"KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS, VERSE-BY-VERSE SA MATEO 19:16:19 - "KUNG IBIG MONG PUMASOK SA BUHAY, INGATAN MO ANG MGA UTOS?"

 

“At narito, lumapit sa kaniya ang isa, at nagsabi, Guro, ano ang mabuting bagay na gagawin ko upang ako'y magkaroon ng buhay na walang hanggan? At sinabi niya sa kaniya, Bakit mo itinatanong sa akin ang tungkol sa mabuti? May isa, na siyang mabuti: datapuwa't kung ibig mong pumasok sa buhay, ingatan mo ang mga utos. Sinabi niya sa kaniya, Alin-alin? At sinabi ni Jesus, Huwag kang papatay, Huwag kang mangangalunya, Huwag kang magnanakaw, Huwag sasaksi sa di katotohanan, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili.” (Mat 19:16-19)

CHALLENGE NG MGA SABADISTA:

"Sa Bagong Tipan, iniutos ni Jesus na sinumang nagnanais ng kaligtasan at makapasok sa buhay na walang hanggan ay dapat sundin ang mga utos ayon sa mga talatang ito. Malinaw dito na ang tinutukoy ni Jesus na utos ay ang Sampung Utos, sapagkat binanggit Niya ang mga ito sa mga talata 18-19: 'Huwag kang papatay', 'Huwag kang mangangalunya', 'Huwag kang magnanakaw', 'Huwag sasaksi sa di katotohanan', 'Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina.'

SAGOT: 

Sa unang tingin, mukhang tama ang paliwanag ng mga Sabadista sa talatang ito. Parang sinasabi nila sa ating mga Kristiyano: “Kung ikaw ay tunay na Kristiyano at nais mong matamo ang kaligtasan at buhay na walang hanggan, dapat sumunod ka sa Sampung Utos!” Huwag magpanic! Sila ang dapat magpanic, sapagkat ang kanilang sinasabi ay bunga ng maling pag-unawa sa talata. Kung isasaalang-alang ang konteksto at maipapaliwanag ito nang malinaw sa kanila, sila ang dapat magpanic sa bandang huli. Bagamat mukhang tama ang kanilang paliwanag, mali ito dahil binabaluktot nila ang tunay na kahulugan at layunin ni Jesus sa talata. Sa huli, ang katotohanan ang mananaig. Ipagpatuloy mo lang ang pagbasa.

Dapat munang ipaintindi sa mga Sabadista na sinadya lamang ni Jesus na sumabay sa maling tanong ng mayamang binata upang ipakita kung saan siya nagkamali. Dahil mali ang tanong ng binata, binigyan siya ni Jesus ng “sagot” na naaayon sa kanyang maling pagkaunawa tungkol sa paraan ng kaligtasan. Mali ang tanong ng mayamang binata dahil ang tanong niya ay nagpapahiwatig ng salvation by good works, "Guro, ano ang mabuting bagay na gagawin ko upang ako'y magkaroon ng buhay na walang hanggan?" (v. 16)

Maging ang Seventh-day Adventist Bible Commentary ay sumasang-ayon na mali ang paniniwala ng mayamang binata tungkol sa kaligtasan sa pamamagitan ng pagsunod sa kautusan. Narito ang pahayag ng Commentary tungkol sa tanong sa Mateo 19:16:

"Ano'ng mabuting bagay?" Ang tanong na ito ay nagpapakita ng karaniwang kaisipang Pariseo tungkol sa katuwiran sa pamamagitan ng gawa bilang pasaporte sa "buhay na walang hanggan." [1]

Kung igigiit ng mga Sabadista na ayon sa Mateo 19:17, ang Sampung Utos ay dapat sundin upang magmana ng buhay na walang hanggan, nangangahulugan lamang ito na ang kanilang doktrina ay umaayon sa katuruan ng mga Pariseo, na nagtuturo ng "katuwiran sa pamamagitan ng gawa" o "Righteousness by works" na kabaligtaran ng "katuwiran sa pamamagitan ng pananampalataya" o "Righteousness by faith." Sa paggawa nito, nakikibahagi ang mga Sabadista sa mga maling tagapagturo, tulad ng mga Pariseo, sa halip na sumunod sa Panginoong Jesus. Nagbigay si Jesus ng babala laban sa imga Sabadista na naniniwala rin sa "katuwiran ng mga Pariseo."

“Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na kung hindi hihigit ang inyong katuwiran sa katuwiran ng mga eskriba at mga Fariseo, sa anomang paraan ay hindi kayo magsisipasok sa kaharian ng langit.” (Mat 5:20)

Itinuring ng mayamang binata ang buhay na walang hanggan bilang isang gantimpala, sa halip na isang regalo o kaloob ng Diyos. kaya maling mali ang kanyang pananaw sa kaligtasan tulad din ng maraming mga Sabadista ngayon. Ngunit malinaw sa turo ng Panginoon na ang kaligtasan ay isang kaloob, hindi isang gantimpala, ayon sa Efeso 2:8-9:

"Dahil sa biyaya ng Dios, naligtas kayo nang sumampalataya kayo kay Cristo. Kaloob ito ng Dios, at hindi galing sa inyo. Hindi ito nakasalalay sa mabubuti ninyong gawa, para walang maipagmalaki ang sinuman." (Efeso 2:8-9 ASND)

ANG TAMANG PALIWANAG SA MATEO 19:16-19:

Ngayon ay nauunawaan na natin na mali ang tanong ng mayamang binata sa Panginoong Jesus. Upang maituwid siya at mapagtanto niya ang maling konsepto niya ng kaligtasan, sumabay si Jesus sa kanyang maling tanong. Nabanggit din natin kanina na sinadya ni Jesus na sumabay upang ipakita kung saan nagkamali ang binata. Dahil mali ang tanong ng binata, binigyan siya ni Jesus ng sagot na naaayon sa kanyang maling pagkaunawa tungkol sa paraan ng kaligtasan. Ang sagot ni Jesus ay, “Kung ibig mong pumasok sa buhay, ingatan mo ang mga utos.” Ganito ang sagot ni Jesus sa binata, hindi dahil naniniwala si Jesus sa kaligtasan sa pamamagitan ng mabuting gawa o dahil naniniwala siyang kayang-kaya ng mayamang binata na sundin ang Sampung Utos nang walang palya. Hindi iyon ang dahilan. Sa halip, dahil si Jesus ang nagbigay ng Sampung Utos kay Moises noon sa bundok ng Sinai, alam Niya ang layunin at intensyon ng kautusang ito.  Hindi layunin ng kautusan na ipakita na kayang ma-perpekto ng sinumang sumusunod dito ang kanilang pagsunod, kundi ibinigay ng Diyos ang kautusan upang higit na mahayag ang kanilang pagiging makasalanan habang nagsisikap silang sundin ito.

