ANO ANG KAUTUSAN NG KASALANAN AT KAMATAYAN, AT ANG SUMPA NG KAUTUSAN?

“Ngayon nga'y wala nang anomang hatol sa mga na kay Cristo Jesus. Sapagka't ang kautusan ng Espiritu ng buhay na kay Cristo Jesus ay pinalaya ako sa kautusan ng kasalanan at ng kamatayan.” (Romans 8:1-2, Tagalog AB)

Upang maunawaan kung ano ang ibig sabihin ni Pablo, kailangan nating tingnan ang sinabi niya sa aklat ng Roma. Ang kasalanan ay nasa sanlibutan na bago pa ibinigay ang kautusan. Sinasabi sa Roma 5:13-14,

 

“Sapagka't ang kasalanan ay nasa sanglibutan hanggang sa dumating ang kautusan: nguni't hindi ibinibilang ang kasalanan kung walang kautusan. Bagaman ang kamatayan ay naghari mula kay Adam hanggang kay Moises, kahit doon sa hindi nangagkasala man ng tulad sa pagsalangsang ni Adam, na siyang anyo niyaong darating.” (Romans 5:13-14, Tagalog AB)

Ang kasalanan ay hindi ibinilang hanggang sa ibinigay ang Kautusan ni Moises. Ang ibig sabihin ng imputed ay “upang singilin sa account ng isa,” gaya ng isang entry na ginawa sa isang ledger. Sa madaling salita, ang kasalanan ay naroroon na sa sanlibutan mula pa kay Adan hanggang kay Moses, ngunit ang Diyos ay hindi nagtala ng mga kasalanan bago ang pagbibigay ng Kautusan dahil wala pang Kautusan na dapat sundin o hindi dapat sundin. Hindi sinasabi ni Pablo na ang mga tao ay wala talagang kasalanan noong wala pang Kautusan ni Moises dahil sinabi na niya na yaong mga taong walang nakasulat na Kautusan (mga Hentil) ay hinahatulan pa rin ng Diyos (Roma 2:12). Dahil ang mga tao ay namamatay pa rin, sila ay guilty pa rin bunga ng kasalanan ni Adan. Sila ay lumabag sa universal moral na mga prinsipyo na nakasulat sa kanilang mga budhi bago ang Kautusan ay ibinigay sa Bundok Sinai (Roma 2).

Pagkatapos ibinigay ng Diyos ang kautusan, lalong lumaganap ang kasalanan. Sinasabi sa Romans 5:20, 

“At bukod sa rito ay pumasok ang kautusan, upang ang pagsuway ay makapanagana; datapuwa't kung saan nanagana ang kasalanan, ay nanaganang lubha ang biyaya:” (Romans 5:20, Tagalog AB)

Pinalakas ng Kautusan ang kasalanan at idinagdag ito upang ipakita ang pangangailangan ng tagapagligtas. Pinalalalim ng kautusan ang kasalanan at upang madama ang pangangailangan ng kaligtasan. Pinalala ng kautusan ang kahalayan ng kasalanan sa pamamagitan ng pagpapakita kung ano ang kasalanan sa harap ng kabanalan ng Diyos. Ang layunin ng Kautusan na ibinigay sa Bundok Sinai ay para malaman ng Israel ang kanilang sariling kasalanan at kahinaan na panatilihin ang ganap na pamantayan ng Diyos, na naglingkod bilang "tagapagturo" upang sila'y dalhin kay Kristo at sa kanyang katuwiran (Roma 7:1-7; Galacia 3:21-24).

Ang ilang mga tao ay nagtuturo ng huwad na, "two-laws theory". Naniniwala sila na mayroong dalawang magkahiwalay na kautusan, ang moral law at ceremonial law o mga tipan na ibinigay ng Diyos kay Moises upang tuparin ng bansang Israel. Sinasabi nila na ang Sampung Utos at ang mga seremonyal na kautusan ay dalawang magkahiwalay at magkaibang mga kautusan o kasunduan. Sinasabi ng Roma 7:1-7 na ang kautusan ay hindi na nagbubuklod sa atin, 

“Datapuwa't ngayon tayo'y nangaligtas sa kautusan, yamang tayo'y nangamatay doon sa nakatatali sa atin; ano pa't nagsisipaglingkod na tayo sa panibagong espiritu, at hindi sa karatihan ng sulat.” (Romans 7:6, Tagalog AB)

Ang nakasulat na kautusan ay winalang-bisa at hindi na ginagamit ng Bagong Tipan (2 Corinto 3).

