Juan 5:18
"Dahil dito nga'y lalo nang pinagsikapan ng mga Judio na siya'y patayin, sapagka't hindi lamang sinira ang araw ng sabbath, kundi tinatawag din naman na kaniyang sariling Ama ang Dios, na siya'y nakikipantay sa Dios."
CHALLENGE NG MGA SABADISTA:
#1.) Mula kay Ellen G. White
"Ipinahayag ni Jesus na Siya ay may pantay na karapatan sa Diyos sa paggawa ng isang gawaing parehong banal at may parehong katangian ng ginagawa ng Ama sa langit. Ngunit lalo pang nagalit ang mga Pariseo. Hindi lamang Niya nilabag ang kautusan ayon sa kanilang pagkaunawa, kundi sa pagtawag sa Diyos bilang “Kanyang sariling Ama,” ipinahayag Niya ang Kanyang pagiging kapantay ng Diyos. (Juan 5:18, R.V.; DA 207.3)" (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog) [1]
#2.) Mula sa Seventh-Day Adventists' Andrews Study Bible:
"5:18 – Nilabag ang Sabbath. Ang mga "Hudyo" sa Ebanghelyo ni Juan ay hindi mapagkakatiwalaang saksi. Ang paratang na ito ay mali (tingnan ang tala sa talata 10). Ginawang ... Diyos. Mali rin ang bahaging ito ng paratang." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog) [2]
#3.) Mula sa mga debaters ng Sabadistang layman:
Ang nilabag lamang ni Jesus ang tradisyunal na interpretasyon ng mga Rabbi tungkol sa Sabbath, hindi ang tunay na Sabbath ayon sa Biblia.
SAGOT:
Gumagamit ang mga Sabadista ng maraming argumento upang itanggi na tunay ngang sinira ni Jesus ang Sabbath ayon sa Juan 5:18. Sa unang tingin, ang kanilang pagsisikap ay tila kapuri-puri at marangal, sapagkat likas nga naman para sa mga mananampalataya ang maniwalang ang Panginoong Jesus ay masunurin sa kalooban ng Kanyang Ama sa langit. Para sa mga Sabadista, sinumang nagsasabing nilabag ni Jesus ang Sabbath ayon sa Juan 5:18 ay kakampi ng mga Hudyo na umuusig sa Kanya at kapanalig ng mga kaaway ng Diyos.
Sa kabilang banda, naniniwala ang mga Sabadista na sila ang nasa panig ni Jesus, at ayon sa kanila, ito ay matibay na patunay na ang tunay na tagasunod ni Jesus sa panahong ito ay ang mga Seventh-day Adventists, sapagkat sila ay panig kay Jesus at hindi sa Kanyang mga kaaway pagdating sa isyu ng Sabbath. Ginagamit nila ang ilang mga talata sa Bibliya upang pasinungalingan ang konklusyon na nilabag ni Jesus ang Sabbath ayon sa Juan 5:18. Halimbawa, sa Mateo 5:17 nga naman ay pinatunayan mismo ni Jesus na hindi Siya naparito sa lupa upang sirain ang kautusan.
"Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin." (Mat 5:17)
Sa unang tingin, tila may bisa ang kanilang argumento tungkol sa Mateo 5:17. Gayunpaman, sa mas malalim na pagsusuri, makikita na mali ang kanilang unawa sa talatang ito. Hindi tinutukoy ni Jesus ang Sampung Utos o ang Sabbath sa bersikulong ito. Sa halip, tinutukoy Niya ang pagtupad sa mga propesiya at mga kasulatang nagsasalita tungkol sa Kanya sa Lumang Tipan.
Pansinin ang sinabi ni Jesus sa simula ng Mateo 5:17: "Huwag ninyong isipin na ako'y naparito upang sirain ang Kautusan o ang mga Propeta." Sa talatang ito, hindi binanggit ni Jesus ang Sabbath o ang Sampung Utos. Sa halip, tinukoy Niya ang "Kautusan o ang mga Propeta." Madalas na maling unawain ng mga Sabadista ang talatang ito, tumitigil sila sa salitang "Kautusan" at hindi ipinagpapatuloy sa "o ang mga Propeta," kaya't lumalabas na parang sinasabi ni Jesus na hindi Niya sisirain ang Sampung Utos, partikular ang Sabbath. Gayunpaman, hindi ito ang Kanyang ipinapahayag.