"Walang taong mapapawalang-sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, dahil ang gawain ng Kautusan ay ang ipamukha sa tao na siya'y nagkasala." (Mga Taga-Roma 3:20)

Kaya nang sabihin ni Jesus sa mayamang binata na “Kung ibig mong pumasok sa buhay, ingatan mo ang mga utos" hindi ibig sabihin ni Jesus na ang isang tao ay maaaring maligtas sa pamamagitan ng simpleng pagsunod sa 10 utos. Sa halip, ginamit Niya ang mga utos upang magpukaw sa konsensya ng mayamang binata na hindi niya kayang masunod ito ng tuloy-tuloy ng hindi pumapalya para ipakita sa kanya na kailangan niyang magsisi dahil hindi niya kayang perpektong sundin ang mga ito. Nahalata ni Jesus na sa isip ng mayamang binata ay naisin niyang masunod ang lahat ng kautusan sa Lumang Tipan nang may kasakdalan, batay sa kanyang mga salitang, “Ang lahat ng mga bagay na ito ay ginanap ko: ano pa ang kulang sa akin?” (Mateo 19:20).

Sinabi ni Jesus na talagang kulang pa siya at hindi sapat ang kanyang pagsunod sa Sampung Utos.

“Sinabi sa kaniya ni Jesus, Kung ibig mong maging sakdal, humayo ka, ipagbili mo ang tinatangkilik mo, at ibigay mo sa mga dukha, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit: at pumarito ka, sumunod ka sa akin.” (Mat 19:21)

Sa tagpong ito, ipinakita ni Jesus sa mayamang binata na mali ang kanyang paniniwala na sapat na ang Sampung Utos para siya ay maligtas at hindi tama ang akala niyang perpekto na ang kanyang pagsunod upang matamo ang buhay na walang hanggan. Bukod dito, mali rin ang kanyang iniisip na naisaakatuparan na niya ang lahat ng mga utos, isang pagkakamaling madalas ding inuulit ng karamihan sa mga Sabadista. Dapat itong idiin sa mga Sabadista, na tulad ng mayamang binata, ay nag-aakalang ang pagsunod sa Sampung Utos ay sapat na upang makamit ang kaligtasan.

CONCLUSION:

Katulad ng kaso ng mayamang binata, dapat ding maunawaan ng mga Sabadista na ginamit ni Jesus ang Sampung Utos upang gisingin ang konsensya ng binata na nag-aakala na ang pagsunod sa Sampung Utos ang paraan ng kaligtasan. Sa pamamagitan nito, ipinahiwatig ni Jesus na kailangan ding kilalanin ng mga Sabadista ang kanilang pagiging mga makasalanan at magsisi, dahil sa maling akala na kayang-kaya nilang masunod ang Sampung Utos nang tuloy-tuloy at walang palya. Sa katunayan, dinadaya lamang nila ang kanilang mga sarili at minamali ang tamang intensyon at layunin ng Diyos kung bakit ibinigay ang Sampung Utos—hindi upang masunod ito ng perpekto kundi upang ipamukha sa kanila na sila ay mga makasalanan (Roma 3:20). 

Sa kabila ng paniniwala ng binata na siya ay sumusunod sa mga utos, inihayag ni Jesus na hindi sapat at kulang ang Sampung Utos upang makamit ang kaligtasan. Hindi kataka-taka kung bakit tinawag ni Pablo ang Sampung Utos na "ministeryo ng kamatayan" at "ministeryo ng paghatol," dahil wala talagang maliligtas sa pamamagitan ng pagsunod dito kundi kamatayan sa impiyerno (2 Corinto 3:6-9). 

Ang pangunahing punto sa Mateo 19:16-19 ay ipakita na ang kaligtasan ay hindi nakasalalay sa pagsunod sa kautusan; sa halip, ang tunay na landas patungo sa kaligtasan ay nakasalalay sa pananampalataya sa Panginoong Jesus na siya lamang ang tanging naka-perfect ng pagsunod sa Sampung Utos upang ibigay sa atin ang perfection na natamo niya sa pamamagitan ng ating pananampalataya sa Kanya (Mga Gawa 16:30-31). Ang kaligtasang ito ay nananatiling bukas para sa lahat ng ating mga kaibigan na Sabadista hanggang sa ngayon na magsisisi at magbabalik-loob kay Jesu-Cristo bilang kanilang personal na Panginoon at Tagapagligtas!

OBJECTION NG MGA SABADISTA:

"Ang tanong ay: masusunod mo ba ang Sampung Utos kung wala kang tunay na pag-ibig sa Diyos at sa kapwa? Sa kwento ng mayamang binata, bagamat nasunod niya ang Sampung Utos sa panlabas na anyo ayon sa mata ng mga tao, sa mata ng Diyos ay may kulang pa rin. Ipinakita ni Jesus na ang binata ay kulang sa tunay na pag-ibig dahil hindi siya handang magsakripisyo para sa Diyos at sa kapwa. Ang pagsunod sa Sampung Utos ay hindi lamang panlabas na gawain; ito ay dapat nagmumula sa puso at sa tunay na pag-ibig. Ayon kay Jesus, ang dalawang dakilang utos ay ang pag-ibig sa Diyos at ang pag-ibig sa kapwa (Mateo 22:37-40). Kaya sa pananampalatayang Adventista, ang pagsunod ay hindi lamang sa panlabas kundi may dalang tunay na pag-ibig sa Diyos at sa kapwa—ito ang diwa ng Sampung Utos."