Anong Kautusan ang tinutukoy ni Pablo sa Roma 7?

Sa conversion, ang mga mananampalataya ay namatay na sa kautusan (Roma 7:4), na ang resulta ay maaari na silang maglingkod sa panibagong buhay (Roma 6:4). Mayroon silang bagong buhay sa pamamagitan ng Banal na Espiritu, hindi na sa lumang paraan ng Kautusan na nakasulat, ang siyang lumang paraan ng pagsisikap na magtamo ng kaligtasan sa pamamagitan ng pagsunod sa kautusan.

Sinasabi ng Romans 7:6,

“Datapuwa't ngayon tayo'y nangaligtas sa kautusan, yamang tayo'y nangamatay doon sa nakatatali sa atin; ano pa't nagsisipaglingkod na tayo sa panibagong espiritu, at hindi sa karatihan ng sulat.” 

Malinaw na sinasabi ng talata na hindi na tayo nabubuhay sa "karatihan ng sulat.". Aling kautusan ang tinutukoy dito? Sinasabi sa Roma 7:7 na ang kautusan ay nagsabi, “Huwag kang mananakim.”

Mula sa Roma 7:1-7, hindi maaaring magkamali na ang kautusan na dapat mamatayan ng mga Kristiyano, ang kautusan ng "karatihan ng sulat" (2 Corinto 3:2-11) ay ang Sampung Utos kasama ng lahat ng iba pang kautusan sa Lumang Tipan. . Ang Roma 7:6 ay ganap na malinaw, "tayo'y nangaligtas sa kautusan, yamang tayo'y nangamatay doon sa nakatatali sa atin; ano pa't nagsisipaglingkod na tayo sa panibagong espiritu, at hindi sa karatihan ng sulat.” 

Ano ang Sumpa ng Kautusan?

Sinasabi sa atin ng Bibliya kung ano ang sumpa ng Kautusan sa Galacia 3:10, 

“Sapagka't ang lahat na sa mga gawang ayon sa kautusan ay nasa ilalim ng sumpa: sapagka't nasusulat, Sinusumpa ang bawa't hindi nananatili sa lahat ng mga bagay na nasusulat sa aklat ng kautusan, upang gawin nila.” (Galatians 3:10, Tagalog AB)

Ang sumpa ay ang parusa sa hindi pagtupad sa Kautusan ng Diyos nang perpekto. Ang Kautusan ay banal, ngunit tayo ay hindi (Roma 7:12). Sinasabi sa atin nina Pablo at Santiago na ang bawat isa na hindi ganap na tumutupad sa Kautusan ay nasa ilalim ng sumpa dahil sa paglabag nito (Deuteronomio 27:26; Galacia 3:10; Santiago 2:10). Ang problema natin ay walang sinuman ang makakasunod sa Old Covenant Law ng perpekto. Mayroong 613 na kautusan sa tipan at kung ang isang tao ay lumabag sa alinman sa mga batas na iyon sila ay nasa ilalim ng paghatol ng kautusan. Kapag sinubukan nating makamit ang kaligtasan sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, talagang dinadala natin ang sumpa ng Kautusan sa buhay atin.

Ang mabuting balita ay tinubos na tayo ni Jesucristo mula sa sumpa ng kautusan sa pamamagitan Niya na naging isang sumpa para sa atin. Si Hesus ay gumawa ng isang perpektong sakripisyo para sa ating mga kasalanan sa krus nang dalhin Niya sa krus ang sumpa ng Diyos para sa atin. Sinasabi ng Galacia 3:10-14, 

“Sapagka't ang lahat na sa mga gawang ayon sa kautusan ay nasa ilalim ng sumpa: sapagka't nasusulat, Sinusumpa ang bawa't hindi nananatili sa lahat ng mga bagay na nasusulat sa aklat ng kautusan, upang gawin nila. Maliwanag nga na sinoman ay hindi inaaring-ganap sa kautusan sa harapan ng Dios; sapagka't, Ang ganap ay mabubuhay sa pananampalataya. At ang kautusan ay hindi sa pananampalataya; kundi, Ang gumaganap ng mga yaon ay mabubuhay sa mga yaon. Sa sumpa ng kautusan ay tinubos tayo ni Cristo, na naging sumpa sa ganang atin; sapagka't nasusulat, Sinusumpa ang bawa't binibitay sa punong kahoy: Upang sa mga Gentil ay dumating ang pagpapala ni Abraham na kay Cristo Jesus; upang sa pamamagitan ng pananampalataya ay tanggapin natin ang pangako ng Espiritu.” (Galatians 3:10-14, Tagalog AB)