Ang tanong ngayon ay: Ano ang ibig sabihin ni Jesus sa mga salitang "ang Kautusan o ang mga Propeta"? Ayon sa SDA Bible Commentary, ang pariralang ito ay isang teknikal na termino na karaniwang ginagamit ng mga Hudyo noong panahon ni Jesus upang tumukoy sa mga buong Kasulatan ng Lumang Tipan:
“Ang pariralang ‘ang Kautusan at ang mga Propeta’ ay kumakatawan sa dalawang bahagi ng Kasulatan sa Lumang Tipan.” (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)[4]
Samakatuwid, nang sabihin ni Jesus na Siya ay naparito upang tuparin at hindi sirain, hindi Siya partikular na tumutukoy sa Sampung Utos o sa Sabbath, kundi sa buong Kasulatan ng Lumang Tipan.
Marami pang propesiya tungkol kay Jesus ang hindi pa natutupad at mangyayari pa sa hinaharap, tulad ng Kanyang ikalawang pagdating. Ito ang dahilan kung bakit sinabi Niya sa talata 18:
"Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay." (Mat 5:18)
Dito, ang binanggit lamang ay "Kautusan" at hindi "Kautusan o ang mga Propeta," ngunit ito pa rin ay tumutukoy sa mga Kasulatan ng Lumang Tipan. Ang talatang ito ay konektado sa argumento sa talata 17 tungkol sa "Kautusan o ang mga Propeta," na tumutukoy sa buong Kasulatan ng Lumang Tipan.
Ito ay isang halimbawa ng synecdoche, isang tayutay kung saan ang isang bahagi ay ginagamit upang kumatawan sa kabuuan.[5]
AKUSASYON LAMANG NG MGA HUDYO?
Isa pang argumento na madalas gamitin ng mga Sabadista upang ipagtanggol ang pananaw na hindi nilabag ni Jesus ang Sabbath ayon sa Juan 5:18 ay na ito ay isa lamang paratang ng mga Hudyo. Ayon sa kanila, ang tunay na nilabag ni Jesus ay ang maling interpretasyon ng mga Hudyo sa kanilang pagsunod sa Sabbath ayon sa kanilang tradisyon, na hindi sinusuportahan ng Kasulatan.
Noong ako ay isang Sabadistang apologist, ang aking argumento ay hindi nilabag ni Jesus ang tunay na Sabbath ayon sa Biblia, kundi hinamon lamang Niya ang kanilang dagdag na interpretasyon kung paano ito dapat ipangilin. Totoo na ang madalas na banggaan sa pagitan ni Jesus at ng mga pinuno ng mga Hudyo ay tungkol sa tamang paraan ng pagsunod sa Sabbath, hindi ang Sabbath mismo.
Upang maunawaan ang aking ibig sabihin, suriin natin ang konteksto ng kontrobersyal na talata sa Juan 5:18. Ito ay may kinalaman sa isang lalaking 38 taon nang may sakit at pinagaling ni Panginoong Jesus sa isang lugar na tinatawag na Betesda, malapit sa Sheep Gate sa Jerusalem.