SAGOT:

Maraming aspeto ang kulang sa Sampung Utos, at ipinakita ni Jesus sa Mateo 19:16-19 na may kailangang higit pa sa simpleng pagsunod sa mga utos na ito. Sinabi niya sa mayamang binata na ang kulang niya ay ang mga sumusunod:

1.) Ibenta ang lahat ng kanyang ari-arian (hindi kasama ito sa Sampung Utos - v.21)

2.) Sumunod siya kay Jesus (hindi rin ito kasama sa Sampung Utos - v.21)

Ayon sa Hebreo 8:6-7, may kakulangan ang unang tipan na kinabibilangan ng Sampung Utos, kaya’t kinakailangan ang isang ikalawang tipan o bagong tipan. 

“Datapuwa't ngayo'y kinamtan niya ang ministeriong lalong marangal, palibhasa'y siya nama'y tagapamagitan sa isang tipang lalong magaling, na inilagda sa lalong mabubuting pangako. Sapagka't kung ang unang tipang yaon ay naging walang kakulangan, ay hindi na sana inihanap ng pangangailangan ang ikalawa.” (Heb 8:6-7)

Kung ihahambing sa Sampung Utos ng lumang tipan, ang bagong tipan ay tinawag ng Biblia na "ministeryong lalong marangal," "isang tipang lalong magaling," at "inilagda sa lalong mabubuting pangako." Mahalaga sanang pag-isipan ng mga Sabadista kung bakit tinawag ang bagong tipan sa ganitong paraan. Kung mas marangal at mas magaling ito, at nakabatay pa sa mas mabubuting pangako, bakit kinakailangan pa rin balikan ang pagsunod sa titik ng Sampung Utos na may kakulangan?

Kung ang ministeryo ng bagong tipan, na mas marangal, ay ipinalit na sa Sampung Utos, hindi na natin kailangan balikan pa ang lumang tipan na may kakulangan. Kaya nga ito pinalitan, dahil sa kakulangan nito; bakit pa natin babalikan ang pinalitan na?

“Sapagka't kung ang unang tipang yaon ay naging walang kakulangan, ay hindi na sana inihanap ng pangangailangan ang ikalawa.” (Heb 8:7)

Maliwanag sa talatang ito kung ano ang plano ng Diyos at kalooban niya para sa ating kaligtasan. Pinalitan na niya ang 10 utos ng lumang tipan ng ikalawang tipan o bagong tipan. At kapag pinalitan na ang lumang tipan ibig sabihin ay hindi na dapat gamitin dahil ito ay luma na lipas na.

“Doon sa sinasabi niya, Isang bagong tipan, ay linuma niya ang una. Datapuwa't ang nagiging luma at tumatanda ay malapit ng lumipas.” (Heb 8:13)

Ngunit tinanggihan ng mga Sabadista ang planong ito ng Diyos. Sa halip na iwanan at hindi na gamitin ang Sampung Utos sa kanilang pagsamba at paglilingkod, pinagsama nila ang lumang tipan at ang bagong tipan sa kanilang teolohiya. Tiyak na ikinalungkot ito ng Panginoon, dahil sa pagsasamang ito ay tila sinira nila ang plano ng Diyos para sa kanilang kaligtasan. Para sa Panginoon ang ginagawang pagsasama ng dalawang magkaibang tipan ng mga Sabadista ay tinatawag ni apostol Pablo na "spiritual adultery."

"Kaya kung makikisama siya sa ibang lalaki habang buhay pa ang kanyang asawa, nagkakasala siya ng pangangalunya. Pero kung patay na ang kanyang asawa, malaya na siya sa batas tungkol sa mga mag-asawa. At kung mag-asawa man siyang muli, hindi siya nagkakasala ng pangangalunya. Ganyan din ang nangyari sa inyo, mga kapatid. Malaya na kayo sa Kautusan sa pamamagitan ng pagkamatay ni Cristo. Muli siyang nabuhay at kayoʼy pinag-isa sa kanya para maging kapaki-pakinabang sa paglilingkod sa Dios. Pero ngayon ay malaya na tayo sa Kautusan, dahil namatay na tayo sa Kautusang ito na dating umalipin sa atin. Ang ating paglilingkod ngayon sa Dios ay hindi na ayon sa dating buhay na dulot ng Kautusan kundi sa bagong buhay na dulot ng Banal na Espiritu." (Roma 7:3-4, 6 ASND)

Samakatuwid, kapag sinabi ng Kasulatan na “Isang bagong tipan, ay linuma niya ang una” (Heb. 8:13), ang ibig sabihin nito ay hindi lamang pinalipas ng Diyos ang Sampung Utos; inaasahan din Niya na tuluyan nang putulin ng mga Kristiyano ang kanilang kaugnayan sa lumang tipan, kasama ang Sampung Utos nito. Hindi maaaring sundin ng isang tao ang dalawang tipan, sapagkat magiging anyo ito ng espirituwal na pagtataksil sa Panginoon—parang may dalawa kang kalaguyo sa halip na ang bagong tipan lamang. Kaya nga paliwanag pa ni Pablo sa talatang 6, “Ang ating paglilingkod ngayon sa Diyos ay hindi na ayon sa dating buhay na dulot ng Kautusan kundi sa bagong buhay na dulot ng Banal na Espiritu.”

At sa 2 Cor. 3:6-9 na nabanggit ko din dyan sa article na ang 10 utos ay nawalan na ng kaluwalhatian kumpara sa maluwalhating ministerio ng Espiritu. Kaya sinabi ni Pablo hindi na tayo naglilingkod sa pamamagitan ng titik ng 10 utos kundi sa Espiritu na (Roma 7:6). Samakatuwid, ang mga Christians na nasa ilalim na ng bagong tipan ng biyaya ay hindi na naglilingkod sa pamamagitan ng titik ng 10 utos kundi sa pamamagitan na ng Espirito ng mas dakilang mga utos ng pag-ibig sa Diyos at pag-ibig sa kapwa. At kapag na born again na ang puso ng isang tao ay bibigyan siya ng power ng Holy Spirit upang hindi na siya gagawa pa ng mga masamang bagay na ayaw ng Diyos at makasasama sa iyong kapwa.

