HEATED DEBATE BETWEEN A SEVENTH-DAY ADVENTIST PASTOR AND A CHRISTIAN: "SATAN OR JESUS? WHO FULFILLS THE LEVITICUS 16 SCAPEGOAT?"

MY RESIGNATION LETTER FROM SDA MEMBERSHIP AND THE CHURCH BOARD OFFICIAL DECISION

MY RESIGNATION LETTER FROM SDA MEMBERSHIP 

SEPTEMBER 12, 2019

ARCILLAS SDA CHURCH BOARD ACCEPTING MY RESIGNATION LETTER SEPTEMBER 14, 2019

ARCILLAS SDA CHURCH BOARD OFFICIAL STATEMENT

SEPTEMBER 23, 2019

ARCILLAS SDA CHURCH BOARD ACCEPTING MY RESIGNATION LETTER SEPTEMBER 14, 2024

ANG SAMPUNG UTOS AY KAUTUSAN NI MOISES!

Isang hamon sa mga SDA ang nagbabadya ng kanilang maling paniniwala na may pagkakaiba ang "Kautusan ni Moses" at "Kautusan ng Diyos," ay ang mga talatang matatagpuan sa Marcos 7:10 at ang kahalintulad nito sa Mateo 15:4. Basahin natin ang mga nabanggit na talata:

“Sapagka't sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Ang manungayaw sa ama o sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala:” (Mark 7:10, Tagalog AB)

“Sapagka't sinabi ng Dios, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina: at, Ang manungayaw sa ama at sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala.” (Matthew 15:4, Tagalog AB)

Kanina pa natin binanggit sa simula na ang mga talatang ito ay magwawasak at gigiba sa kanilang maling paniniwala na may pagkakaiba raw ang "Kautusan ni Moses" at "Kautusan ng Diyos." Ayon sa mga SDAs, kapag binabanggit ang "Kautusan ni Moses," ito raw ay tumutukoy lamang sa mga "seremonyal na kautusan" na isinulat lamang ni Moses, kaya't ito ay pansamantala lamang at may hangganan, at kaya't ito'y naglaho na sa panahon ng Kristiyanismo. Samantalang, ang "Kautusan ng Diyos" naman ay sinasabing tumutukoy sa "moral na kautusan" na walang iba kundi ang Sampung Utos, na hindi raw maglalaho kailanman. Ang tanong ay kung may katotohanan ba sa paniniwalang ito ng mga SDAs o wala? Makakatulong sa ating pag-aaral ang dalawang talata na nabanggit na Marcos 7:10 at ang parallel account nito sa Mateo 15:4.

Synoptic Gospels

Ang Marcos 7:10 at Mateo 15:4 ay nag-uugnay sa iisang pangyayari lamang, na may dalawang ulat mula kina Marcos at Mateo. Ang terminong “synoptic” ay nagmula sa salitang Griyego na “σύνοψις” (synopsis), na nangangahulugang “nakakakita nang magkakasama.” Sa mga aklat ni Mateo, Marcos, at Lucas, makikita ang maraming parehong kuwento, kadalasang nasa magkakatulad na pagkakasunod-sunod at minsan ay gumagamit pa ng parehong mga salita. Ito ay kakaiba sa Ebanghelyo ni Juan, na may iba’t ibang nilalaman. 

Kung gayon, ang ulat ni Marcos sa Marcos 7:10 at ang ulat ni Mateo sa Mateo 15:4 ay iisang kwento lamang at may iisang kahulugan. Bagamat may kaunting pagkakaiba, hindi nangangahulugang nagkontrahan sila sa isa’t isa. Sa halip, ipinapakita lamang nila ang iisang ulat mula sa dalawang perspektiba na magkatugma at hindi nagkakalaban. 

Nang sabihin ni Marcos, “Sapagka’t sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Ang manungayaw sa ama o sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala” (Marcos 7:10, Tagalog AB), tama naman ang kanyang ulat. Hindi siya nagkamali sa pagbanggit na si Moises ang nagsabi ng “Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina.” Gayundin, si Mateo sa Mateo 15:4 ay natitiyak natin na hindi rin nagkamali sa pagsulat ng parehong ulat ni Marcos. Sa halip na si Moises ang nagsabi, sinulat ni Mateo na “sinabi ni Diyos” ito, na sa ilalim ng inspirasyon ng Banal na Espiritu.

Kung totoo talaga na ang "law of Moses" at ang "law of God" ay magkaiba ayon sa mga SDAs ay para na din nilang sinabi na:

a.) Nagsalungatan si Marcos at Mateo na parehong inspired ng Holy Spirit ayon sa mga SDAs.

b.). Nagkamali si Marcos o si Mateo dahil hindi naman maaaring maging tama ang dalawang magkaibang statements na ito sa perspective ng mga SDAs.

Makikita natin dito na malaki ang magiging suliranin ng ating mga kaibigang SDA kung pipilitin nilang itama ang mali at gawing mali ang tama. Mas makakabuti sa kanila kung matututo silang magpakumbaba at hayaang ang katotohanan ng Bibliya ang magpabago sa kanilang mga maling paniniwala kaysa baguhin pa nila ang Bibliya para lamang umayon sa kanilang ipinagtatanggol na maling paniniwala. Nawa’y hayaan ng mga SDA na sila ang mabago ng Salita ng Diyos at hindi ang Salita ng Diyos ang mabago ng mga SDA.

