THE GOOD NEWS OF JUDGMENT PART 2: BEHOLD! NOW IS THE DAY OF SALVATION!

KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS VERSE-BY-VERSE SA MATEO 5:43-47: "HULA NI ELLEN G. WHITE: SARADO NA ANG KALIGTASAN NOONG 1844!"

Mateo 5:43-47

"Narinig ninyong sinabi, Iibigin mo ang iyong kapuwa, at kapopootan mo ang iyong kaaway: Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig; Upang kayo'y maging mga anak ng inyong Ama na nasa langit: sapagka't pinasisikat niya ang kaniyang araw sa masasama at sa mabubuti, at nagpapaulan sa mga ganap at sa mga hindi ganap. Sapagka't kung kayo'y iibig sa nangagsisiibig lamang sa inyo, ano ang ganti na inyong kakamtin? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga maniningil ng buwis? At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang kalabisan ng inyong ginagawa? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga Gentil?"

Ang Tungkol sa Camden Vision ni Ellen G. White

Sinasabi na noong Hunyo 29, 1851, nagkaroon daw si Ellen G. White ng isang "pangitain" na tinatawag na Camden Vision. Ang pangitain na ito ay mabigat ang sinasabi tungkol sa 'Shut Door' o ang pagsasara na raw ng pintuan ng awa sa langit. Ibig sabihin daw nito, tapos na ang panahon para magsisi ang mga taong hindi naniwala sa mga Millerites noong 'Great Disappointment' noong October 22, 1844.

Sa pangitain na iyon, mali ang pagkakaintindi ni Ellen G. White sa Mateo 5:43–47. Akala niya, wala nang sinuman ang makukumbinsi pang magsisi at tapos na ang pangangaral. Dahil dito, maraming mga Sabadista ang ayaw maniwala na si Ellen G. White talaga ang sumulat nito. Sabi nila, maaaring kalaban daw ang gumawa nito at pinalabas lang na siya ang sumulat.

Pero kung mapapatunayan na si Ellen G. White talaga ang sumulat nito, malinaw na patunay ito na hindi siya tunay na propeta. Ipakikita sa pagsusuring ito na ang Camden Vision noong Hunyo 29, 1851 ay talagang galing kay Ellen G. White at hindi imbento lang ng mga kalaban.

Ang dokumentong Manuscripts. 1a, 1851—June 29, 1851, na sinulat ni Ellen G. White sa Camden, New York, ay bahagi ng kanyang mga sulat at manuskrito na hawak ng Ellen G. White Estate. Sila ang nag-iingat ng lahat ng kanyang sinulat, kahit na nailathala na o hindi pa. Ito ang buong nilalaman ng Camden Vision ni Ellen G. White noong Hunyo 29, 1851:

Camden, N.Y. June 29, 1851:

"Ipinakita ng Panginoon na, bilang tugon sa panalangin, inalis Niya ang Kanyang galit mula sa pangkat na ito, at maaari nilang makamtan ang mga ngiti ni Jesus kung sila'y mamumuhay nang may kababaang-loob at lalakad nang maingat sa harap ng Panginoon, at titiyakin sa bawat hakbang na kanilang gagawin na ang Diyos ang gumagabay sa kanila. Kapag ganito, ang pangkat ay magiging malakas at magiging sindak sa kanilang mga kaaway; at kailangang manatiling nagkakaisa ang pangkat.

Pagkatapos, nakita ko sina Kapatid na Wing at Kapatid na Hyatt—na sinusubukan ng kaaway na wasakin sila. Sila ay nananalangin para sa liwanag hinggil sa ilang mga talata ng Kasulatan, ngunit habang lalo silang nananalangin, lalo namang dumidilim ang kanilang paligid, at ang kaaway ay nagpapalaganap ng isang lambat ng kadiliman sa kanila. At nang halos lubos na silang masakop, sila ay napalaya—ang lambat ay nabasag, at sila ay nakatakas.

Nakita ko ang tunay na liwanag tungkol sa mga talatang ito atbp. Nakita ko na ang panunuyang ito ay ibinigay ni Jesus sa mga Pariseo at mga Hudyo, na puno ng pagpapakabanal sa sarili, at ang nais lamang nilang kausapin o batiin ay yaong mga katulad din nila sa pagpapakabanal at pagkukunwari; at lubos nilang pinapabayaan at nilalampasan ang mga hindi umaabot sa kanilang pamantayan, at ang mga hindi nakakatanggap ng pagbati sa pamilihan tulad nila.

Nakita ko na ito ay hindi naaangkop sa panahon natin ngayon. Pagkatapos, nakita ko na si Jesus ay nanalangin para sa Kanyang mga kaaway; ngunit hindi ito nangangahulugang tayo rin ay dapat manalangin para sa masamang mundo na itinakwil na ng Diyos—noong Siya ay nanalangin para sa Kanyang mga kaaway, may pag-asa pa para sa kanila, at sila ay maaaring makinabang at maligtas sa Kanyang mga panalangin, at maging pagkatapos ng Kanyang pagiging tagapamagitan sa panlabas na silid para sa buong mundo. Ngunit ngayon, ang Kanyang espiritu at simpatiya ay binawi na mula sa mundo; at ang ating simpatiya ay dapat makiisa kay Jesus, at dapat ding bawiin mula sa mga di-makadiyos.

Nakita ko na mahal ng Diyos ang Kanyang bayan—at bilang tugon sa mga panalangin, magpapadala Siya ng ulan sa mga matuwid at sa mga di-matuwid. Nakita ko na ngayon, sa panahong ito, dinidiligan Niya ang lupa at pinasisikat ang araw para sa mga banal at sa mga makasalanan sa pamamagitan ng ating mga panalangin, sa pamamagitan ng ating Amang nagpapadala ng ulan sa mga di-matuwid, habang ipinadadala rin Niya ito sa mga matuwid.

Nakita ko na ang mga masama ay hindi na maaaring makinabang sa ating mga panalangin ngayon—at kahit na ipinapadala Niya ito sa mga di-matuwid, darating pa rin ang kanilang araw ng paghuhukom. Pagkatapos, nakita ko na ang talatang iyon sa Kasulatan ay hindi tumutukoy sa mga masamang itinakwil na ng Diyos na dapat nating mahalin, kundi tumutukoy ito sa ating mga kapitbahay sa sambahayan at hindi lumalampas sa hangganan ng sambahayan.

Ngunit, nakita ko na hindi natin dapat gawan ng anumang kasamaan ang mga masama sa ating paligid—ngunit ang ating mga kapitbahay na dapat nating mahalin ay yaong mga nagmamahal sa Diyos at naglilingkod sa Kanya." 

(Nilagdaan) E. G. White.

Kinopya ni R. R. Chapin

(sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Pag-usapan natin itong sinasabing pangitain. Hatiin natin ito sa tatlong bahagi:

1.) Ang Bibigat ng Sinabi Tungkol sa 'Shut Door' o Pagsasara ng Pintuan ng Awa sa Langit:

Ayon daw sa pangitain ni Ellen G. White, hindi na raw dapat sundin ng mga Adventista yung panalangin ni Hesus para sa kanyang mga kaaway. Ang dahilan daw, yung mga hindi nila kapananampalataya, hinatulan na raw ng Diyos dahil sa mga kasalanan nila nang magsara na ang pinto ng awa noong Oktubre 22, 1844.

Sabi ni Ellen G. White sa kanyang pangitain, inalis na raw ni Hesus ang kanyang 'espiritu at awa' sa mundo noong araw na iyon. Kaya raw, hindi na makikinabang ang mga 'masasamang tao' sa mga panalangin ng mga Adventista.

2.) Maling Interpretasyon sa Matthew 5:43-47:

Sa pangitain ding iyon, sinabi ni Ellen G. White na hindi na raw akma sa panahon nila yung pagtutuwid ni Kristo sa mga Hudyo at Pariseo sa Mateo 23. Sinabi niya ito para hindi isipin na nagmamataas ang mga Adventista noon, dahil nga hiwalay sila at hindi nakikisama sa mga tinatawag nilang 'masasama' at 'hinatulan na ng Diyos' nang magsara ang pinto ng awa noong Oktubre 22, 1844.

Ipinaliwanag din sa pangitain na ito kung sino yung tinutukoy na 'kapwa' sa Mateo 5:43 ("Mahalin mo ang iyong kapwa"). Sabi ni Ellen G. White, "Ang ating mga kapwa na dapat nating mahalin ay yung mga nagmamahal sa Diyos at naglilingkod sa Kanya," at ang ibig niyang sabihin ay ang ating mga "kapwa sa loob ng sambahayan at hindi lalampas sa sambahayan."

Pero, tandaan natin na yung pagkakaintindi niya sa Mateo 5:43 ay galing sa kanyang pangitain, hindi sa mismong kahulugan ng Bibliya, na iba ang sinasabi. Sa Mateo 5:47, sinabi ni Hesus, "At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang labis ninyong ginagawa? Hindi ba't ganyan din ang ginagawa ng mga Hentil?" Ang mga salitang ito ni Hesus ay direktang sumasalungat sa isang hindi tunay na propetang tulad ni Ellen G. White, na nagtuturo na ang 'kapwa' ay tumutukoy lamang sa mga kasama nila sa pananampalataya at hindi sa iba. Dahil hindi siya tunay na propeta ng Diyos at ang kanyang pangitain ay gawa-gawa lamang ng kanyang isip, humahantong ito sa isang mapanganib na maling pagpapaliwanag ng Salita ng Diyos. Nagbabala ang Diyos sa atin sa Jeremias 23:16:

"Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Huwag ninyong dinggin ang mga salita ng mga propeta na nanganghuhula sa inyo: sila'y nangagtuturo sa inyo ng walang kabuluhan; sila'y nangagsasalita ng pangitain ng kanilang sariling puso, at hindi mula sa bibig ng Panginoon."  

Dahil sa pangitain ni Ellen G. White, sinabi niya na yung pagtutuwid ni Kristo sa mga mapagkunwaring Hudyo ay hindi na raw mahalaga sa panahon nila. Kaya ang nangyari, parang pwede nang maging katulad ng mga mapagkunwaring Pariseo ang mga Adventista noon, na nagmamahal lang sa mga kapwa nila sa relihiyon. Sabi rin ng ilan ngayon, ganito pa rin daw ang pag-iisip ng maraming Sabadista hanggang sa ngayon.