Basahin natin ang mga pangyayari sa Juan 5:6-10:
"Nang makita ni Jesus na siya'y nakahandusay, at mapagkilalang siya'y malaon nang panahong maysakit, ay sinabi niya sa kaniya, Ibig mo bagang gumaling? Sumagot sa kaniya ang lalaking maysakit, Ginoo, wala ng taong maglusong sa akin sa tangke, pagkalawkaw sa tubig: datapuwa't samantalang ako'y naparoroon, ay nakalusong na muna ang iba bago ako. Sinabi sa kaniya ni Jesus, Magtindig ka, buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad ka. At pagdaka'y gumaling ang lalake, at binuhat ang kaniyang higaan at lumakad. Noon nga'y araw ng sabbath. Kaya sinabi ng mga Judio sa kaniya na pinagaling, Ito'y araw ng sabbath, at hindi matuwid na buhatin mo ang iyong higaan." (Joh 5:6-10)
Ang lalaking dating itinuturing na baldado ay hindi nag-angkin na ang pagdadala ng kanyang higaan sa Sabbath ay pinapayagan, at hindi rin ipinakita ni Jesus na mali ang pagkaunawa ng mga Hudyo sa kautusan ng Sabbath. Malinaw na sinabi sa Juan 5:18 na "sinira ang araw ng sabbath."
Parehong lumabag sa Sabbath si Jesus at ang lalaking pinagaling, sapagkat iniutos mismo ni Jesus na buhatin niya ang kanyang higaan. Ipinapakita ng pangyayaring ito ang isang pagtatalo sa awtoridad sa pagitan ni Jesus at ng Kautusang Mosaiko, hindi lamang sa pagitan ni Jesus at ng interpretasyon ng mga Hudyo.
Ang higaan ng lalaki ay malamang na binubuo ng isang banig para sa ginhawa at ilang kumot para sa lamig, tulad ng karaniwang ginagamit sa pagtulog. Ang ganitong uri ng higaan ay maituturing na isang "pasanin" na ipinagbabawal sa Sabbath ayon sa Jeremias 17:27, batay sa "Kautusang Mosaiko," hindi lamang sa Halakha o interpretasyon ng mga Hudyo.
"Nguni't kung hindi ninyo didinggin ako upang ipangilin ang araw ng sabbath, at huwag mangagdala ng pasan at pumasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem sa araw ng sabbath; kung magkagayo'y magsusulsol ako ng apoy sa mga pintuang-bayan niyaon, at pupugnawin niyaon ang mga palacio sa Jerusalem, at hindi mapapatay." (Jer 17:27)
Walang makitang wastong dahilan para buhatin ito sa araw ng Sabbath; maaaring pinagaling ni Jesus ang lalaki at inutusan siya na buhatin ito pagkatapos ng paglubog ng araw. Ipinapakita nito na sinadyang pinili ni Jesus na magpagaling sa araw ng Sabbath at iniutos sa lalaki na gumawa ng isang hakbang na lumalabag sa kautusan ng Sabbath. Alam ng mga Pariseo ang tungkol sa kwento ng sinaunang tipan kung saan isang lalaki ang nahuling nag-iipon ng panggatong sa Sabbath at pinatay sa pamamagitan ng pagbato hanggang sa mamatay bilang parusa sa utos ng Diyos ukol sa kasalanang iyon (Mga Bilang 15:32-36). Kaya naman, sa mahigpit na pagsunod sa kautusan ng Sabbath sa Lumang Tipan, tila pinananatili ng mga lider ng mga Hudyo ang eksaktong mga kinakailangan ng kautusan.
Mahalagang bigyang-diin na hindi sinubukan ni Jesus na bigyan ng katwiran ang kanyang mga gawain ng pagpapagaling o ang kanyang utos na “Bumangon ka, buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad” sa ilalim ng mga hangganan ng kautusan ng Sabbath. Sa halip, buong tapang niyang inamin na siya at ang kanyang Ama ay nagtatrabaho—isang malinaw na paglabag sa kautusan ng Sabbath. Pagkatapos, inilipat ni Jesus ang pokus ng pag-uusap mula sa paglabag sa Sabbath patungo sa kanyang malapit na relasyon sa kanyang Ama. Tama ang pagkakaintindi ng mga rabbi ng mga Hudyo na ang pagkapahinga ng Diyos sa ikapitong araw ng paglikha ay hindi nangangahulugang tinatapos niya ang kanyang patuloy na gawain ng pagpapalakas at pagpapanatili ng uniberso.