Ngunit ang kautusan ay hindi sa pananampalataya, sa halip, "Ang gumagawa ng mga ito ay mabubuhay sa pamamagitan nito." Tinubos tayo ni Kristo mula sa sumpa ng kautusan sa pamamagitan ng pagiging isang sumpa para sa atin - sapagka't nasusulat, "Sumpain ang bawat isa na binitay sa isang puno" - upang kay Cristo Jesus ang pagpapala ni Abraham ay dumating sa mga Hentil upang tayo maaaring tumanggap ng ipinangakong Espiritu sa pamamagitan ng pananampalataya.”

Sinasabi ng Roma 3:25-26 na si Kristo ay 

“Na siyang inilagay ng Dios na maging pangpalubagloob, sa pamamagitan ng pananampalataya, sa kaniyang dugo, upang maipakilala ang kaniyang katuwiran dahil sa hindi pagpansin sa mga kasalanan na nagawa nang nagdaang panahon sa pagpapahinuhod ng Dios; Sa pagpapakilala'y aking sinasabi, ng kaniyang katuwiran sa panahong kasalukuyan, upang siya'y maging ganap at tagaaring-ganap sa may pananampalataya kay Cristo.” (Romans 3:25-26, Tagalog AB)

Nasapatan ni Kristo sa katarungan ng Diyos sa pamamagitan ng pagkamatay Niya sa ating lugar at gumawa ng kumpletong pagbabayad-sala para sa ating mga paglabag. Nagbigay si Pablo ng dalawang paliwanag kung bakit ang kamatayan ni Kristo ay nagdulot ng katuwiran ng Diyos. Ang una ay upang ipakita na ang Diyos ay makatarungan ngunit kusang-loob niyang pinalampas ang ating mga dating kasalanan. Ang pangalawang layunin ay para ipakita ng Diyos ang Kanyang katuwiran at ang Kanyang awtoridad na magbigay ng katwiran sa mga makasalanan na nagtitiwala kay Jesus.

Sinabi ni Pablo sa 2 Mga Taga-Corinto 5:21, “Yaong hindi nakakilala ng kasalanan ay kaniyang inaring may sala dahil sa atin: upang tayo'y maging sa kaniya'y katuwiran ng Dios.” (2 Corinthians 5:21, Tagalog AB)

Kahit na hindi tayo karapat-dapat, ang sumpa ng Kautusan ay inilagay kay Kristo para mailapat sa atin ang katuwiran ng Diyos. Si Kristo ay ganap na tumupad sa Kautusan upang tayo ay makipagkasundo sa Diyos. Kapag tinanggap natin ang sakripisyo ni Kristo para sa atin, binabago tayo ng Diyos sa isang bagong nilalang sa pamamagitan ng Kanyang Espiritu na nananahan sa atin.

Sinasabi ng Ikalawang Mga Taga-Corinto 5:16-20, 

“Kaya nga mula ngayon ay hindi namin nakikilala ang sinoman ayon sa laman: bagama't nakilala namin si Cristo ayon sa laman, nguni't sa ngayo'y hindi na namin nakikilala siyang gayon. Kaya't kung ang sinoman ay na kay Cristo, siya'y bagong nilalang: ang mga dating bagay ay nagsilipas na; narito, sila'y pawang naging mga bago. Datapuwa't ang lahat ng mga bagay ay pawang sa Dios, na pinakipagkasundo tayo sa kaniya rin sa pamamagitan ni Cristo, at ibinigay sa amin ang ministerio sa pagkakasundo; Sa makatuwid baga'y, na ang Dios kay Cristo ay pinakipagkasundo ang sanglibutan sa kaniya rin, na hindi ibinibilang sa kanila ang kanilang mga kasalanan, at ipinagkatiwala sa amin ang salita ng pagkakasundo. Kami nga'y mga sugo sa pangalan ni Cristo, na waring namamanhik ang Dios sa pamamagitan namin: kayo'y pinamamanhikan namin sa pangalan ni Cristo, na kayo'y makipagkasundo sa Dios.” (2 Corinthians 5:16-20, Tagalog AB)