3.) Inaangkin ni Ellen G. White na Galing sa Diyos ang Camden Vision:

Sa pangitain na ito, sampung beses niyang sinabi ang 'Nakita ko,' na madalas niyang gamitin kapag sinasabing may pangitain siya mula sa Panginoon, at ipinapakita niya na siya ay propeta. Ang pagkakamali niya sa pangitain na ito ay talagang nakakapagduda na tunay siyang mensahero mula sa Diyos, gaya ng ipapakita natin mamaya. Ang babala ni Propeta Jeremias ay tugma sa mga duda natin kay Ellen G. White bilang isang bulaang propeta.

"Nang magkagayo'y sinabi ng Panginoon sa akin, Ang mga propeta ay nanghuhula ng kasinungalingan sa aking pangalan; hindi ko sila sinugo, o inutusan ko man sila, o nagsalita man ako sa kanila: sila'y nanganghuhula sa iyo ng sinungaling na pangitain, at ng panghuhula, at ng bagay na wala, at ng daya ng kanilang sariling puso."  (Jer 14:14)

Pinagtatalunan Kung Tunay nga ang Camden Vision

Ang mismong orihinal na sulat ng pangitain ay wala sa Ellen G. White Estate, mga kopya lang ang hawak nila. Kahit may pirma na 'E. G. White,'  sabi ng Estate, hindi raw totoo iyon, hindi raw nakita o nailathala ni Ellen G. White.

Sa kopya na nasa E. G. White Research Center sa Andrews University, may nakasulat na 'spurious' (peke) sa unang pahina, naka-red pencil pa. Tapos, may sulat-kamay na note pagkatapos ng 'R.R. Chapin,' na nagsasabing, "Iniwan niya ang pananampalataya niya at naging matinding kritiko, at may mga parte ng pangitain na nagpapaniwala sa amin na hindi ito tumpak na salaysay - A. L. White."

Yung paliwanag ni Arthur L. White, gumagamit siya ng genetic fallacy. Ibig sabihin nito, binabale-wala o tinatanggap ang argumento o impormasyon dahil lang sa kung sino ang nagsabi o kung saan ito nanggaling, at hindi sa mismong laman nito. Dapat nating tingnan ang 1851 Camden Vision batay sa mismong sinasabi nito, hindi kung sino ang nagpahayag.

Sa tagal ng panahon, kapag may nagtatanong tungkol sa pangitain na ito sa Estate, ang sagot ng mga nangangasiwa ay peke raw iyon. Si D. E. Robinson ang gumawa ng mga paliwanag na iyon bilang karaniwang sagot, at ganoon din ang sagot ni F. L. Wilcox noong 1941.

Ang paliwanag nila ay ganito:

• Sabi nila, si R. R. Chapin daw ang gumawa ng pangitain, yung lalaking umalis sa simbahan ng mga Adventista noong 1854.
  
  
• Sabi nila, wala raw ibang 'mabigat' na sinabi si Ellen G. White tungkol sa Shut Door noong Oktubre 22, 1844 sa kahit anong sulat niya na lumabas na.
  
  
• Ayon kay D. E. Robinson, yung dokumento raw ay may petsang 1851, yung taon kung kailan wala na si Ellen White sa Camden, New York.
  
  
• Noong nasa Camden, New York si Ellen G. White noong 1850, nagkaroon siya ng pangitain, pero ito ay tungkol doon isang babaeng hindi mabuti ang pag-uugali.
  
  
• Si Brother Preston, na nakasaksi noong pangitain noong 1850, sabi niya, tungkol lang iyon sa babaeng iyon, hindi tungkol sa lahat ng makasalanan.

• Noong 1885, binanggit ni J. N. Loughborough ang isang dokumento na sinasabing Camden Vision. Sinabi niya na hindi niya ito itinuturing na totoo.
  
  
• Binanggit din ni F. D. Nichol yung pangitain, at nagpaliwanag tungkol sa pagkalito dahil dalawang beses bumisita si Ellen G. White sa Camden, New York. Yung pangitain noong 1850 sa Camden ay tungkol sa isang babaeng hindi mabuti ang pag-uugali. Noong Hunyo 21, 1851, nagkaroon si Ellen G. White ng pangitain tungkol sa pagtatakda ng panahon, at hawak ng Estate ang orihinal na sulat niyon. Yung pinagtatalunang Camden Vision ay may petsang Hunyo 29. [2]

Ang KatotohananTungkol sa Camden Vision noong Hunyo 29, 1851

May dalawang mas higit na mapagkakatiwalaang tao na makakapagpatunay na totoo ang Camden Vision ni Ellen G. White noong Hunyo 29, 1851, at hanggang ngayon, hindi pa rin ito pinapasinungalingan ng Ellen G. White Estate. Hindi sila mga kritiko, kundi tapat na mga Sabadista at respetadong tao sa loob ng organisasyon. Sila ay sina Uriah Smith at Dr. Gilbert Valentine. 

Ang pananaw nila tungkol kay Ellen G. White ay hindi dahil sa kinikilingan sila o galit sila sa kanya o sa samahang Seventh-day Adventist. Kaya ang paniniwala nila na totoo ang Camden Vision noong Hunyo 29, 1851 ay napakahalaga at mapagkakatiwalaan. Dahil sila ay tapat at walang kinikilingan, kahit na ang paninindigan nila ay iba sa sinasabi ng SDA church ngayon tungkol sa Camden Vision.

Patotoo ni Uriah Smith

Si Uriah Smith ay isang sikat na manunulat, editor, at isa sa mga unang miyembro ng Seventh-day Adventist. Malaki ang respeto sa kanya sa simbahan, lalo na dahil sa kanyang trabaho bilang editor at manunulat ng magasing Review and Herald. Sumulat din siya ng ilang libro at mahalaga ang naging papel niya sa pagbuo ng mga paniniwala at aral ng Seventh-day Adventist noong una. Dahil sa pakikipagtulungan niya kay Ellen G. White at sa kanyang impluwensya sa simbahan, naging mahalagang tao siya sa paghubog ng mga paniniwala at mga babasahin ng kanilang samahan.

Noong 1868, sumulat si Uriah Smith ng librong pinamagatang 'The Visions of Mrs. E. G. White' para ipagtanggol ang gawain ni Ellen G. White bilang propeta ng Diyos. Sa librong ito, sinagot ni Smith ang iba't ibang pagtutol sa mga pangitain ni Mrs. White at nagbigay siya ng masusing paliwanag. Isa sa mga tinugon niya ay ang tungkol sa Shut Door, at tinalakay niya ang mga sinabi ni Ellen G. White tungkol dito. Sa mga pahina 27 hanggang 40 ng kanyang libro, tinalakay ni Smith ang ilang mga pahayag na nagpapakita na tinatanggap niya ang aral ng pagsasara ng pintuan ng awa noong October 22, 1844. 

Ipinaliwanag din ni Smith kung bakit niya pinili ang pitong pahayag na nakalista sa ibaba. Sinabi niya na sasagutin lang niya ang mga totoong dokumento na may mga sumusunod na katangian:

"Maraming kumakalat na sinasabing galing daw sa mga pangitain, pero wala talaga silang kinalaman doon... Kaya ang tamang gawin lang talaga natin ay mag-stick sa mga isinapubliko mismo ni Sister White, yung may pahintulot niya, at yung mga manuscript na siya mismo ang lumagda at sumulat."[3]

Sa madaling sabi, para masabing tunay ang mga dokumentong mismong sulat-kamay ni Ellen G. White, dapat ay:

1.) "isinapubliko mismo ni Sister White"

2.) "may pahintulot niya"

3.) "siya mismo ang lumagda at sumulat"

Narito ang pitong pahayag ni Ellen G. White na nakita ni Uriah Smith na pasado sa kanyang tatlong pamantayan at isa-isa niyang sinubukang ipaliwanag mula raw sa maling pag-unawa ng mga kaaway:[4]

• "Nakita ko na natapos na ni Jesus ang kanyang pagiging tagapamagitan sa banal na lugar noong 1844."
  
  
• "Pumasok na siya sa kabanal-banalan, kung saan umaabot ngayon ang pananampalataya ng Israel."
    
• "Ngunit ngayon, ang Kanyang espiritu at simpatiya ay binawi na mula sa mundo; at ang ating simpatiya ay dapat makiisa kay Jesus"
  
  
• "ang mga masama ay hindi na maaaring makinabang sa ating mga panalangin ngayon"
  
  
• "masamang mundo na itinakwil na ng Diyos"
  
  
• "Parang buong mundo ay nahulog na sa patibong ng Spiritualism, na parang wala nang matitira ni isa man."
  
  
• "Tapos na ang panahon para sa kanilang kaligtasan"

Mapapansin na tatlo sa pitong pahayag na ito ni Ellen G. White na pumasa sa pagsusuri ni Uriah Smith ay mismong galing sa dokumento ng Camden Vision noong Hunyo 29, 1851:

1. "Ngunit ngayon, ang Kanyang espiritu at simpatiya ay binawi na mula sa mundo; at ang ating simpatiya ay dapat makiisa kay Jesus"
   
   
2. "ang mga masama ay hindi na maaaring makinabang sa ating mga panalangin ngayon"
   
   
3. "masamang mundo na itinakwil na ng Diyos"

Kung tama ang sinasabi ng Ellen White Estate at ng mga tagapagtanggol ng mga Sabadista na peke ang Camden Vision, bakit ito nakapasa kay Uriah Smith? Sino ba ang mas dapat paniwalaan? Ang Ellen White Estate ba at ang mga tagapagtanggol ng Sabadista sa panahon natin ngayon, o si Uriah Smith na personal na nakakausap noon si Ellen G. White noong kanilang panahon?

Dahil isinama ni Uriah Smith ang tatlong pahayag na makikita lang sa dokumento ng Camden Vision, at kung nakapasa ito sa kanyang pagsusuri ng pagiging tunay, kung gayon, kumbinsido siya na ito ay talagang galing kay Ellen G. White mismo at hindi sa mga kaaway! Hindi nga niya binanggit kahit minsan na ang Camden Vision ay isang pekeng dokumento at gawa-gawa lang ng kaaway. 