Ngayon ay malinaw na sinadyang pinili ni Jesus na pagalingin ang lalaking may sakit ng 38 taon sa araw ng Sabbath. Bukod pa rito, sinadyang inutusan ni Jesus ang pinagaling na lalaki na buhatin ang kanyang banig at umuwi sa parehong araw ng Sabbath, na ayon sa mga Hudyo, ay lumalabag sa Sabbath batay sa Kautusang Mosaiko (Jeremias 17:27) at kanilang oral na tradisyon (Mishnah Shabbat 7.2). Ito ay malinaw na sumasalungat sa paniniwala ng mga Sabadista na ang paratang ng mga Hudyo laban kay Jesus sa John 5:18 na siya ay lumabag sa Sabbath ay isang akusasyon lamang at hindi totoo. Naiintindihan din natin na ang ating konklusyon tungkol sa John 5:18 ay hindi sumasalungat sa madalas nilang pahayag na si Kristo ay hindi sisirain ang kautusan kundi tutuparin ito. Ang ibig sabihin ni Jesus sa pagtupad ng kautusan at mga propeta hanggang ang langit at lupa ay lumipas ay tumutukoy sa mga hula sa mga Kasulatan ng Lumang Tipan na may kinalaman sa Kanya.
Mga Dahilan Kung Bakit Kinailangan ni Jesus na "sirain" ang Sabbath ng mga Hudyo
#1. Ang weekly Sabbath ng mga Hudyo ay isang seremonyal na kautusan lamang.
May ilang mahahalagang punto na dapat isaalang-alang upang maunawaan na ang Sabbath ay isang seremonyal na batas, hindi isang moral na batas. Gumamit si Cristo ng mga halimbawa ng seremonyal na mga kautusan upang ipagtanggol ang Kanyang "pagsira" sa Sabbath.
a.) Kinain ni David at ng kanyang mga kasama ang "tinapay ng Presensya" na inilagay sa Banal na Lugar ng Templo. Ayon sa batas ni Moises, tanging mga pari lamang ang pinapayagang kumain nito. Gayunpaman, ang pagkain nila ng tinapay na iyon ay hindi itinuturing na kasalanan ni David. (Mateo 12:3-4).
"Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Hindi baga ninyo nabasa ang ginawa ni David nang siya'y nagutom, at ang mga kasamahan niya; Kung paanong siya'y pumasok sa bahay ng Dios, at kumain siya ng mga tinapay na handog, na hindi matuwid na kanin niya, ni ng mga kasamahan niya, kundi ng mga saserdote lamang?" (Mat 12:3-4)
b.) Nilalabag ng mga saserdote ang Sabbath tuwing nagsisilbi sila sa Templo dahil sa dami at bigat ng kanilang mga tungkulin. Gayunpaman, hindi sila itinuturing na nagkasala sa paggawa nito (Mateo 12:5).
"O hindi baga ninyo nabasa sa kautusan, kung papaanong sa mga araw ng sabbath ay niwawalang galang ng mga saserdote sa templo ang sabbath, at hindi nangagkakasala?" (Mat 12:5)
Sa pagkakataong ito, nais kong bigyang-diin na talagang nilabag ni Jesus ang Sabbath dahil ginamit niya ang mga halimbawa ng mga lingkod ng Diyos sa Lumang Tipan na lumabag din sa kautusan, ngunit tulad ni Kristo, nanatiling walang kasalanan. Sa mas simpleng salita, pinagtibay ni Jesus ang kanyang paglabag sa Sabbath ng mga Hudyo, ipinahayag na hindi siya nagkasala, katulad nina David at ng mga pari na lumabag sa kautusan ng Sabbath nang hindi nagkakasala. Sa diwa nito, sinasabi ni Jesus sa mga Pariseo, "Bakit ninyo ako hinuhusgahan sa paglabag ko sa kautusan ng Sabbath, gayong si David ay lumabag din sa kautusan ngunit hindi nagkasala at pati na rin ang mga saserdote sa templo ay nilabag ang Sabbath, ngunit hindi ninyo sila inaakusahan ng kasalanan?"