Kaya lamang ipinagpipilitan pa ng mga SDA ang titik ng 10 utos ay dahil lamang sa titik na nakasulat sa ikaapat na utos na Sabbath na ipinagpipilitan nilang ipasunod sa mga tao kaso hindi na ang titik ng ikaapat na utos ang sinusunod ng mga Christians ngayon dahil ang "titik ay nakamamatay at humahatol ng kamatayan" kaya sa bagong tipan ang Espiritu na lng ng ikaapat na utos ang umiiral "rest of grace" kay Cristo na daily na hindi once a week (Mat. 11:28-30) at ito ang kahigitan ng pagkilingkod sa Espiritu na nagbibigay buhay kesa titik ng 10 utos na pumapatay (2 Cor. 3:6). 

Hindi mo pedeng combine na sundin ang "titik" at "Espiritu" o ang "ministerio ng kamatayan ng 10 utos" at "ministeriong nagbibigay-buhay ng Espiritu" dahil sapat na ang Espiritu kaya sabi sa Galacia 5:18, "kung kayo'y pinapatnubayan ng Espiritu, ay WALA KAYO sa ilalim ng kautusan.  Kaya bawal ng Diyos yung ginagawa ng mga Sabadista na pinaghahalo  ang 10 utos (titik na pumapatay) at Espiritu (nagbibigay buhay) kailanman hindi compatible yan kaya mali talaga ang aral ng mga Sabadista.

KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS, VERSE-BY-VERSE ON MATEO 24:20 - "HUWAG MANGYARI ANG INYONG PAGTAKAS SA ARAW NG SABBATH?""

 

“At magsipanalangin kayo na huwag mangyari ang pagtakas ninyo sa panahong taginaw, o sa sabbath man:” (Mat 24:20)

Paliwanag ng mga Sabadista:

"Ang Mateo 24:20 ay isang matibay na patotoo na hindi binago ni Jesus ang araw ng pagsamba mula sa Sabbath tungo sa Linggo para sa kanyang mga alagad, dahil ang binanggit niyang pagtakas ay isang propetikong pangyayari na magaganap pa sa pagkawasak ng Jerusalem noong AD 70, na 40 taon pa bago matupad matapos siyang bumalik sa langit."

Sagot:

1.) Mahalagang maipaliwanag nang mabuti sa mga Sabadista ang Jewish background ng mga pahayag ni Jesus sa Mateo 24:20. Una, ang mga alagad na kinakausap ni Jesus sa tagpong ito ay ang kanyang mga apostol na pawang mga Judio, kaya binanggit niya ang tungkol sa Sabbath na mahalagang bahagi ng kanilang pananampalataya at kultura. Pangalawa, ang mga salitang "ang pagtakas ninyo sa panahong taginaw, o sa sabbath man" ay hindi binanggit ng ibang gospel writers tulad nina Mark, Luke, at John. Halimbawa, si Mark ay nagbanggit din ng babala tungkol sa pagtakas sa Mark 13:18: "At magsipanalangin kayo na ito'y huwag mangyari sa panahong taginaw." Mapapansin natin ang halos pagkakatulad ng ulat ni Mark sa ulat ni Mateo, maliban sa Sabbath. Dinagdag ni Mateo ang Sabbath, samantalang walang binanggit na Sabbath si Mark. Tanggap ng maraming Bible scholars, liberal man o conservative, na mas naunang naisulat ang gospel of Mark kaysa kay Mateo. Kaya't kung nauna ngang naisulat ang gospel of Mark, bakit hindi niya nabanggit ang Sabbath samantalang binanggit ito ni Mateo sa kanyang gospel? Ang dahilan ay isinulat ni Mark ang kanyang gospel para sa mga mananampalataya sa Roma na karamihan ay mga Gentil na dumaranas ng pag-uusig at hindi nagbibigay ng ganung halaga tulad ng mga Judio tungkol sa Sabbath. Samantala, ang gospel ni Mateo ay isinulat para sa mga Jewish Christians, mula sa perspektibo ng isang natural na Judiong si Mateo. Lubos niyang nauunawaan ang kahalagahan ng pangingilin ng Sabbath, lalo na sa panahon ng sakuna o pag-uusig. Kaya, idinagdag niya ang Sabbath sa babala ni Jesus para sa mga Jewish Christians na makaka-relate dito sa pagdating ng pag-uusig.

2.) Alam ni Jesus na ang mga Kristiyanong Judio, kasama ang mga hindi naniniwalang Judio, ay patuloy pa ring nangilin ng Sabbath noong sinimulan nang salakayin ng mga Romanong sundalo ang Jerusalem noong 70 AD. Kaya’t malinaw na ang babalang ito tungkol sa pag-iwas sa pagtakas sa araw ng Sabbath ay hindi talaga para sa mga Gentil na Kristiyano, at ito ang dahilan kung bakit hindi na ito isinama ni Marcos sa kanyang gospel account. Sa katunayan, sinusuportahan ni Eusebius, isang sinaunang historian ng simbahan, ang tradisyon ng paglikas ng mga Kristiyanong Judio papuntang Pella. Sa kanyang akdang "Ecclesiastical History" (3.5.3), isinulat ni Eusebius: "Ang mga mananampalataya ng church sa Jerusalem ay inutusan ng isang pahayag... na lisanin ang lungsod bago magsimula ang digmaan at manirahan sa isang bayan sa Perea na tinatawag na Pella." Ito ay isang katuparan ng propesiya ni Jesus sa Mateo 24:16: "Kung magkagayo'y magsitakas sa mga bundok ang nangasa Judea," kung saan malinaw na ang mga pinapatakas lamang ay yaong nasa Judea, isang teritoryo ng mga Judio. Ayon sa Easton's Bible Dictionary, "ang probinsya ng Judea, na naiiba sa Galilea at Samaria, ay sakop ang mga teritoryo ng mga tribo ng Judah, Benjamin, Dan, Simeon, at bahagi ng Ephraim." 