Patotoo ng General at Michigan State Conference

May iba pang patunay sa libro ni Smith na nagpapakitang noong buhay pa si Ellen G. White, tinanggap ng mga unang miyembro ang pangitaing ito bilang totoo. Ang libro ni Smith ay nagsimula bilang magkakasunod na artikulo sa Review and Herald. Malinaw sa kanyang artikulo tungkol sa Shut Door na alam ng mga nagbabasa ng Review na totoo ang Camden Vision. Bago pa man mailathala ang mga artikulo, pinag-aralang maigi ng mga kilalang lider ang mga isinulat ni Smith. Ang sabi nila:

"Ang manuskripong ito ay inihanda bago ang ating huling kumperensya, ngunit hindi agad ito inilathala hangga't hindi muna naipapasa sa mga kapatid na ministro... upang sila ang magpasya kung ito ba ay may kabuluhan at kung ano ang dapat gawin dito. Sinuri nila ito at nakuha nito ang kanilang pagsang-ayon...Karamihan ng manuskripto ay binasa rin sa isang pinagsamang sesyon ng General at Michigan State Conferences, kung saan ginawa ang sumusunod na hakbang:

Napagpasyahan: Na kami, mga miyembro ng General at Michigan State Conference, matapos marinig ang bahagi ng manuskripong binasa... ay taos-pusong nagpapahayag ng aming lubos na pagsang-ayon...

Napagpasyahan din: Na ipinaaabot namin ang aming pasasalamat kay Kapatid na Smith para sa kanyang mahusay na pagtatanggol sa mga pangitain... (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog) [5]

Dahil hindi tumutol si Ellen G. White sa pagtatanggol ni Smith sa Camden Vision, tinanggap niya na talagang nagkaroon siya ng pangitain na iyon. At saka, malamang na binasa niya ang Review, dahil kinopya niya ang mahabang bahagi ng sagot ni Smith tungkol sa Shut Door noong sinusulat niya ang The Great Controversy. [6]

Noong ipinagtatanggol ni Uriah Smith si Ellen G. White laban sa mga "mabibigat" na sinabi niya tungkol sa Shut Door na galing sa Camden Vision, ang pinakamadaling gawin sana niya ay sabihin na lang na hindi talaga nagkaroon ng ganoong pangitain si Ellen G. White at peke ang kumakalat na dokumento na galing lang sa kaaway. Pero hindi niya ginawa iyon dahil naniniwala siyang totoo ang Camden Vision ni Ellen G. White noong Hunyo 29, 1851.

Patotoo ni Dr. Gilbert Valentine

Si Dr. Gilbert Valentine naman ay malaki ang naitulong sa pagtuturo at pananaliksik tungkol sa kasaysayan ng mga Adventist. Nagturo siya at nagkaroon ng mataas na posisyon sa iba't ibang bansa tulad ng New Zealand, Australia, Pakistan, England, Thailand, at United States. Kilala si Dr. Valentine bilang mahusay na manunulat at historian. Siya ay propesor at pinuno ng Department of Administration and Leadership sa La Sierra University sa Riverside, California, at isa rin sa mga contributor sa The Ellen White Encyclopedia. Kasama sa mga kilalang libro niya ang talambuhay ng Adventist pioneer na si J. N. Andrews at mga libro tungkol sa iba pang importanteng tao sa Adventist tulad ni W. W. Prescott. Malaki ang naitulong ni Dr. Valentine sa paglilinaw ng mga maling paniniwala at kuwento tungkol kay Ellen G. White at sa paglaki ng simbahang Sabadista. Ang kanyang dedikasyon sa kasaysayan ng Adventist ay nakakatulong para maintindihan natin ang nakaraan at magkaroon ng pagpapahalaga at respeto sa loob ng simbahan.

Sa kanyang artikulong "The Camden Vision Genuine," si Dr. Gilbert Valentine, isang iskolar na Seventh-Day Adventist mula sa Australia at historian ng simbahan, ay nagbigay ng maraming matitibay na dahilan para patunayang totoo ang pangitain sa Camden ni Ellen G. White noong Hunyo 29, 1851.

Isa sa mahahalagang puntong binanggit ni Valentine ay ang pagtatanggol ni Uriah Smith, isang kilalang tao sa Seventh-day Adventist church, sa pagiging tunay ng pangitain sa Camden. Ang depensa ni Smith ay batay sa mga tiyak na pamantayan para masabing totoo ang mga pangitain na gaya ng nabanggit natin kanina, kasama na ang mga nailathala sa ilalim ng pangangasiwa ni Ellen White o ang kanyang mga sulat-kamay. Bukod pa rito, isinama ni Smith ang mga sinabi mula sa Camden Vision sa kanyang mga paliwanag, na nagpapakitang kinikilala niya na ito ay totoo.

Binanggit din ni Valentine na ang Camden Vision ay tinanggap bilang totoo ni Ellen White at ng mga unang Adventist noong nabubuhay pa siya. Ang hindi pagkakaroon ng anumang hayagang pagtanggi o pagpapabulaan sa pangitain ni Ellen White o ng kanyang mga kapanahon, kahit na ginamit ito sa mga kritisismo laban sa kanya, ay lalong nagpapatibay sa pagiging totoo nito.

Dagdag pa, parehong ang Camden Vision at ang pagtatanggol ni Smith dito ay dumaan sa masusing pagsusuri at inaprubahan ng mga kilalang tao sa SDA church. Ang mga artikulo ni Smith, na unang lumabas sa Review and Herald, ay pinag-aralang mabuti ng mga pastor at inaprubahan nila ito. Ipinapakita nito ang malawakang pagtanggap sa pagiging totoo ng pangitain sa mga lider ng simbahang Sabadista. Ang masusing pagsusuri ni Dr. Valentine at ang mga karagdagang ebidensya ay nagpapatunay na ang Camden Vision ay talagang itinuring na totoo ng mga maimpluwensyang tao sa loob ng Seventh-day Adventist Church at may mahalagang papel sa kasaysayan nito.

Marami pang binanggit si Dr. Valentine tungkol sa katotohanan ng Camden Vision na babanggitin natin sa mamaya, kung saan sasagutin niya ang mga karaniwang depensa ng Ellen White Estate at ng mga nagtatanggol kay Ellen G. White.

Sagot sa mga Pagtutol ng Ellen White Estate

Narito ang opisyal na sagot mula sa Ellen G. White Estate Inc., na makikita sa Ellen G. White Letters and Manuscripts, Volume 1, pahina 915, sa ilalim ng pamagat na Manuscripts 1a, 1851—June 29, 1851, Camden, New York. 

Pagtutol #1: "Walang orihinal na sulat si Ellen White nito. Matagal nang pinagtatalunan ang pangitain dahil sa mabigat nitong sinasabi tungkol sa Shut Door. Dalawang bersyon ang kinikilala."

Sagot:

Hindi sapat na dahilan ang kawalan ng orihinal na kopya ng Camden Vision noong Hunyo 29, 1851 para sabihing peke ito. Kung ganyan ang ating iisipin, pati ang Bibliya ay mapagdududahan natin, dahil wala rin namang orihinal na manuskrito nito ngayon. Inamin din ng Ellen G. White Estate na mahirap patunayang totoo ang anumang nawawalang orihinal na kopya, kasama na ang Camden Vision.

Ayon sa kanilang opisyal na pahayag sa Ellen G. White Letters and Manuscripts, Vol. 1, p. 914:

"Kinilala ng White Estate na ang kawalan ng orihinal na dokumento ni Ellen White ay hindi nangangahulugang peke na agad ang isang pangitain. Gayunpaman, napagdesisyunan na kung may maaasahang ebidensya upang tanggapin ang mahalagang nilalaman ng alinman sa mga pangitaing ito, dapat samahan ng isang disclaimer ang ulat patungkol sa katumpakan ng mga pahayag o salita, dahil tanging mga kopya na lamang ang mayroon—at madalas ay may iba't ibang bersyon pa."(sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Ipinaliwanag pa ng The Ellen White Encyclopedia, pages 795-796:

"Bagaman kinikilala na ang kawalan ng orihinal na manuskripto ay hindi naman agad nangangahulugang peke ang isang pangitain ni Ellen White, nag-iingat pa rin sa pagtanggap sa nilalaman at mga salita ng mga kinopyang ulat."(sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Katulad ng ginawa natin kanina, kinuha natin ang mga sinabi ni Uriah Smith mula sa kanyang librong "The Visions of Mrs. E. G. White" bilang mapagkakatiwalaang katibayan para tanggapin ang mahahalagang bahagi ng alinman sa mga pangitaing ito. Nakakatulong ito para mapatunayan na totoo ang pangitain sa Camden ni Ellen G. White noong Hunyo 29, 1851. Dahil dito, mapagpapasyahan natin na ang nilalaman ng Camden Vision ay talagang mula sa sinasabing pangitain ni Ellen G. White.

Pagtutol #2:"Mali ang petsa dahil hindi ito tugma sa iskedyul ni Ellen White. Ayon sa mga tala, nasa Camden lang ang mga White mula Hunyo 18 hanggang Hunyo 23 (tingnan ang iskedyul na nailathala sa Review and Herald, Hunyo 9, 1851)."

Sagot:

Ayon kay Dr. Gilbert Valentine, isang historian ng SDA church, propesor, hindi sapat na dahilan ang maling petsa ng Camden Vision noong Hunyo 29, 1851 para sabihing peke ito. Gumawa siya ng masusing pananaliksik na pinamagatang "Camden Vision Reconsidered," at malaki ang maitutulong nito para mas maintindihan natin ang tungkol dito.