Sa konteksto ng Juan 5:18, mahalagang itampok na hindi tinangkang ipaliwanag ni Jesus ang kanyang mga gawa ng pagpapagaling o ang utos niyang "Tumayo ka, buhatin mo ang iyong higaan, at maglakad" bilang ayon sa kautusan ng Sabbath. Sa halip, matapang niyang itinaguyod na Siya at ang Kanyang Ama ay parehong patuloy na nagtratrabaho, mga gawain na tahasang ipinagbabawal ng batas ng Sabbath (Juan 5:16-18). Pagkatapos, inilipat ni Jesus ang pokus mula sa paglabag sa kautusan ng Sabbath patungo sa Kanyang malapit na ugnayan sa Kanyang Ama. Tamang naunawaan ng mga rabbi ng mga Hudyo na ang pag-papahinga ng Diyos sa ikapitong araw matapos ang paglikha ay hindi saklaw ang Kanyang patuloy na gawain ng pagpapanatili ng uniberso. Katulad ng ang gawain ng pagpapanatili ng paglikha ay higit pa sa mga hinihingi ng kautusan ng Sabbath, gayundin ang gawain ni Kristo ng pagtubos ay lumalampas pa sa mga regulasyon ng Sabbath ng mga Pariseo at ang literal na pagpapaliwanag ng mga kautusan ng Sabbath sa Lumang Tipan.
Ang layunin ng pagtubos ay ibalik ang mga kalagayan na umiiral noong unang ikapitong araw nang magpahinga ang Diyos sa paglalang. Ang malinaw na wika at estilo ng panitikan ay nagtuturo sa atin na tama ang parehong pahayag—na si Jesus ay lumalabag o hindi binibigyan ng halaga ang Sabbath at tinutukoy ang Diyos bilang Kanyang sariling Ama. Ang mga katotohanang ito ang dahilan kung bakit ang mga Hudyo ay matigas ang desisyon na patayin si Jesus.
2.) Ang weekly Sabbath ng mga Hudyo ay isang anino lamang.
Ang pagsira ni Jesus sa Sabbath ay naglalayong ihanda ang isipan ng mga Hudyo at ng Kanyang mga disipulo na ang Sabbath na matagal nilang sinusunod ay isang pansamantalang anino lamang, bahagi ng seremonyal na aspeto ng kautusan ni Moises sa Lumang Tipan na malapit nang maglaho. Si Jesus bilang ang ipinangakong Mesiyas sa Lumang Tipan, ang katuparan ng Sabbath na isang anino lamang ng Lumang Tipan, ang Cordero ng Diyos na nag-aalis ng mga kasalanan ng mundo (Juan 1:29; Colosas 2:16-17).
Colosas 2:16-17 (The Living Bible) "Kaya't huwag ninyong hayaang may magbatikos sa inyo dahil sa inyong kinakain o iniinom, o kung hindi ninyo ipinagdiriwang ang mga pagdiriwang ng mga Hudyo, mga piyesta, mga seremonya ng bagong buwan, o ang mga Sabbath. Sapagkat ang mga ito ay pansamantalang mga tuntunin na nagtapos nang dumating si Cristo. Ang mga ito ay mga anino lamang ng tunay na bagay—si Cristo mismo." (akin ang pagsasalin sa Tagalog)
Iaalok ni Jesus sa kanila ang tunay na araw-araw na kapahingahan para sa kanilang mga kaluluwa at kaligtasan mula sa kasalanan. Malinaw itong ipinakita sa mga Kasulatan kung paano inihahanda ni Jesus ang isipan ng mga tao, tulad ng makikita sa konteksto ng Mateo 12 at Marcos 2. Bago ikwento ni Mateo ang pagharap ni Jesus at ng Kanyang mga alagad sa mga Pariseo hinggil sa pag-aani ng mga butil sa Sabbath (Mateo 12:1-2), unang ipinaliwanag ni Mateo ang kapahingahan na inaalok ni Jesus sa mga tao sa Mateo 11:28-30:
"Magsiparito sa akin, kayong lahat na nangapapagal at nangabibigatang lubha, at kayo'y aking papagpapahingahin. Pasanin ninyo ang aking pamatok, at magaral kayo sa akin; sapagka't ako'y maamo at mapagpakumbabang puso: at masusumpungan ninyo ang kapahingahan ng inyong mga kaluluwa. Sapagka't malambot ang aking pamatok, at magaan ang aking pasan. . . Nang panahong yaon ay naglalakad si Jesus nang araw ng sabbath sa mga bukiran ng trigo; at nangagutom ang kaniyang mga alagad at nangagpasimulang magsikitil ng mga uhay at magsikain. Datapuwa't pagkakita nito ng mga Fariseo, ay sinabi nila sa kaniya, Tingnan mo, ginagawa ng mga alagad mo ang hindi matuwid na gawin sa sabbath." (Mat 11:28-12:1-2)
Sa aklat ng Ebanghelyo ni Marcos, bago niya ilahad ang pagharap ni Jesus sa mga Pariseo sa bukirin ng mga butil sa Sabbath, unang ipinakikita ni Marcos ang mga turo ni Jesus tungkol sa Bagong Alak at mga Luma na Sisidlan ng Alak.