Kapag ang isang tao ay naging isang bagong nilalang, natatanggap nila ang mga benepisyo ng pagpapanumbalik sa pamamagitan ni Kristo sa kung ano ang orihinal na nilayon ng Diyos para sa kanila (Genesis 1:26; 1 Corinto 15:45-49). Kapag ang isang mananampalataya ay naging isang bagong nilalang ang kanilang buhay ay magbabago dahil sila ay nagiging mas at higit pa sa pagkakahawig ni Kristo araw-araw (2 Corinthians 3:18). Sa halip na mamuhay para sa kanilang sarili, maaari silang magsimulang mamuhay para kay Kristo sa mga paraan na hindi kailanman makakamit sa pagsusumikap na sundin ang kautusan (2 Corinto 5:15). Ang mga Kristiyano ay hindi na namumuhay ayon sa laman, sa halip, mayroon silang Espiritu ng Diyos na nabubuhay sa loob nila na nagbibigay-kapangyarihan sa kanila na mamuhay sa mga paraan na nakalulugod sa Diyos. Sinasabi ng Roma 8:1-4, 

“Ngayon nga'y wala nang anomang hatol sa mga na kay Cristo Jesus. Sapagka't ang kautusan ng Espiritu ng buhay na kay Cristo Jesus ay pinalaya ako sa kautusan ng kasalanan at ng kamatayan. Sapagka't ang hindi magawa ng kautusan, na mahina sa pamamagitan ng laman, sa pagsusugo ng Dios sa kaniyang sariling Anak na naganyong lamang salarin at dahil sa kasalanan, ay hinatulan ng Dios sa laman ang kasalanan: Upang ang kahilingan ng kautusan ay matupad sa atin, na hindi nangagsisilakad ayon sa laman, kundi ayon sa Espiritu.” (Romans 8:1-4, Tagalog AB)

Mahirap para sa isang taong nabubuhay pa sa kanilang laman na tanggapin ang katotohanan na kapag sinubukan nilang sundin ang kautusan ay talagang napapailalim sila sa isang sumpa at mabigo nang lubusan. Ngunit ang mabuting balita ay tinubos tayo ni Hesukristo mula sa sumpa ng kautusan at naging sumpa para sa atin upang tayo ay makipagkasundo sa Diyos at magkaroon ng buhay na walang hanggan kapag tayo ay nagtiwala sa ginawa na ni Kristo para sa atin (Juan 3 :16, 36; Juan 11:25; Roma 6:23; 10:13).

Paano tayo makikipagkasundo sa Diyos?

Sinasabi sa Roma 10:9-13, 

“Sapagka't kung ipahahayag mo ng iyong bibig si Jesus na Panginoon, at sasampalataya ka sa iyong puso na binuhay siyang maguli ng Dios sa mga patay ay maliligtas ka: Sapagka't ang tao'y nanampalataya ng puso sa ikatutuwid; at ginagawa sa pamamagitan ng bibig ang pagpapahayag sa ikaliligtas. Sapagka't sinasabi ng kasulatan, Ang lahat na sa kaniya'y nagsisisampalataya ay hindi mapapahiya. Sapagka't walang pagkakaiba ang Judio at ang Griego: sapagka't ang Panginoon din ay siyang Panginoon ng lahat, at mayaman siya sa lahat ng sa kaniya'y nagsisitawag: Sapagka't, Ang lahat na nagsisitawag sa pangalan ng Panginoon ay mangaliligtas.” (Romans 10:9-13, Tagalog AB)

Nais mo bang maging malaya sa kautusan ng kasalanan at kamatayan? Dalawa lamang ang daan patungo sa buhay na walang hanggan; ang isa ay ang perpektong pagsunod sa kautusan, isang bagay na sinasabi ng Bibliya na hinding-hindi natin magagawa, at, ang isa pang paraan ay ang pagtanggap kay Jesu-Kristo bilang iyong Panginoon at Tagapagligtas at lumakad ayon sa Kanyang Espiritu (Juan 3:6; Galacia 5:25; Roma). 8:14).

Aling paraan ng kaligtasan ang pipiliin mo?