"Ito ay nag-iiwan pa rin ng tanong tungkol sa petsang Hunyo 29, 1851. Dahil mayroon ding ibang mga dokumento sa mga file ng White Estate na kinailangang itama ang petsa at muling i-file dahil mali ang naitalang petsa, maaaring hindi ito isang malaking problema. May dalawang posibleng paliwanag dito: Una, dahil nasa Camden si Ellen White mula Hunyo 18 hanggang 23, 1851, maaaring ang Hunyo 29 ay simpleng pagkakamali sa pagkopya ng mga numerong 20, 21, o 22. Pangalawa, maaaring isinulat lang ang pangitain pagkatapos itong mangyari habang si Ellen White ay nasa kalapit na West Milton, at ang petsang Hunyo 29 ay naitala base sa kasalukuyang petsa noon, kahit na mas maaga pa talaga natanggap ang pangitain." [7]

Sa Footnote #448 ng research paper ni Dr. Valentine, nagbigay siya ng halimbawa ng manuskrito ni Ellen G. White na may parehong problema sa petsa, pero tinanggap pa rin ng White Estate Inc.

"Footnote #448: Halimbawa, tingnan ang isinulat ni Lyle Heise, “The Christology of Ellen G. White Letter 8, 1895: An Historical and Contextual Study”, isang term paper sa E. G. White Research Center, Andrews University.  Ang liham na nakalista bilang Letter 8, 1895 ay may petsang isinulat noong Pebrero 9, 1896, at kinopya noong Pebrero 12, 1896.” [8]

 

Pagtutol #3:"Ang nag-iisang pinagmulan lang ng pangitain ay kopya na galing kay R. R. Chapin, isa sa mga kaaway ni Ellen White."

Sagot:

Madalas gamitin ng mga tagapagtanggol na Sabadista ang argumentong ito, lalo na ng mga hindi gaanong alam ang tungkol sa Camden Vision at sa mga sulat ni Ellen White. Pero, walang matibay na basehan ang argumentong ito at minsan, maaari pa itong ituring na "genetic fallacy" na argumento, na tinalakay natin kanina. Napansin ni Dr. Gilbert Valentine na ang pagkabahala tungkol sa pinagmulan nito, yung kopya ni R. R. Chapin na kritiko ni Mrs. White, ay hindi lumutang noong panahon ng mga sinaunang mga Sabadista.

"Kahit na alam ng mga 'ministering brethren' na ang aklat nina Snook at Brinkerhoff na bumabanggit sa Camden Vision, at kahit na ang sagot ni U. Smith na gumagamit din ng pangitain sa Camden ay sinuring mabuti bago ilathala, walang binanggit na ang pangalan ni R. R. Chapin ay naging problema. Mukhang may ilang mga pangunahing kapatid na alam ang pag-alis ni Chapin sa simbahan noong 1854 at ang kanyang mga pag-atake, ngunit hindi ito naging isyu. Kaya naman, maaaring ang pangalan ni Chapin na nakakabit sa pangitain ay hindi itinuturing na problema, o baka naman may iba pang mga kopya ng pangitain na walang pangalan ni Chapin." [9]

Madalas sabihin ng mga nagtatanggol kay Ellen G. White na dahil walang orihinal na kopya ng Camden Vision sa archive ng White Estate Inc., ay peke raw ang sinasabing pangitain. Pero, may isa pang dahilan kung bakit hindi makita ang ilang kopya ng mga sulat ni Mrs. White: marami sa kanyang mga unang inilathala ay nawala dahil sa madalas niyang paglalakbay.

Ayon kay Dr. Gilbert Valentine:

"Maaaring may totoong sulat na pinagkopyahan ni Chapin, at maaaring ito ang dahilan kung bakit maraming naunang inilathala ni Ellen White mula 1851 pababa ang nawala dahil sa madalas niyang paglalakbay. Tingnan ang MS 4, 1883. Maaari rin itong dahilan kung bakit ang orihinal na sulat ng pangitain ay hindi na makita sa White Estate." [10]

Narito ang paliwanag ni Ellen G. White sa MS 4, 1883, na sinipi ni Dr. Valentine sa Footnote #445 ng "The Camden Vision Reconsidered":

"Dahil sa madalas naming paglipat-lipat ng lugar noong mga unang taon ng aming pagpapalathala, at dahil din sa halos walang tigil kong paglalakbay—mula Maine hanggang Texas, mula Michigan hanggang California—at hindi bababa sa labimpitong beses na pagtawid ko sa malawak na kapatagan, nawala ang lahat ng bakas ng aking mga unang inilathalang sulatin... Dito, gusto kong sabihin na kung sinuman sa ating mga kapatid ang may kopya ng alinman o lahat ng aking mga unang pangitain na nailathala bago ang 1851, malaking tulong ito sa akin kung ipapadala nila agad ito sa akin. Ipinapangako kong ibabalik ko ang mga ito sa lalong madaling panahon pagkatapos makagawa ng kopya." [11]

Dapat nating tandaan na noong mga panahong iyon, humihingi si Mrs. White sa mga kapatid ng kopya ng kanyang mga nawawalang sulatin, kasama na yung mga "nailathala bago ang 1851." Dahil ang petsa ng Camden Vision ay Hunyo 29, 1851, posibleng mas maaga pa itong naisulat, o baka yung petsang iyon ang araw kung kailan kinopya ang nawawalang orihinal (na mas maaga pa sa 1851).

Dahil dito, maaari na nating ipaliwanag ang ilang detalye tungkol sa pagkakasulat sa dokumentong Manuscripts 1a, 1851—June 29, 1851, na kopya ng Camden Vision na nasa Ellen White Estate at may pirma ni R.R. Chapin. 

Mapapansin natin, matapos basahin ang mismong nilalaman ng Camden Vision sa simula ng ating pag-aaral, na may nakalagay na "Kinopya ni R. R. Chapin" at ang petsa ng dokumento ay Hulyo 29, 1851. Hindi binanggit sa dokumentong ito na iyon ang petsa ng pangitain. Kung gayon, posible na ang petsang Hulyo 29, 1851 ay ang petsa kung kailan ito kinopya ni R.R. Chapin ang nawawalang orihinal na mas nauna pa sa 1851 at hindi ang araw na aktuwal na naganap ang pangitain.

Pagtutol #4:"Sinagot ni Uriah Smith ang mga kontrobersyal na sinasabing galing sa 'Camden Vision' sa librong The Visions: Objections Answered (1868). Parang sinasabi niya na tinanggap niyang totoo ang panaginip, pero parang nagduda siya nang sabihin niyang isinama niya lahat ng sinabi tungkol sa 'Shut Door' na 'sinasabing galing sa kahit anong pangitain, nailathala man o hindi' (p. 28; naka-italics)."

Sagot:

Kahit na sabihin ni Uriah Smith na ang mga kontrobersyal na pahayag na tinutukoy niya ay hindi lamang galing sa Camden Vision, kundi sa lahat ng sinabi tungkol sa "Shut Door" na "sinasabing galing sa kahit anong pangitain, nailathala man o hindi," hindi ito sapat na dahilan para balewalain ang Camden Vision ni Ellen G. White noong 1851. Mayroon ding mga sinabi tungkol sa "Shut Door" sa Camden Vision; ang mahalaga, si Ellen G. White mismo ang sumulat nito, at pinirmahan niya ito, nailathala man o hindi.

Noong nabubuhay pa siya, si Uriah Smith ay isa sa mga pinagkakatiwalaang kasamahan ni Ellen G. White at isang matinding tagasuporta ng kanyang halos 70 taong ministeryo. Ayon sa The Ellen White Encyclopedia p. 684:

"Sa buong buhay niya, matatag na ipinagtanggol ni Uriah Smith sa kanyang mga sulatin ang gawain ni Ellen White bilang isang espesyal na mensahero ng Diyos na may kaloob ng propesiya. Sa kanyang aklat noong 1868 na The Visions of Mrs. E. G. White, ipinakita niya ang mga dahilan ng kanyang paniniwala sa banal na tawag ni Ellen White... Malapit ang ugnayan ni Uriah Smith kay Ellen White. Madalas silang magkasamang maglakbay at magturo sa mga pagtitipon ng mga Adventista sa iba't ibang lugar at panahon. Kahit nagkaroon sila ng ilang hindi pagkakaunawaan, ipinahayag pa rin ni Ellen White ang kanyang tiwala kay Smith matapos niyang aminin ang kanyang pagkakamali at sinabi niyang dapat manatili si Smith bilang editor ng Review hangga't kaya pa niyang magsulat." [12]

Hindi maikakaila na sumulat si Uriah Smith ng libro para ipagtanggol ang mga pangitain ni Ellen, at malawakang pinaniniwalaan na mapagkakatiwalaan ito. Binanggit din sa Ellen White Encyclopedia ang titulo ng libro ni Uriah Smith noong 1868, "The Visions of Mrs. E.G. White, A Manifestation of Spiritual Gifts According to the Scriptures," kung saan isa-isa niyang sinagot ang lahat ng pagtutol ng mga kritiko ni Ellen White noong kanyang panahon kasama na ang controversial na Camden Vision.

Pagtutol #5:"At saka, noong panahong ito (Hunyo 1851), hindi na naniniwala si Ellen White na tapos na ang panahon para magbago ang mga hindi sumunod kay Miller—ang 'Shut Door' ay para lang daw sa mga sadyang tumanggi sa mensahe ng Ikalawang Pagdating (tingnan ang Lt 4, 1850 [Peb. 18], at ang panimulang artikulong 'The ‘Shut Door’ and Ellen White's Visions')."

Sagot:

Salungat mismo iyan sa Camden Vision noong Hunyo 29, 1851, na nagpapakitang hanggang noong Hunyo 29, 1851, naniniwala pa rin si Ellen G. White sa "Shut Door" (tapos na ang panahon para magsisi noong 1844). Patuloy na iba-iba ang opinyon ng mga theologians ng Seventnh-day Adventists tungkol dito, at isa ito sa mga dahilan kung bakit tinanggal at binago ni James White ang ilang sinabi niya tungkol sa "Shut Door."

"Hanggang noong tag-araw ng 1851, itinuturing ng ating mga unang lider na ang kanilang gawain ay para lamang sa 'maliit na kawan' habang ang mga hindi naniniwala ay itinuturing na naiwan sa labas sa kadiliman mula nang magsara ang pinto noong 1844. Noong 1851 at 1852, nang muling ilathala ni James White ang ilan sa kanyang mga naunang artikulo, tinanggal o binago niya ang ilang mga sinabi niya noon tungkol sa Shut Door." [13]

Pagtutol #6: "Sa kasalukuyan, kulang pa ang ebidensya para masabi ng White Estate na totoo ang sinasabing pangitain."