Samakatuwid, ang babala ni Jesus na huwag maganap ang pagtakas sa araw ng Sabbath hindi para sa lahat ng mga Christians noon, sa halip, ito ay tumutukoy lamang sa mga Kristiyanong Judio, na nasa panahon ng transition at hindi pa nila lubos na nauunawaan na si Cristo ang katuparan ng Sabbath at ang wakas nito (Roma 10:4; Col. 2:16-17). Kaya isang malaking pagkakamali para sa mga Sabadista na ipalagay na ang lahat ng Gentile Christians ay nangingilin pa rin ng Sabbath sa panahong iyon ng 70 AD. Alam ni Cristo at ni Mark na hindi sila talaga apektado sa babalang ito. Isa pa, tanging ang mga Jewish Christians lamang ang apektado ng taglamig at pagtakas sa araw ng Sabbath. Ito'y dahil sa araw ng Sabbath sa taglamig, may malakas na ulan sa Judea na nagpapahirap o nagiging imposibleng makalikas patungo sa kabundukan dahil sa mga baha sa mga daan at lambak. Bukod dito, ang pagtakas sa araw ng Sabbath ay mahirap dahil maaari lamang silang maglakbay hanggang 1 kilometro (Ex 16:29; Nu 35:5; Jos 3:4), na hindi sapat upang makatakas mula sa panganib ng kamatayan.

Maliwanag, kung gayon, na ang babala ni Cristo sa Mateo 24:20 tungkol sa pag-iwas sa pagtakas sa araw ng Sabbath ay para lamang sa mga Kristiyanong Judio at hindi kasama ang mga Gentil. Nais ko ring idiin na ang sakop ng babalang ito ay para sa mga Kristiyanong Judio sa Judea, na hindi pa ganap na naiiwan ang pangingilin ng Sabbath dahil sa malalim na ugat nito sa kanilang relihiyosong buhay at kultura. Kaya’t isang malaking pagkakamali rin kung gagamitin ng mga Sabadista ang Mateo 24:20 bilang batayan sa paniniwala na ito’y magaganap muli sa hinaharap, tulad ng sa diumano’y Sunday Law. Ang ilan sa mga Sabadista ay "tumatakas" na sa mga bundok ngayon bilang paghahanda, na nakalulungkot dahil hindi nila nauunawaan na ang babala ni Cristo ay para lamang sa mga Kristiyanong Judio na nasa Judea, isang lugar na tinitirhan ng mga Judio. Ang hula ni Jesus sa Mateo 24, ay natupad lamang sa mga pangyayari sa henerasyon ng mga Judiong nabubuhay noon bilang bahagi ng kanyang hatol sa kanilang pagtanggi sa kanya:

“Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang lahat ng mga bagay na ito ay darating sa lahing ito.” (Mat 23:36)

“Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi lilipas ang lahing ito, hanggang sa mangaganap ang lahat ng mga bagay na ito.” (Mat 24:34)

Sagot sa Objections ng mga Sabadista:

SABADISTA:"Bakit mo sinasabing mga Kristiyanong Judio lamang ang nangingilin ng Sabbath bago ang pagwasak sa Jerusalem noong 70 AD, gayong marami na ring mga Gentil na Kristiyano ang sumasamba tuwing araw ng Sabbath, ayon sa Gawa 13:42-44?"

"And when the Jews were gone out of the synagogue, the Gentiles besought that these words might be preached to them the next sabbath. Now when the congregation was broken up, many of the Jews and religious proselytes followed Paul and Barnabas: who, speaking to them, persuaded them to continue in the grace of God. And the next sabbath day came almost the whole city together to hear the word of God." Acts 13:42-44 (KJV)

Sagot:

Tama ang sinasabi ng talata tungkol sa mga Gentil. Sa wikang Griego, ang salitang "Gentiles" dito ay mula sa salitang *ethnos,* na ayon sa *Vine’s Complete Expository Dictionary* ay "paminsan-minsan ginagamit para sa mga Gentil na nagbalik-loob, kaiba sa mga Judio." Pinaliwanag din sa sumunod na talata, sa bersyon ng KJV sa Gawa 13:43, kung anong uri ng mga Gentil ito bilang “religious proselytes,” na sa *Revised Tagalog Popular Version* ay tinawag na “mga debotong Hentil na nahikayat mula sa relihiyong Judaismo.” Samakatuwid, hindi ito tumutukoy sa mga Gentil na Kristiyano gaya ng ipinapalagay ng mga Sabadista, kundi sa mga Gentil na proselyte o nahikayat sa relihiyong Judaismo, kaya’t hindi nakapagtatakang nangingilin sila ng Sabbath. Patunay din na hindi sila mga Gentil na Kristiyano ay makikita sa sumunod na pangyayari: matapos silang usigin ng ilang mga pinuno ng mga Judio sa sinagoga dahil sa marami silang nahihikayat, sinabi ni Pablo, “Kinakailangang salitain muna ang salita ng Dios sa inyo. Yamang inyong itinatakuwil at hinahatulan ninyong hindi kayo karapat-dapat sa walang hanggang buhay, narito, kami ay pasasa mga Gentil” (Gawa 13:46). Kung mga Gentil na Kristiyano na ang tinutukoy, bakit pa sasabihin ni Pablo na “kami ay pasasa mga Gentil”? Kaya’t malinaw na hindi ito sapat na batayan ng mga Sabadista para himukin ang mga Kristiyano na mangilin ng Sabbath, dahil hindi naman sila lubusang nagbagong-loob bilang mga Kristiyano kundi mga proselyte lamang sa Judaismo.

Nais ko din idagdag dto na ang setting ng Sinagoga ay hindi sa Judea na inutusan ni Jesus na tumakas sa mgabundok dahil walang mga Gentiles na nananahan doon samantalang sa Gawa 13:42-44 ay naganap sa Antioquia ng Pisidia kung saan napakaraming mga Gentiles na convert sa Judaism dahil ito ay teritoryo ng mga Gentiles. Kung igigiit ng mga Sabadista na dapat pa rin nating sundin ang ginawa sa Gawa 13, dapat silang sumamba sa mga sinagoga ng mga Judiong tumutol kay Cristo, sa halip na sa simbahan ng SDA tuwing Sabado.

Nang nawasak ang Jerusalem noong 70 AD, maraming Kristiyanong Judio ang patuloy na nangilin ng Sabbath, kahit na napagpasiyahan na sa Jerusalem Council noong 50 AD na hindi na ito kailangan para sa mga Kristiyano. Ang mga Kristiyanong Judiong ito ay hindi dapat tularan ng mga Christians ngayon, dahil hindi pa ganap na hinog ang kanilang pananampalataya at hindi nila tinanggap ang opisyal na desisyon ng Jerusalem Council na hindi na kailangang sundin ang mga batas ng Lumang Tipan, kabilang ang pag-obserba ng lingguhang Sabbath. Nakalulungkot isipin na ang mga Sabadista ay tumutulad sa mga Judiong Kristiyano na hindi pa hinog sa kanilang pananampalataya.