"Walang taong nagtatagpi ng matibay na kayo sa damit na luma: sa ibang paraan ang itinagpi ay binabatak ang tinagpian, sa makatuwid baga'y ang bago sa luma, at lalong lumalala ang punit. At walang taong nagsisilid ng bagong alak sa mga balat na luma; sa ibang paraan ay pinupunit ng alak ang mga balat at nabububo ang alak at nasisira ang mga balat: kundi ang alak na bago ay isinisilid sa mga bagong balat. At nangyari, na nagdaraan siya sa mga bukiran ng trigo nang araw ng sabbath; at ang mga alagad niya, samantalang nagsisilakad, ay nagpasimulang nagsikitil ng mga uhay. At sinabi sa kaniya ng mga Fariseo, Narito, bakit ginagawa nila sa araw ng sabbath ang hindi matuwid?" (Mar 2:21-24)
Ayon sa SDA Bible Commentary, ang "bagong alak" ay kumakatawan sa ebanghelyo, samantalang ang "lumang sisidlan ng alak" ay tumutukoy sa mga aral ng Hudaismo.
"Ang representasyon ng ebanghelyo sa pamamagitan ng "bago na alak" at ang gawain nito sa proseso ng pagbuburo ay kahawig ng talinghaga ng lebadura ngunit binibigyang-diin ang ibang resulta (tingnan ang Mateo 13:33). Ang "bago na alak" ay kumakatawan sa buhay na katotohanan ng Diyos na kumikilos sa mga puso ng tao... Hindi maaaring pag-ayonin ang mga rebolusyonaryong turo ni Jesus sa mga reaksyunaryong doktrina ng Hudaismo. Anumang pagsubok na ipaloob ang Kristiyanismo sa mga patay na anyo ng Hudaismo, ibig sabihin ay ang piliting pagsamahin ang dalawa at gawing akma ang Kristiyanismo sa anyo nito, ay magiging walang kabuluhan. ...Ang pagtatangka na pagsamahin ang bago at ang luma ay magdudulot ng dalawang ulit na pagkawasak. Ang "alak" ng ebanghelyo ay "mawawasak," at ang "mga bote" ng Hudaismo ay "madudurog."
Ipinaliwanag ng mga teologo ng mga Sabadista na ang mensahe ni Jesus tungkol sa Bago na Alak at Luma na Tapayan ay malinaw na nagpapakita ng kakulangan ng pagkakasundo at pagiging tugma ng mga turo ng Bagong Tipan at mga doktrina ng Hudaismo sa Lumang Tipan, kabilang ang mas malawak na kautusan at mga tiyak na pagsunod tulad ng Sabbath. Binibigyang-diin nila na "ang mga radikal na turo ni Jesus ay hindi maaaring magkasama sa mga konserbatibong doktrina ng Hudaismo." Kaya't hindi na nakapagtataka na patuloy na hinamon ni Jesus ang mga seremonyal na alituntunin tulad ng weekly Sabbath. Ito ang dahilan kung bakit inimbitahan ni Jesus ang mga Hudyo na lubhang nabigatan, kabilang na ang mga nakatali sa pamatok ng kautusang Mosaico, pati na ang Sabbath (Mga Gawa 15:10), upang maghanap ng espiritwal na kapahingahan na matatagpuan lamang sa Kanya (Mateo 11:28-30). Ang paanyayang ito ay sumasaklaw din sa ating mga minamahal na Seventh-day Adventists, na hindi pa ganap na tinatanggap ang katotohanan ng ebanghelyo ng Bagong Tipan ni Kristo.