Sagot:

Sinasabi nilang kulang ang ebidensya, pero hindi iyan totoo. Sa mga ebidensyang nabanggit natin, malinaw na marami silang hindi pinansin na katibayan tungkol dito. Balikan natin ang konklusyon ni Dr. Gilbert Valentine:

"Bagama't ang Camden Vision ay malinaw na isang dokumentong mahalaga sa buong usapin ng 'Shut Door,' ang pagiging tunay o peke nito ay hindi dapat ibatay sa kung mas madali o mas kumbinyente itong ituring na peke, kundi sa bigat ng mga ebidensya. Batay sa mga ebidensyang tinalakay dito, may sapat na dahilan para tanggapin ang pangitain bilang tunay."

Sa madaling salita, ang gusto ni Dr. Valentine ay maging masusi tayo sa ating pag-aaral. Dapat nating suriin nang mabuti ang mga katibayan, sa halip na magdesisyon agad dahil lang sa gusto natin o sa ating kasalukuyang paniniwala. Ipinapakita niya na mahalagang pag-isipan nang malalim ang mga usapin tungkol sa kasaysayan at theology.

Conclusion:

Nagbabala si Apostol Pablo tungkol sa mga huwad na guro o propeta na nagtuturo ng ibang ebanghelyo sa Galacia 1:8:

"Datapuwa't kahima't kami, o isang anghel na mula sa langit, ang mangaral sa inyo ng anomang evangelio na iba sa aming ipinangangaral sa inyo, ay matakuwil."  (Gal 1:8)

Ang maling turo ni Ellen G. White tungkol sa pagtatapos ng pagkakataong magsisi noong Oktubre 22, 1844, ay maituturing na "ibang ebanghelyo" dahil nagbibigay ito ng maling impormasyon tungkol sa tunay na katangian ng ating Panginoong Hesus. Binabaluktot nito ang tunay na mensahe ng kaligtasan at ipinapakita ang isang Diyos na tila walang awa at pagmamahal sa mga taong nasa ilalim ng kapangyarihan ng kasalanan. Salungat ito sa mapagmahal na Diyos na inilalarawan sa Juan 3:16.

"Sapagka't gayon na lamang ang pagsinta ng Dios sa sanglibutan, na ibinigay niya ang kaniyang bugtong na Anak, upang ang sinomang sa kaniya'y sumampalataya ay huwag mapahamak, kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan."  (Joh 3:16)

Tandaan natin, ang pagmamahal ng Diyos ay hindi lamang para sa mga "nagmamahal sa Diyos at naglilingkod sa Kanya," tulad ng itinuturo ni Mrs. White, kundi para sa lahat ng "tao sa sanlibutan" (hindi lang sa mga kasama sa pamilya ng Diyos) na ayon sa Kasulatan ay "mga kaaway ng Diyos" (Roma 5:10), habang tayo ay "mga makasalanan" pa (Roma 5:8) at "mga mahihina" (Roma 5:6). Hindi natin kailangang maging mabuting tao muna para mahalin tayo ng Diyos. Ito ay kakaibang uri ng pagmamahal na mula sa langit, at ito ang uri ng pagmamahal na gustong makita ni Kristo sa bawat isa sa atin. Tinawag niya itong "sakdal na pag-ibig."

"Kayo nga'y mangagpakasakdal, na gaya ng inyong Ama sa kalangitan na sakdal."  (Mat 5:48)

Paano ipinakita ng Diyos Ama ang Kanyang sakdal na pag-ibig sa atin?

"Upang kayo'y maging mga anak ng inyong Ama na nasa langit: sapagka't pinasisikat niya ang kaniyang araw sa masasama at sa mabubuti, at nagpapaulan sa mga ganap at sa mga hindi ganap. Sapagka't kung kayo'y iibig sa nangagsisiibig lamang sa inyo, ano ang ganti na inyong kakamtin? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga maniningil ng buwis? At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang kalabisan ng inyong ginagawa? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga Gentil? Kayo nga'y mangagpakasakdal, na gaya ng inyong Ama sa kalangitan na sakdal." (Mat 5:45-48)

Ito ang tunay na kahulugan ng ebanghelyo: ang pagmamahal ng Diyos sa atin ay walang katapusan at hindi nakatali sa oras o kalendaryo. Ito ang pinaka-ugat ng tunay na ebanghelyo.

References:

[1] That Alleged Camden Vision. www.ministrymagazine.org/archive/1943/03/that-alleged-camden-vision.

[2] Nichol, F. D. "Ellen White, and Her Critics." USA, Review and Herald Publishing Association, 1951., p. 615-619).

[3] Smith, Uriah. The Visions of Mrs. E. G. White, Manifestations of Spiritual Gifts According to the Scriptures. USA, Battle Creek: Seventh-day Adventist Publishing Association, 1868, pp. 20-41

[4] ibid., 27-28

[5] Review and Herald, June 12, 1866, p. 16.

[6] Ellen White, Great Controversy, pp. 428 to 431.

[7] Gilbert M. Valentine, Camden Vision Reconsidered, binanggit sa The Shut Door and the Sanctuary-Historical and Theological Problems.

[8] ibid.

[9] ibid.  Appendix XVIII

[10] ibid., 83

[11] MS 4, 1883

[12] The Ellen White Encyclopedia, p. 684

[13] Desmond Ford, Daniel 8:14, The Day of Atonement and the Investigative Judgment, p. 372

"KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS, VERSE-BY-VERSE ON MATEO 5:17-18 - "HINDI LILIPAS ANG 10 UTOS?"

“Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin. Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay.”

(Mateo 5:17-18)

Challenge ng mga Sabadista:

"Bakit ninyo sinasabi na hindi na natin kailangang sundin ang Sampung Utos, gayong sinabi ni Jesus:

• "Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin" ayon sa Mateo 5:17.
  
  
• At sinabi pa niya sa verse 18, kahit "isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan."

Sa madaling salita, bakit ninyo sinasabing ang sampung utos ay hindi na dapat sundin, kung ang mismong panginoong Hesu Kristo ay nagsabi na sya ay naparito upang tuparin ang kautusan, at hindi upang sirain ito. At sinabi pa nya na kahit maliit na bahagi ng kautusan ay hindi mawawala."

Sagot:

Bago ang lahat, kailangan munang patunayan ng mga Sabadista na Sampung Utos talaga ang tinutukoy ni Jesus sa talata. Sa Mateo 5:17-18, hindi naman niya binanggit ang Sampung Utos — haka-haka lang ito ng mga Sabadista. Maaari nating itanong sa mga Sabadista kung nabasa ba nila ang 'Sampung Utos' na binanggit sa Mateo 5:17-18. Kung hindi, imungkahi natin na suriin nila kung ano ang tinutukoy ni Jesus na 'kautusan' sa mga talatang iyon.
 

Ang 613 mga utos ng Kautusan 

Ang salitang ginamit sa Griyego na isinalin bilang 'kautusan' sa Mateo 5:17-18 ay 'nomos'. Ito ay karaniwang tumutukoy sa 613 na indibidwal na utos sa Kautusan ni Moises sa Lumang Tipan. Kasama na rito ang Sampung Utos. Kaya kung tutuusin, ang 'kautusan' na sinabi ni Cristo na hindi niya sisirain kundi tutuparin, ay ang 613 na mga utos. Sinabi pa niya na kahit isang maliit na bahagi o tuldok ay hindi mawawala sa Kautusan.

Kung gayon, para kay Cristo, hindi lamang ang Sampung Utos ang mananatili. Dapat niyang tuparin ang lahat ng 613 utos, kasama na ang mga aspeto ng kautusan na sinasabi ng mga Sabadista na 'mga seremonyal na kautusan' na lumipas na.

Dito nagkakaroon ng problema sa argumento ng mga Sabadista. Sinasabi nila na ang kautusan ay hindi mawawala, pero bakit Sampung Utos lang ang sinusunod nila? Ano ang nangyari sa ibang pang 603 na mga utos? Bakit hindi nila sinusunod ito? Akala ko ba hindi mawawala ang kautusan o nomos (613 mga utos)? Ito ay salungat sa sinabi ni Cristo na 'ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan' (v. 18)!

Kaya, kung susundin natin ang kanilang lohika, dapat nilang sundin ang buong 613 utos na bumubuo sa 'kautusan' na sinabi ni Cristo, hindi lamang ang Sampung Utos. Ito ang tamang aplikasyon sa Mateo 5:17-18. Sa ginagawa nilang ito, nakakalimutan nila na mas nilalabag pa ng mga Sabadista ang kautusan kaysa sinusunod ito. Kaya nga nagbabala si Santiago:

"Sapagka't ang sinomang gumaganap ng buong kautusan, at gayon ma'y natitisod sa isa, ay nagiging makasalanan sa lahat."  (Jas 2:10 Tagalog AB)

Sa madaling salita:

• Ang "nomos" o kautusan ay tumutukoy sa lahat ng 613 utos sa lumang tipan.
• Sinabi ni Hesus na kanyang tutuparin ang kautusan, at walang maliit na bahagi nito ang mawawala.
• Kung ang kautusan ay hindi mawawala, kung gayon lahat ng 613 utos ay dapat sundin.
• Ang paghihiwalay ng sampung utos mula sa 603 na ibang utos ay salungat sa sinabi ni Hesus

Ang Kautusan at mga Propeta: Old Testament Scriptures

Kailangan nating ipaliwanag nang maayos sa mga Sabadista na ang tinutukoy ni Cristo na hindi niya sisirain kundi tutuparin ay hindi ang mismong 'kautusan'. Ipakita natin sa kanila ang talata mismo at ipabasa muli. Nakasulat sa verse 17 ay 'ang kautusan o ang mga propeta', hindi 'ang kautusan'.