Conclusion:

Sa kabuuan, maliwanag na si Jesus ay nagbigay ng payo sa mga Kristiyanong Judio (hindi sa mga Kristiyanong Gentil) sa Mateo 24:20 na manalangin para sa kanilang kaligtasan habang tumatakas mula sa nalalapit na pagkawasak ng Jerusalem noong 70 AD. Isinasaalang-alang ni Jesus ang parehong praktikal na suliranin (ang taglamig) at ang usaping pangrelihiyon (ang Sabbath). Kaya’t masasabi natin na ang Mateo 24:20 ay nagpapahiwatig na marami pa ring Kristiyano at hindi-Kristiyanong mga Judio ang nangilin ng Sabbath sa panahong iyon. Gayunpaman, hindi ito maaaring gamitin bilang patunay na lahat ng Kristiyano noon o ngayon ay kailangang mangilin ng lingguhang Sabbath dahil ang mga ito ay hindi hinog sa pananampalataya.

"KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS, VERSE-BY-VERSE ON MATEO 5:17-18 - "HINDI LILIPAS ANG 10 UTOS!"

“Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin. Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay.” (Mat 5:17-18)

Paliwanag ng mga Sabadista:

"Bakit ninyo sinasabing lumipas na ang Sampung Utos gayong sinabi ni Jesus na "Huwag ninyong isiping naparito ako upang sirain ang Kautusan o ang mga Propeta kundi upang tuparin ito" at binanggit pa niya na "ni isang kudlit o tuldok ay hindi lilipas sa Kautusan"?

Sagot:

Una sa lahat, dapat muna patunayan na 10 utos ang tinutukoy dito ni Jesus ngunit walang binanggit si Jesus na 10 utos sa Mateo 5:17-28 nasa isip lamang nila ito. Narito ang ilang karagdagang mga puntos na maaari nating isagot sa mga Sabadista:

1. ) Itanong sa mga Sabadista kung meron bang binanggit na 10 utos sa Mateo 5:17-18 o wala? Kung wala anyayahan silang alamin kung anong "kautusan" ang binabanggit dito ni Jesus ng dalawang  beses.
    
2. )Ang salitang ginamit sa wikang Greek na isinaling "kautusan" sa Mateo 5:17-18 ay "nomos" na karaniwang tumutukoy sa 613 mga individual na mga utos sa kautusan ni Moises sa Lumang Tipan. kasama na dyan ang 10 utos kaya kung tutuusin, ang "kautusan" na hindi sisirain ni Cristo kundi kanyang gaganapin ay ang 613 na mga kautusan na kahit isang kudlit o tuldok ay hindi lilipas. Kung gayon, para kay Cristo, hindi lamang pala ang 10 utos ang hindi lilipas hanggat kanyang ganapin ang lahat kasama na dito ang lahat ng aspeto ng kautusan na pinanniniwalaan ng mga Sabadista na lumipas nang mga "ceremonial law." Magkakaroon ng conflict kung gayon ang argumento ng mga Sabadista dahil sinasabi nila na ang kautusan ay hindi kailan man lilipas ngunit sa kabilang banda sinasabi naman nilang ang 603 na kautusan lamang ang lumipas hindi ang 10 utos na salungat din sa sinabi dto ni Cristo na  "ni isang kudlit o tuldok ay hindi lilipas sa Kautusan." Kaya dapat ang buong 613 na bumubuo sa sinasabi ni Cristong "kautusan" ay dapat pa din sundin ng mga Sabadista hindi lamang yung 10 utos kung susundan natin ang takbo ng kanilang argumento,

Ang tamang paliwanag sa Mateo 5:17-18

• Dapat ipaliwanag maigi sa mga Sabadista na ang binabanggit ni Cristo na kanyang hindi sisirain kundi gaganapin dito ay hindi lamang ang kautusan. Ipabasa muli at ipakita sa mga Sabadista na ang nakasulat sa talata ay "ang kautusan o ang mga propeta" hindi kautusan lang.
  
  
• Ang phrase na "ang kautusan o ang mga propeta" ay isang technical term na karaniwang ginagamit ng mga Judio sa panahon ni Jesus upang tukuyin ang bumubuo sa buong 39 na aklat ng Old Testament mula Genesis hanggang Malakias sa ating panahon. Narito ang ilang patotoo ni Jesus:

“At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.” (Luk 24:27)

 “At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.” (Luk 24:44)

“Nasumpungan ni Felipe si Natanael, at sinabi sa kaniya, Nasumpungan namin yaong isinulat ni Moises sa kautusan, at gayon din ng mga propeta, si Jesus na taga Nazaret, ang anak ni Jose.” (Jhn 1:45)

“Saliksikin ninyo ang mga kasulatan, sapagka't iniisip ninyo na sa mga yaon ay mayroon kayong buhay na walang hanggan; at ang mga ito'y siyang nangagpapatotoo tungkol sa akin.” (Juan 5:39)

• Kung "ang kautusan o ang mga propeta" ay tumutukoy pala sa boong Kasulatan ng Old Testament, kung gayon, ang nais lamang iparating na mensahe ni Jesus sa atin na ang lahat ng mga binabanggit sa kautusan ni Moises sa kanyang limang aklat na isinulat (Genesis, Exodus, Levitico, Bilang at Deuteronomio) kasama na ang sinulat ng lahat ng Propeta tungkol sa mga hula patungkol sa mga kaganapan sa buhay at mission ni Cristo ay kailangan niyang tuparin at kahit tuldok o kudlit nito ay tutuparin niya hanggang sa magwakas ang langit at ang lupa. Ganito din ang diwa ng Andrews Study Bible na published ng SDA's Andrews University Press:
  
  

5:17 Law … Prophets. The first five books of the OT and all the rest of the ancient Scripture. Jesus is not here making a distinction between ceremonial, civil, or moral laws. He is affirming all of God’s will as recorded in the Hebrew Scriptures, and showing its continuity. Though the will of God as defined in the OT Scriptures continues, Jesus takes it a step further: He fulfills it; i.e., He “fills it up”—He gives the Scriptures their fuller meaning (as illustrated in the six contrasting statements in 5:21–48; see Jer. 31:33; Ezek. 36:26–27) (Andrews Study Bible Notes on Matthew 5:17. Andrews University Press, 2010, p. 1254.)