Conclusion:
Sa masusing pagsusuri ng mga Kasulatan, nauunawaan natin na ipinapakita ng Juan 5:18 na talagang sinira ni Jesus ang Sabbath ng mga Hudyo at hindi ito isang simpleng paratang mula sa mga Hudyo. Batay sa mga ginawa at argumentong inilahad ni Jesus, malinaw na sinadya ni Jesus na pagalingin ang lalaking may sakit ng 38 taon sa araw ng Sabbath. Bukod dito, iniutos ni Jesus sa lalaking gumaling na dalhin ang kanyang banig at maglakad pauwi sa parehong araw ng Sabbath, na mga gawain na itinuturing ng mga Hudyo bilang paglabag sa Sabbath ayon sa batas Mosaico (Jeremias 17:27) at kanilang tradisyong salit-saling sabi (Mishnah Shabbat 7.2). Pinagtanggol ni Jesus ang mga paglabag na ito sa Sabbath sa pamamagitan ng pagtukoy sa mga gawain ng mga saserdote na paglapastangan sa Sabbath, ngunit hindi itinuturing na kasalanan (Mateo 12:5).
Kailangan maunawaan ng ating mga kaibigang Sabadista na hindi namin sinasabi na nagkasala si Jesus sa pamamagitan ng paglabag sa Sabbath. Hindi ito ang aming pahayag. Kung ang mga saserdote sa templo ay maaaring magsagawa ng kanilang mga tungkulin sa Sabbath nang hindi nagkakasala, tiyak na si Jesus Kristo, na higit pa sa Templo at Panginoon ng Sabbath, ay hindi nagkasala.
Ang aking panalangin ay sana ay maunawaan ng mga Sabadista ang katotohanang ito at matanto na ang pagtanggap kay Jesus na nagtatapos sa weekly Sabbath ay nagbibigay daan upang ituon nila ang kanilang pansin sa Tagapagligtas ng kanilang kaluluwa.
Malinaw na itinuturing ni Jesus ang Sabbath bilang isang ritwal o seremonyal na kautusan na nagsisilbing anino ng Kanyang pagdating, tinutupad ang layunin nito. Kung susuriin ang insidenteng ito ng buo, tila layunin ni Jesus na ilihis ang atensyon ng mga lider ng mga Hudyo mula sa mga kautusan ng lumang tipan patungo sa Kanya bilang bagong sentro ng buhay at kaligtasan. Sa paggawa nito, kinuha ni Jesus ang malaking personal na panganib upang itatag ang Kanyang sarili bilang sentral na figura para sa buhay at paghatol sa bagong tipan.
Footnotes:
[1] Ellen Gould White, The Desire of Ages, (Mountain View, CA: Pacific Press Publishing Association, 1898), 207.
[2] Dybdahl, Jon L., editor. Andrews Study Bible Notes. Andrews University Press, 2010, p. 1386.
[3] Also used by Dr. Samuele Bacchiocchi in his book Sabbath Under Crossfire p. 154
[4] Nichol, Francis D., editor. The Seventh-Day Adventist Bible Commentary. Review and Herald Publishing Association, 1980, p. 331.
[5] Friberg, Timothy, and Barbara Friberg. Analytical Lexicon of the Greek New Testament. 2023.
[6] Seventh-day Bible Commentary Volume 5 on Mark 2:21-22
No comments:
Post a Comment