Ang pariralang 'ang kautusan o ang mga propeta' ay isang terminong ginagamit ng mga Judio noong panahon ni Jesus para tukuyin ang kabuuan ng 39 na aklat na bumubuo sa Lumang Tipan, mula Genesis hanggang Malakias. Narito ang ilang mga patunay mula sa sinabi ni Jesus:

“At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.” (Lucas 24:27)

“At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.” (Lucas 24:44)

“Nasumpungan ni Felipe si Natanael, at sinabi sa kaniya, Nasumpungan namin yaong isinulat ni Moises sa kautusan, at gayon din ng mga propeta, si Jesus na taga Nazaret, ang anak ni Jose.” (Juan 1:45)

“Saliksikin ninyo ang mga kasulatan, sapagka't iniisip ninyo na sa mga yaon ay mayroon kayong buhay na walang hanggan; at ang mga ito'y siyang nangagpapatotoo tungkol sa akin.” (Juan 5:39)

Kung ang 'ang kautusan o ang mga propeta' ay tumutukoy sa buong Kasulatan ng Lumang Tipan, kung gayon, ang mensahe ni Jesus sa atin ay ito: lahat ng nakasulat sa kautusan ni Moises sa kanyang limang aklat (Genesis, Exodo, Levitico, Bilang, at Deuteronomio) pati na rin ang mga isinulat ng mga Propeta tungkol sa mga hula tungkol sa buhay at misyon ni Cristo, ay kailangan niyang tuparin. At kahit ang pinakamaliit na bahagi nito ay tutuparin niya hanggang sa mawala ang langit at lupa.

Ganito din ang diwa ng Andrews Study Bible na published ng Seventh-Day Adventist's Andrews University Press:

"Mateo 5:17 – Kautusan … at mga Propeta. Ito ay tumutukoy sa unang limang aklat ng Lumang Tipan at sa lahat ng natitirang bahagi ng sinaunang Kasulatan. Hindi gumagawa si Jesus dito ng pagkakaiba sa pagitan ng seremonyal, sibil, o moral na mga kautusan. Sa halip, pinagtitibay Niya ang kabuuan ng kalooban ng Diyos na nakatala sa Banal na Kasulatan ng mga Hudyo, at ipinapakita Niya ang pagpapatuloy nito. Bagama’t nananatili ang kalooban ng Diyos gaya ng ipinahayag sa Lumang Tipan, dinadala ito ni Jesus sa mas malalim na antas: tinutupad Niya ito—ibig sabihin, pinupuno Niya ito ng ganap na kahulugan." [1]

Malayo ang interpretasyon ng mga Sabadista sa tunay na layunin at kahulugan ng Mateo 5:17-18 ayon kay Cristo. Ang tunay na mensahe ng talatang ito ay ibinigay sa atin para magtiwala tayo na si Jesus ang tunay nating tagapagligtas. Siya lamang ang dapat nating paniwalaan dahil siya lamang ang nakatupad at makakatupad ng 100% sa mga hula sa Lumang Tipan. Bukod dito, makakaasa tayo na lahat ng pangako ng Diyos sa Kasulatan ay mapagkakatiwalaan at maaasahan natin nang lubusan. Ang mga Sabadista ay nagkamali sa pag-intindi sa Mateo 5:17-18.

Sa madaling salita:

• Ang Mateo 5:17-18 ay tumutukoy sa buong Lumang Tipan, hindi sa sampung utos.
• Kailangang maunawaan ng mga Sabadista na ang 'kautusan at mga propeta' ay magkasama at hindi dapat paghiwalayin.
• Ang totoong mensahe ng Mateo 5:17-18 ay ang lubos na pagtitiwala kay Jesus bilang tagapagligtas natin, at ang pagtitiwala sa mga pangako ng Diyos na nakasulat sa buong Lumang Tipan.
  
  

Objections ng mga Sabadista:

#1: "Hindi namin itinuturo na ang 10 utos ang sinasabi ni Cristo doon. Inaalipusta niyo lamang kami ng maling paratang!"

Sagot:

Madalas sa mga Sabadista na ganito sumagot, ay hindi nagbabasa ng maayos ng mga aklat teolohikal na nilimbag ng mga dalubhasa at teologo ng SDA church, kaya't madalas ang mga sinasabi nila ay sumasalungat sa mga opisyal na aral ng simbahan nila.

Ayon sa babasahin ng mga Sabadista na 'Advent Review and Sabbath Herald, ang kautusan na binabanggit ni Cristo sa Mateo 5:17-18 ay ang mga kautusang nakaukit sa mga tapyas na bato, na walang iba kundi ang Sampung Utos.

"Ang kautusang sinalita ng Diyos, inukit sa mga tapyas ng bato, tinanggap ni Moises, at inilagay niya sa kaban ng tipan — ito ang kautusang tinutukoy ni Cristo sa Mateo 5:17-18." (Advent Review and Sabbath Herald, Vol. 17, April 30, 1861, p. 191)

May patunay din mula sa 'Handbook of Seventh-day Adventist Theology' na ang salitang 'kautusan' sa Mateo 5:17-18 ay ikinakapit din ng mga iskolar ng mga Sabadista sa Sampung Utos:"

"Malinaw ding kinilala ni Jesus ang pagiging panghabangpanahon ng Sampung Utos. ‘Hanggang sa lumipas ang langit at ang lupa, ni isang kudlit o tuldok ay hindi mawawala sa kautusan’ (Mateo 5:18)." (Handbook of Seventh-day Adventist Theology, p. 469)

Kitang-kita na mula sa mga dalubhasa at teologo mismo ng mga Sabadista, naniniwala sila na ang kautusan sa Mateo 5:18, na hindi mawawala kahit maliit na bahagi, ay ang Sampung Utos. 

#2."Kung hindi na pala natin kailangang sundin ang Sampung Utos, pwede na tayong pumatay, magnakaw, at makipagtalik sa hindi natin asawa? Parang ang aral ninyo ay nagtutulak sa mga tao na gumawa ng masama. Hindi ba't mapanganib 'yan?"

Sagot:

Ipaliwanag nang maayos sa mga Sabadista na hindi ganyan ang layunin at plano ng Diyos nang wakasan Niya ang mga kautusan na bahagi ng mga kautusan ni Moises sa Lumang Tipan, kasama na ang Sampung Utos. Ginawa ito ng Diyos para sa ating ikabubuti, hindi para sa ikasasama. Sinabi nga ng Panginoon sa Hebreo 8:6-7:

“Datapuwa't ngayo'y kinamtan niya ang ministeriong lalong marangal, palibhasa'y siya nama'y tagapamagitan sa isang tipang lalong magaling, na inilagda sa lalong mabubuting pangako. Sapagka't kung ang unang tipang yaon ay naging walang kakulangan, ay hindi na sana inihanap ng pangangailangan ang ikalawa.” (Heb 8:6-7)

Bakit tinawag ng Diyos na 'ministeryong lalong marangal' ang bagong tipan? Ipinaliwanag ni Pablo ang dahilan sa 2 Corinto 3:6-9:

"Binigyan niya kami ng kakayahang maging lingkod ng bagong tipan, isang kasunduang hindi nababatay sa kautusang nakasulat kundi sa Espiritu. Sapagkat ang kautusang nakasulat ay nagdudulot ng kamatayan, ngunit ang Espiritu'y nagbibigay-buhay. Nang ibigay ang Kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato, nahayag ang kaluwalhatian ng Diyos, kaya nga hindi matingnan ng mga Israelita ang mukha ni Moises kahit na ang liwanag na iyon sa mukha niya ay pansamantala lamang. Kung ang paglilingkod na batay sa Kautusang nakaukit sa bato, at nagdadala ng kamatayan, ay dumating na may kalakip na gayong kaluwalhatian, gaano pa kaya ang kaluwalhatian ng paglilingkod ayon sa Espiritu? Kung may kaluwalhatian ang paglilingkod na nagdudulot ng hatol na kamatayan, lalo pang maluwalhati ang paglilingkod na nagdudulot ng pagpapawalang-sala." (2 Mga Taga-Corinto 3:6-9 RTPV)

Ayon sa sulat ni Pablo, na kinasihan ng Espiritu Santo, ang 'ministeryong lalong marangal' ay ang ministeryo ng 'pagiging lingkod ng bagong tipan', hindi na ng lumang tipan.

Ano ba ang pagkakaiba ng ministeryo ng lumang tipan at ng bagong tipan ayon kay Pablo? Ang ministeryo ng lumang tipan ay 'nababatay sa kautusang nakasulat'. Saan nakasulat? Ito ay tinawag ni Pablo na 'kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato'. Hindi maitatanggi ng mga Sabadista ang katotohanan na ito ang sampung utos na kanilang minamahal at pinaglilingkuran sa pamamagitan ng pagtatanggol dito. Ang pagkakaiba naman ng ministeryo ng bagong tipan ay 'nababatay sa Espiritu', hindi batay sa kautusang nakaukit sa mga tapyas ng bato o sampung utos.

Bakit itinuturo ni Pablo na 'ministeryong lalong marangal' ang bagong tipan batay sa Espiritu kaysa sa lumang tipan na nakabatay sa kautusang nakasulat sa sampung utos? Dahil ang 'kautusang nakasulat sa mga tapyas na bato' na sampung utos ay 'nagdudulot ng kamatayan', 'nagdadala ng kamatayan', 'nagdudulot ng hatol ng kamatayan'. Samantalang ang ministeryo ng bagong tipan na mas marangal ay nakabatay sa Espiritung 'nagbibigay-buhay' at 'nagdudulot ng pagpapawalang-sala'. Kaya tayong mga Kristiyano ngayon ay naglilingkod na sa ministeryong lalong marangal at higit na maluwalhati kaysa sa sampung utos na may kakulangan dahil nagdudulot lamang ito ng hatol ng kamatayan, kumpara sa kaluwalhatian ng ministeryo ng Espiritu na patuloy na nagbibigay-buhay dahil ito ay isang paglilingkod na nagdudulot ng pagpapawalang-sala ayon sa pangako ng Panginoon:

"Sapagkat patatawarin ko sila sa kanilang mga kasalanan, at kalilimutan ko na ang kanilang mga kasamaan.” Nang sabihin ng Diyos ang tungkol sa bagong kasunduan, pinawalang-bisa na niya ang una. At anumang pinapawalang-bisa at naluluma ay malapit nang mawala." (Mga Hebreo 8:12-13 RTPV)