• Malayong malayo ang interpretasyon ng mga Sabadista sa tunay na intention at kahulugan ng Mateo 5:17-18 ayon kay Cristo. Ang diwa ng talatang ito ay ibinigay sa atin upang magtiwala tayo na si Jesus ang siyang ating tunay na tagapagligtas at tanging siya lamang ang kailangan nating sampalatayanan dahil siya lamang ang nakatupad at makakatupad ng 100% sa binabanggit na mga hula sa Lumang Tipan. Bukod dito ay makakaasa tayo na ang lahat ng pangako ng Diyos sa Kasulatan ay mapagkakatiwalaan at ating lubos na maasahan.

Objections ng mga Sabadista:

#1. Hindi naman namin itinuturo na 10 utos ang tinutukoy ni Cristo dyan kayo lamang ay nagbibintang sa amin.

Sagot: 

Kadalasan ang mga Sabadistang sumasagot ng ganito ay hindi mahilig magbasa ng mga theological books na published ng mga scholars at theologians ng SDA church kaya madalas ay sumasalungat sa totoong paliwanag ng mga authorized na mga tagapagturo nila.

#1.) "The law spoken by God, and engraven on tables of stone, received by Moses, and by him placed in the ark, is the law of which Christ speaks in Matthew 5:17, 18." (Advent Review and Sabbath Herald Vol. 17 April 30 1861 p. 191 paragraph. 5).

Ayon sa aklat na ito ng mga Sabadista, ang kautusan daw na binabanggit ni Cristo sa Mateo 5:17-18 ay ang mga kautusang nakaukit sa nga tapyas na bato na walang iba kundi ang 10 utos.

#2.) "Christ’s fulfillment of the law shows clearly that He came to destroy sin, not to destroy or abolish the law of God. “Think not that I have come to destroy the law and the prophets; I have come not to abolish them but to fulfill them(verse 17). While “law” here refers to the Pentateuch, in verse 19 and the rest of Matthew 5 Jesus clearly has in mind the spiritual dimensions of the Decalogue." (Handbook of Seventh-Day Adventist Theology. p. 462)

Ayon sa aklat na ito ng mga Sabadista, ang kautusan na tinutukoy ni Cristo na hindi niya sisirain kundi tutuparin niya ay hindi mismo ang 10 utos kundi ang Pentateuch o 5 aklat na sinulat ni Moises mula Genesis hanggang Deuteronomio na naglalaman ng 613 na kautusan kasama na dito ang 10 utos. Ito yung sinasabi natin kanina na kung susundan natin ang paliwanag ng mga Sabadista ay dapat 613 na kautusan dapat ang tinutupad nila ngayon hindi lang 10 utos dahil sila na mismo ang laging gumagamit ng Santiago 2:10 kung saan sinasabing kung tinutupad mo lang ang ibang kautusan ngunit natitisod ka sa isa ay nagkakasala ka na. Maaari nating itanong natin sa mga Sabadista: "Hindi ka ba nagkakasala niyan sa Diyos dahil ang ipinasusunod pala na kautusan ni Cristo sa Mateo 5:17-18 ay ang 613 mga kautusan na hindi lilipas kahit tulodok at kudlit ngunit 10 utos lang ay pinipili mong sundin?

“Sapagka't ang sinomang gumaganap ng buong kautusan, at gayon ma'y natitisod sa isa, ay nagiging makasalanan sa lahat.” (Jas 2:10)

Samakatuwid, "makasalanan" pa din ang mga Sabadista dahil nalalabag talaga nila ang 10 utos imbis na natutupad nila ito. Kulang pa pala ang kanilang sinusnod mayroon pang 603 na kautusan pa sa "Pentateuch" ang kailangan pa nilang tupadin.

#3.) "Jesus also clearly recognized the perpetuity of the Ten Commandments.“Till heaven and earth pass away, not an iota, not a dot” would “pass from the law” (Matt. 5:18)."  (Handbook of Seventh-Day Adventist Theology, p. 469)

Maliwanag dito mula mismo sa mga matataas na theologians at scholars ng mga Sabadista na ayon sa kanila, ang kautusan na hindi lilipas maging ang tuldok at kudlit nito batay sa Mateo 5:18 ay tumutukoy diumano sa 10 utos. Sinasalungat nila mismo ang kanila ng naunang pahayag na ang "Law" na binabanggit ni Cristo sa both sa vss. 17 at 18 ay ang Pentateuch or 5 books of Moses.

#2. Kung inalis na pala ang 10 utos pwede na pala tayo pumatay, magnakaw, at mangalunya? Hindi ba delikado yang aral ninyo dahil ginagawa ninyong masama ang mga tao  dahil pwede na gawin ang lahat ng masama?

Sagot:

Ipaliwanag maigi sa mga Sabadista hindi hindi ganyan ang intention at plano ng Diyos nang kanyang tinapos na ang mga kautusan na kabilang sa Old Testament Mosaic laws kasama na ang 10 utos. Ginawa ito ng Diyos para sa mas ikabubuti natin kaysa ikasasama. Sinabi nga ng Panginoon sa Hebreo 8:6-7:

“Datapuwa't ngayo'y kinamtan niya ang ministeriong lalong marangal, palibhasa'y siya nama'y tagapamagitan sa isang tipang lalong magaling, na inilagda sa lalong mabubuting pangako. Sapagka't kung ang unang tipang yaon ay naging walang kakulangan, ay hindi na sana inihanap ng pangangailangan ang ikalawa.” (Heb 8:6-7)

Bakit tinawag ng Diyos na "ministeriong lalong marangal" ang bagong tipan? Ipinaliwanag ni Pablo ang dahilan sa 2 Corinto 3:6-9:

Binigyan niya kami ng kakayahang maging lingkod ng bagong tipan, isang kasunduang hindi nababatay sa kautusang nakasulat kundi sa Espiritu. Sapagkat ang kautusang nakasulat ay nagdudulot ng kamatayan, ngunit ang Espiritu'y nagbibigay-buhay. Nang ibigay ang Kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato, nahayag ang kaluwalhatian ng Diyos, kaya nga hindi matingnan ng mga Israelita ang mukha ni Moises kahit na ang liwanag na iyon sa mukha niya ay pansamantala lamang. Kung ang paglilingkod na batay sa Kautusang nakaukit sa bato, at nagdadala ng kamatayan, ay dumating na may kalakip na gayong kaluwalhatian, gaano pa kaya ang kaluwalhatian ng paglilingkod ayon sa Espiritu? Kung may kaluwalhatian ang paglilingkod na nagdudulot ng hatol na kamatayan, lalo pang maluwalhati ang paglilingkod na nagdudulot ng pagpapawalang-sala." (2 Mga Taga-Corinto 3:6-9 RTPV)

• Ayon sa sulat na ito ni Pablo na kinasihan ng Espiritu Santo, ang "minesteriong lalong marangal" ay ang ministeriong "maging lingkod ng bagong tipan" hindi na ng lumang tipan. 
  
  
• Ano ba ang pagkakaiba ng ministerio ng lumang tipan at ng bagong tipan ayon na din kay Pablo? Ang ministeryo ng lumang tipan ay "nababatay sa kautusang nakasulat." Saan nakasulat? Ito ay tinawag ni Pablo na "Kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato." Hindi maitatanggi ng mga Sabadista ang katotohanan na ito ang 10 utos na pinakamamahal nila at pinaglilingkuran nila sa pamamagitan ng pagtatanggol dito. Ang pagkakaiba naman ng ministerio ng bagong tipan ay "nababatay sa Espiritu" hindi batay sa kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato o 10 utos.
  
  
• Bakit itinuturo ni Pablo na "ministeriong lalong marangal" ang bagong tipan batay sa Espiritu kaysa sa lumang tipan na nakabatay sa kautusang nakasulat sa 10 utos? Dahil ang ang "kautusang nakasulat sa mga tapyas na bato" na 10 utos ay "nagdudulot ng kamatayan" "nagdadala ng kamatayan" "nagdudulot ng hatol ng kamatayan" samantalang ang ministerio ng bagong tipan na mas marangal ay nakabatay sa Espiritung "nagbibigay-buhay" at "nagdudulot ng pagpapawalang-sala." Kaya tayong mga Christians ngayon ay naglilingkod na sa ministeriong lalong marangal at higit na maluwalhati kaysa sa 10 utos na may kakulangan dahil nagdudulot lamang ito ng hatol ng kamatayan kumpara sa kaluwalhatian ng ministerio ng Espiritu na patuloy sa atin na magbibigay buhay dahil ito ay isang paglilingkod na nagdudulot ng pagpapawalang-sala ayon sa pangako ng Panginoon:
  
  

"Sapagkat patatawarin ko sila sa kanilang mga kasalanan, at kalilimutan ko na ang kanilang mga kasamaan.” Nang sabihin ng Diyos ang tungkol sa bagong kasunduan, pinawalang-bisa na niya ang una. At anumang pinapawalang-bisa at naluluma ay malapit nang mawala." (Mga Hebreo 8:12-13 RTPV)

Dahil sa napakalaking pagkakaiba ng bagong tipan at lumang tipan ipinaliwanag sa atin ni apostol Pablo kung bakit niloob ng Panginoon na palipasin na ang lumang tipan kasama na ang 10 utos sa mga Christians sa ilalim ng bagong tipan. 

"Dahil dito, masasabi nating ang dating kaluwalhatian ay wala na, sapagkat napalitan na ito ng higit na maluwalhati. Kung may kaluwalhatian ang lumilipas, lalong higit ang kaluwalhatian ng nananatili magpakailanman." (2 Mga Taga-Corinto 3:10-11 RTPV)

Ang sagot natin sa mga Sabadista na nagbibintang sa ating mga Christians na bad influence daw tayo sa society dahil nagtuturo daw tayo na wala na ang 10 utos kaya pwede na daw tayo gumawa ng masama ay isang kasinungalingan at paglabag sa kanilang 10 utos na nagsasabi, “Huwag kang magbibintang sa iyong kapuwa.” (Exo 20:16). Sila nga mismo ay nalalabag ito dahil ito talaga ang interntion ng mga kautusan sa lumang tipan na lalong mahayag ang kanilang pagiging makasalanan habang sinisikap nilang maging matuwid sa harapan ng Diyos sa pamamagitan ng 10 utos:

"Walang taong mapapawalang-sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, dahil ang gawain ng Kautusan ay ang ipamukha sa tao na siya'y nagkasala." (Mga Taga-Roma 3:20 RTPV)

Iyan ang dahilan kung bakit naparito ang ating Panginoong Jesus Cristo na ating Tagapagligtas at ipinanganak sa ilalim ng kautusan hindi upang tularan siya sa pagsunod sa 10 utos ng may kasakdalan kundi upang palayain yaong mga nasa ilalim pa ng kautusan tulad ng mga mahal nating mga Sabadista upang maranasan din nila na maging mga tunay na anak ng Diyos na mga napatawad na sa pagkakasala at tiyak na ang kaligtasan at eternal life habang nabubuhay pa sa mundong ito.

"Ngunit nang sumapit ang takdang panahon, isinugo ng Diyos ang kanyang Anak. Isinilang siya ng isang babae at namuhay sa ilalim ng Kautusan upang palayain ang mga nasa ilalim ng Kautusan. Sa gayon, tayo'y maibibilang sa mga anak ng Diyos." (Mga Taga-Galacia 4:4-5 RTPV)

Kaya, hindi basta-basta inalis ng Diyos ang Sampung Utos sa Bagong Tipan. Sa halip, pinalitan Niya ito ng isang ministeryong mas marangal, mas maluwalhati, at nagbibigay-buhay. Ito ang dakilang regalo ng Panginoon. Ang disenyo ng Diyos sa Sampung Utos ay hindi para sa ating kaligtasan, kundi para ipakita sa atin ang ating makasalanang kalagayan at ang pagkukulang natin sa kaluwalhatian ng Diyos. Sa ganitong paraan, mas mauunawaan natin ang pangangailangan para sa isang tunay na Tagapagligtas: ang Kanyang bugtong na Anak, si Jesus.