Para maintindihan natin ang pagkakaiba ng bagong tipan at lumang tipan, ipinaliwanag ni apostol Pablo kung bakit pinayagan ng Panginoon na mawala na ang lumang tipan, pati ang Sampung Utos, para sa mga Kristiyano na nasa ilalim na ng bagong tipan

"Dahil dito, masasabi nating ang dating kaluwalhatian ay wala na, sapagkat napalitan na ito ng higit na maluwalhati. Kung may kaluwalhatian ang lumilipas, lalong higit ang kaluwalhatian ng nananatili magpakailanman." (2 Mga Taga-Corinto 3:10-11 RTPV)

Ang sagot natin sa mga Sabadista na nagbibintang sa atin na masama daw tayong impluwensya sa lipunan dahil itinuturo daw natin na wala na ang sampung utos kaya pwede na daw tayong gumawa ng masama ay isang kasinungalingan at paglabag sa mismong sampung utos na nagsasabi, 'Huwag kang magbibintang sa iyong kapuwa.' (Exodo 20:16). Sila mismo ang lumalabag dito dahil ang layunin ng mga kautusan sa Lumang Tipan ay para ipakita ang kanilang pagiging makasalanan habang sinusubukan nilang maging matuwid sa harap ng Diyos sa pamamagitan ng sampung utos:

"Walang taong mapapawalang-sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, dahil ang gawain ng Kautusan ay ang ipamukha sa tao na siya'y nagkasala." (Mga Taga-Roma 3:20 RTPV)

Dahil dito, dumating si Hesu Kristo, ang ating Tagapagligtas, at ipinanganak sa ilalim ng kautusan. Hindi para gayahin natin ang perpekto niyang pagsunod sa Sampung Utos, kundi para palayain ang mga nasa ilalim pa rin ng kautusan, gaya ng ating mga kapatid na Sabadista. Para maranasan din nila ang pagiging tunay na anak ng Diyos, na pinatawad na sa kasalanan at may katiyakan ng kaligtasan at buhay na walang hanggan habang tayo'y nabubuhay pa dito sa mundo.

"Ngunit nang sumapit ang takdang panahon, isinugo ng Diyos ang kanyang Anak. Isinilang siya ng isang babae at namuhay sa ilalim ng Kautusan upang palayain ang mga nasa ilalim ng Kautusan. Sa gayon, tayo'y maibibilang sa mga anak ng Diyos." (Mga Taga-Galacia 4:4-5 RTPV)

Kaya, hindi basta-basta inalis ng Diyos ang Sampung Utos sa Bagong Tipan ng walang dahilan. Sa halip, pinalitan Niya ito ng isang ministeryong mas marangal, mas maluwalhati, at nagbibigay-buhay. Ito ang dakilang regalo ng Panginoon. Ang layunin ng Diyos sa Sampung Utos ay hindi para sa ating kaligtasan, kundi para ipakita sa atin ang ating makasalanang kalagayan at ang pagkukulang natin sa kaluwalhatian ng Diyos. Sa ganitong paraan, mas mauunawaan natin ang pangangailangan para sa isang tunay na Tagapagligtas: ang Kanyang bugtong na Anak, si Jesus.

References:

[1] Press, Andrews University (2010). Andrews Study Bible: Light. Depth. Truth.

THE GOOD NEWS OF JUDGMENT: NOT FOUND IN THE SDA 1844 INVESTIGATIVE JUDGMENT

"KASAGUTAN PARA SA MGA SEVENTH-DAY ADVENTISTS, VERSE-BY-VERSE SA MATEO 28:19 - "AMA, ANAK AT ESPIRITU SANTO AY THREE HOLIEST BEINGS?"

 

“Dahil dito magsiyaon nga kayo, at gawin ninyong mga alagad ang lahat ng mga bansa, na sila'y inyong bautismuhan sa pangalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu Santo:” (Mat 28:19)

CHALLENGE NG MGA SABADISTA:

"Sino ang nagsabi sa inyo na tatlo ang Diyos ng simbahan ng Seventh-day Adventist? Hindi totoo 'yan. Paninira lang 'yan sa amin. Naniniwala kami sa Trinity, at 'yan ang tama. Wala kayong mababasa sa aming 28 Fundamental Beliefs na tatlo ang Diyos namin o na kami ay mga Tritheists. Ganito ang sinasabi sa aming Statement of Belief #2: 'May isang Diyos: Ama, Anak, at Espiritu Santo, isang pagkakaisa ng tatlong magkasamang walang hanggang Persona.'"

SAGOT:

Ipakita agad sa mga Sabadista ang malaking pagkakaiba ng kanilang paliwanag tungkol sa Trinity, na galing sa kanilang Statement of Belief #2, kumpara sa tradisyonal[1] na paliwanag ng mga Kristiyano tungkol sa Trinity.

• SDA Fundamental Belief#2:"There is one God: Father, Son and Holy Spirit, a unity of three co-eternal Persons."
   
• Traditional Christianity: "There is one God in three persons: the Father, Son, and Holy Spirit."

1.) Ano ang kanilang pagkakaiba?

a.) Traditional Christianity: "There is one God in three persons: the Father, Son, and Holy Spirit."

Tagalog: "May isang Diyos sa tatlong persona: ang Ama, Anak, at Espiritu Santo."

•  Nagbibigay-din sa "Triune" na Kalikasan: Ito ay nagpapaliwanag na may iisang Diyos, pero may tatlong magkakaibang persona. Pinapakita nito ang balanse sa pagiging iisa ng Diyos at ang tatlong persona na bumubuo sa Kanyang pagka-Diyos.

• Gamit ang "persons" na maliit ang titik: Ang paggamit ng 'persons' na may maliit na letra 'p' ay nagpapakita ng tradisyonal na paniniwala ng mga Kristiyano noon pa, na nagbibigay-diin sa pagiging iisa ng Diyos at ang magkakapantay pero magkakaibang papel ng bawat persona sa loob ng Trinity.

b.) SDA Fundamental Belief#2: "There is one God: Father, Son, and Holy Spirit, a unity of three co-eternal Persons." 

Tagalog: "May isang Diyos: Ama, Anak, at Espiritu Santo, isang pagkakaisa ng tatlong magkasamang walang-hanggang Persona."

• Nagbibigay-diin sa "pagkakaisa" imbis na "pagiging isa" ng tatlong persona: Pinapaliwanag dito na ang 'pagkakaisa' ng tatlong Persona (Ama, Anak, at Espiritu Santo) ay parang grupo ng magkakahiwalay na indibidwal.
  
  
• Gamit ang "Persons" na malaking titik: Kapag ginamit ang 'Persons' na may malaking 'P,' ayon sa mga tuntunin ng Ingles, pinapakita nito na magkakaiba at may sariling personalidad ang bawat isa sa Trinity, parang magkakahiwalay silang individual body, pero nagkakaisa pa rin. Tumutugma ito sa turo ni Ellen G. White na nagkakaisa lang sila sa isip at layunin, hindi bilang 'iisang Being' sa pagka-Diyos. Sa isang sulat ng mga Sabadista na pinamagatang 'The Quest for a Biblical Trinity: Ellen White's "Heavenly Trio" Compared to the Traditional Doctrine,' ipinaliwanag ni Dr. Jerry Moon, isang theologian ng mga Sabadista, kung paano naiiba ang pagkakaintindi ni Ellen G. White sa pagkakaisa ng Diyos kumpara sa tradisyonal na Kristiyanismo

"Inilarawan niya ang pagkakaisa ng Ama, Anak, at Espiritu Santo sa paraang relational na unawa kaysa sa katangian. Habang ang tradisyonal na doktrina ay tumutukoy sa pagka-Diyos batay sa “being” o “substance,” nakatuon siya sa mga aspeto ng ugnayan sa kanilang pagkakaisa—isang pagkakaisa sa “layunin, kaisipan, at karakter.”[2]

 Ginagamit din ni Ellen G. White ang pagkakaisa ng mga disipulo ni Jesus para ipaliwanag kung paano nagkakaisa si Jesus at ang Diyos Ama. Ito ang paliwanag ni Dr. Jerry Moon:

"Ang konsepto ng pagkakaroon ng maraming persona sa pagkakaisa ng relasyon ay nagiging mas malinaw sa Bagong Tipan. Halimbawa, nanalangin si Cristo na ang mga naniniwala sa Kanya ay maging “iisa” gaya Niya at ng Ama na “iisa” (Juan 17:20–22). Sinasabi ni Ellen White ang sipi na ito bilang patunay ng “personality ng Ama at ng Anak,” at bilang paliwanag ng “pagkakaisa na umiiral sa pagitan Nila.” Sumulat siya: “Ang pagkakaisa na umiiral sa pagitan ni Cristo at ng Kanyang mga alagad ay hindi sumisira sa personalidad ng bawat isa. Sila ay nagkakaisa sa layunin, sa pag-iisip, sa karakter, ngunit hindi sa persona. Ganito rin ang pagkakaisa ng Diyos at ni Cristo.”(sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)[3] 

Dahil sa mga paliwanag ni Ellen G. White tungkol sa pagkakaisa ng Ama, Anak, at Espiritu Santo, kaya hindi niya ginamit ang salitang 'Trinity' sa mga sulat niya. Alam niyang malayo ang konsepto niya tungkol sa Diyos sa tradisyonal na Kristiyanismo. Tinawag din niyang 'three holiest beings' ang Ama, Anak, at Espiritu.

"Here is where the work of the Holy Ghost comes in, after your baptism. You are baptized in the name of the Father, of the Son, and of the Holy Ghost. You are raised up out of the water to live henceforth in the newness of life—to live a new life. You are born unto God, and you stand under the sanction and the power of the three holiest beings in heaven, who are able to keep you from falling."[4]

Kaya pala tinawag niyang 'three holiest beings' ang Ama, Anak, at Espiritu Santo. Dahil kasi, sakto ito sa paliwanag niya na 'nagkakaisa' lang ang tatlong magkakahiwalay na persona na may sariling katawan at parte. Para kay Ellen G. White, si Cristo at ang Ama ay 'dalawang magkahiwalay at literal na persona' na may katawan talaga. Malaki rin ang naging impluwensya ng asawa niyang si James White sa pananaw niya tungkol sa itsura ng Diyos. Ito ang sinasabi ng aklat ng mga Sabadista na 'The Trinity':

"Sa ganitong paraan, nakatanggap siya ng patunay sa pamamagitan ng mga pangitain sa isinulat ng kanyang asawa ilang taon na ang nakalipas sa isang pahayagan ng mga Millerite. Ipinaliwanag ni James White ang Judas 4, tungkol sa mga 'nagkakaila sa tanging Panginoong Diyos at sa ating Panginoong Jesucristo,' at sinabi niya na 'ang uring ito ay walang iba kundi yaong mga ginagawang espirituwal ang pag-iral ng Ama at ng Anak bilang dalawang magkahiwalay, literal, at nahahawakang persona. . . . Ang paraan kung paano ginawang espirituwal ng iba ang tanging Panginoong Diyos at ang ating Panginoong Jesucristo ay sa pamamagitan ng paggamit ng matandang hindi maka-Kasulatang trinitarianong kredo’ (James White, sa Day-Star, Enero 24, 1846). Maliwanag na sumang-ayon si Ellen White sa kanyang asawa na si Cristo at ang Ama ay ‘dalawang natatangi, literal, at nahahawakang persona."(sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)[5] 

Itong punto na ito ay malinaw na ebidensya galing sa mismong mga sulat ng mga Sabadista, na hindi alam ng karamihan sa kanila, pati ng mga nagtatanggol sa kanila. Hindi kailanman ginamit ng tradisyonal na Kristiyanismo ang 'three holiest beings' para tukuyin ang tatlong persona. Mali ang gamit ng salitang ito, dahil hindi ito ang itinuturo ng Bibliya tungkol sa Trinidad, at pwede itong humantong sa maling paniniwala na may tatlong Diyos.

2.) Ano ang talagang ibig sabihin ng mga theologians ng Seventh-day Adventists na nagbuo ng SDA Statement of Belief #2?

Parang okay naman ang SDA Statement of Belief #2 sa unang basa, kasi parang sumusunod sa tradisyonal na paniniwala ng mga Kristiyano tungkol sa Trinity. Pero ang totoo, iba pala ang ibig sabihin nila, kaya tinuturing itong heresy. Sabi nila, 'May isang Diyos: Ama, Anak, at Espiritu Santo, isang pagkakaisa ng tatlong magkasamang walang-hanggang Persona.' Pansinin niyo, hindi nila sinabing 'iisang Diyos sa tatlong persona' kundi 'isang pagkakaisa ng tatlong persona.' Ibig sabihin, parang grupo lang sila ng tatlong magkakahiwalay na beings na nagkakaisa.Ang konsepto ng "tatlong diyos" na ito ay hindi tinutulan ng mga kasapi ng komite ng mga Seventh-Day Adventist theologians na naghanda ng Statement of Belief #2, na malinaw na mga tagasuporta ng "tritheism." Suriin natin ang kanilang mga naitalang sesyon at ang mga terminolohiyang ginamit, na walang dudang sumusuporta sa tritheism imbis na Trinitarianism. Hindi ito kayang pasinungalingan ng mga Sabadista.

Noong 1980, inaprubahan ang mga 'Fundamental Beliefs' tungkol sa Diyos sa General Conference Session ng Seventh-Day Adventists. May mga sipi mula sa mga tala ng pulong ng ikapitong business meeting ng Ikalimampu't tatlong General Conference Session (Abril 21, 1980, 3:15 P.M.), na lumabas sa Adventist Review noong Abril 23, 1980, na nagpapaliwanag sa mga sinabi ng Seventh-day Adventists tungkol sa Diyos. Eto ang ilan sa mga pangunahing isyung tinalakay ng mga kalahok tungkol sa Trinity, kasama ang maikling komento ko:

LEIF HANSEN:

"Kapag pinag-uusapan ang Trinity, lagi itong komplikado. Kaya iniisip ko, baka pwedeng sabihin na lang natin na 'nagkakaisa sila sa layunin' para maiwasan na yung usapan tungkol sa pisikal na pagiging isa nila." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

NEAL C. WILSON [6]:

"Naiintindihan ko ang punto mo. Siguro mas mabuting sabihin natin na 'nagkakaisa sila sa layunin' kaysa 'pisikal na nagkakaisa sila." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Para hindi maguluhan ang mga tao, sinabi ni Leif Hansen na mas mabuting sabihin na lang na 'nagkakaisa ang Diyos sa layunin' kaysa sabihing 'pisikal silang nagkakaisa.' Kasi, kung naniniwala ang mga Sabadista na tatlong magkakahiwalay na katawan ang Diyos, mahihirapan silang ipaliwanag kung paano sila magiging pisikal na iisa. Kaya, sa mga sermon nila sa kanilang mga churches, focus sila sa 'pagkakaisa sa layunin.' Sang-ayon dito si Neal C. Wilson, at sinabing mas tama ngang sabihin na 'nagkakaisa sa layunin' silang tatlo.

Base sa mga pahayag na ito, malinaw ang panganib ng 'Tritheism' sa loob ng SDA church, gaya ng sinasabi sa 'Handbook of Seventh-Day Adventist Theology':

"Ang panganib ng paniniwala sa tritheism, na maaaring mangyari sa ganitong posisyon, ay nagiging totoo kapag ang pagkakaisa ng Diyos ay ginawang parang simpleng pagsasama-sama lang, tulad ng isang grupo ng tao o organisasyon." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog) [7]

 Sunod, tatalakayin natin ang mga sinabi ni J.G. Bennett tungkol sa kanilang paniniwala:

J. G. BENNETT:

"Ang pagpapaliwanag tungkol sa Diyos at sa Trinity ay laging gumagamit ng pangngalang 'Siya'. Kapag pinag-uusapan ang Ama, Anak, at Espiritu Santo, pareho rin ang ginagamit nating panghalip na 'Siya'. Kinikilala at tinatanggap ko ang Trinity bilang isang grupo na nagkakaisa, pero nahihirapan akong gamitin ang panghalip na 'Siya' para tukuyin ang Trinity o ang Diyos." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Sabi ni J.G. Bennett, tanggap niya na ang Trinity ay isang 'grupo na nagkakaisa' o 'collective unity'. Kaya, yung obserbasyon natin na mali ang pagkakapahayag nila sa SDA Fundamental Belief #2, na nagsasabing 'isang Diyos: Ama, Anak, at Espiritu Santo, isang pagkakaisa ng tatlong magkasamang walang-hanggang Persona,' kung saan parang grupo lang sila ng tatlong 'banal na individual na persona,' ay malayo sa tradisyonal na paniniwala ng mga Kristiyano noon na 'Iisang Diyos sa Tatlong Persona.' Yung paniniwala nilang parang may tatlong diyos ay lalong pinatunayan ng sinabi ni W.R. Lesher sa sesyon na yun. Sabi niya:

W. R. LESHER: "Sa tingin natin, nagkakaisa ang Diyos sa layunin. Pero, siyempre, misteryo ang Diyos. At hindi natin lubos na maintindihan kung paano sila nagkakaisa, maliban sa layunin nila. Yung konsepto ng tatlong nilalang na iisa ay talagang misteryo, at sa palagay ko, hindi natin dapat subukang ipaliwanag ang lahat ng misteryong iyon." (sa akin ang pagsasalin sa Tagalog)

Paano ito mapapasinungalingan ng mga kaibigan nating Sabadista, kung ang mga mismong gumawa ng kanilang SDA Fundamental Belief #2 ay mga tagasuporta ng Tritheism o paniniwala sa tatlong diyos?

Kaya nga, malinaw na ang mga bumuo ng SDA Fundamental Belief #2 tungkol sa Trinity para sa SDA church ay mga tagasuporta ng tritheism o tatlong diyos. Kaya hindi na tayo magtataka kung bakit naguguluhan at nagkakahiwa-hiwalay ang mga Sabadista sa buong mundo dahil sa magulong turo nilang ito. Nalilito sila dahil ayaw nilang tanggapin ang tunay na doktrina ng Trinity na pinatutunayan ng Bibliya. Bago pa sila nagtatag ng SDA church noong 1800s, matagal nang pinaniniwalaan ng mga Kristiyano ang doktrina na ito, mula pa sa mga unang konseho ng simbahan at mga kredo na ibinigay ng Panginoon para labanan ang mga maling turo tungkol sa Trinity. At hanggang ngayon, patuloy itong laban sa Seventh-day Adventist church at kay Ellen G. White. Ito ay isang malinaw na patunay na kapag mali ang pagkakaintindi sa Diyos, mali rin ang mga doktrina, lalo na tungkol sa kaligtasan.



References:

[1] Ang "Traditional Christianity" ay yung mga paniniwala at gawain na matagal nang ginagawa at tinatanggap ng karamihan sa mga Kristiyano. Kasama dito yung mga pangunahing paniniwala at gawain na pinagkakasunduan ng mga malalaking grupo ng Kristiyano, tulad ng:

• Roman Catholic (Katoliko)
• Eastern Orthodox
• Protestant

Basically, ito yung mga paniniwala na matagal ng nakasanayan at pinaniniwalaan ng mga Kristiyano sa buong mundo.

[2] Moon, Jerry. “The Quest for a Biblical Trinity: Ellen White’s ‘Heavenly Trio’ Compared to the Traditional Doctrine.” Journal of the Adventist Theological Society (JATS)., vol. 17, no. 1, 2006, p. 156, digitalcommons.andrews.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1188&context=jats.

[3] ibid. 158

[4] Ellen Gould White, Letters and Manuscripts — Volume 21 (Manuscript 95, 1906), (Ellen G. White Estate, 1906), 1.

[5] Whidden, Woodrow Wilson, Jerry Moon, and John W. Reeve. "The Trinity: Understanding God's Love, His Plan of Salvation, and Christian Relationships." Review and Herald Pub Assoc, 2002. 207

[6] Ministerial Association General Conference of Seventh-day Adventists. Seventh-day Adventist Believe: A Biblical Exposition of Fundamental Doctrines. 2005 Second Edition, USA, Pacific Press Publishing Association, 2006. 23 

[7] Dederen, Raoul. Handbook of Seventh-Day Adventist Theology. Electronic ed., vol. 12, Review and Herald Publishing Association, 2001, p. 150.