Ang Wastong Paliwanag 

Paano dapat unawain ang mga tila magkasalungat na talata sa pananaw ng mga SDA? Una, dapat muna silang sumangguni sa mga opisyal na Bible references na inilathala ng kanilang mga theologians at scholars upang malaman kung ano talaga ang paliwanag ng kanilang mga sariling iskolar ng Bibliya at mga trained theologians. Isa sa mga pangunahing reperensiya na malaki ang tulong sa akin upang ituwid ang mga kamalian at mga imbentong sagot ng mga debater ng SDA ay ang 12-Volume set na Seventh-day Adventist Bible Commentary. Ito ang aking ginagamit na sandata upang salungatin at patahimikin ang mga nagmamagaling na mga debater ng SDA hanggang ngayon. Kung titingnan natin sa kanilang mga awtorisadong tagapag-interpret ng Bibliya, ito ang tunay na posisyon ng SDA church sa Marcos 7:10:

"10. Moses said. The first part of Christ’s quotation is from the fifth commandment, and the second is from the civil code of laws (see Ex. 21:17)." [1]

Ayon sa kanilang SDA Bible Commentary, ang mga sinabi ni Jesus sa talatang ito ay nagmula sa dalawang magkahiwalay na talata sa Lumang Tipan. Ang unang sipi ni Jesus, “Sapagka’t sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina” ay nagmula sa “ikalimang utos” ng sampung utos (Exo. 20:12; Deut. 5:16). Gayunpaman, may ilang mga debater ng SDA na nagpupumilit na hindi ito “sampung utos” upang mailigtas lamang ang kanilang sarili mula sa kahihiyan. Ngunit nilinaw dito ng kanilang opisyal na Bible Commentary na si Jesus ay nag-quote mula sa sampung utos. Ang ikalawang sipi ni Jesus "Ang manungayaw sa ama o sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala”(Exo. 21:17)

Ang malaking suliranin ng mga SDA at ng SDA Bible Commentary ay sinasabi nila na si Moises ang nagsalita ng “ikalimang utos” at hindi ang Diyos, samantalang sa Mateo 15:4, ang Diyos at hindi si Moises ang nagsabi na, “Sapagka’t sinabi ng Dios, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina" na hango mula sa Exodus 21:17. Para sa amin na mga Kristiyano, hindi ito isang problema ng kontradiksyon, sa halip, sa aming pananaw, ang dalawang magkaibang pahayag na ito (“sinabi ni Moises” at “sinabi ng Diyos” na “Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina”) ay nagpapatunay lamang na hindi dalawang magkahiwalay ang “Kautusan ni Moises” at “Kaurusan ng Diyos” kundi iisang Kautusan lamang sila.

Kaya maliwanag na ang 10 utos na kautusan ng Diyos ay siya ding kautusan ni Moises. Ganito ang patotoo ng isang standard scholarly na The Gospel of Mark: A Commentary on the Greek Text, New International Greek Testament Commentary:

"10–12 The ἐντολὴ τοῦ θεοῦ is represented by two direct quotations from the Torah (with Moses specifically mentioned as the author to differentiate this from later elaborations of the law). The fundamental text is the fifth commandment from Ex. 20:12; Dt. 5:16; the addition of Ex. 21:17 (LXX 21:16) serves to illustrate the seriousness of the basic commandment by specifying an extreme case of dishonouring father or mother and the consequent death penalty." [2]

“At siya'y sumulat doon sa mga bato ng isang salin ng kautusan ni Moises na kaniyang sinulat, sa harap ng mga anak ni Israel.” (Joshua 8:32, Tagalog AB)

Nagsasalaysay ang talatang ito ng pangyayari matapos ang pagkaka-bihag ng mga Israelita sa lungsod ng Ai. Si Joshua, ang kanilang lider, ay nag-ukit ng isang kopya ng "Kautusan ni Moses" sa mga bato. Ang mga bato na ito ay nagiging paalala ng mga utos ng Diyos at itinabi sa Bundok Ebal. Ano ang nilalaman ng "Kautusan ni Moises" na iniukit niya sa mga bato sa Ebal? Kapag mga debater ng SDA ang sasagot dito, malamang na kanilang sasabihin na ang iniukit lang ni Joshua ay ang kautusan ni Moises at hindi kasama ang Sampung Utos. Ito na naman ang kanilang palusot na sagot na mahilig sumalig sa sariling opinyon, ngunit tayo ay bibigyan ng linaw gamit ang kanilang opisyal na aklat, ang SDA Bible Commentary. Ayon sa kanilang komentaryo, kasama ba o hindi ang Sampung Utos sa "Kautusan ni Moises" na iniukit ni Josue sa bato? Basahin natin:

32. A copy of the law. According to Deut. 27:2–8, a stone monument was to be erected next to the altar. This was to be covered over with plaster. Upon this plaster the Ten Commandments and the law of Moses were inscribed. [3]

Kasama pala ang 10 utos sa mga kautusan ni Moises! Muli nating nakita ang problema ng mga debater ng SDA na laganap sa social media. Hindi kaya napapansin ng kanilang mga miyembro na sila-sila rin ang nagkakasalungatan sa harap pa naman ng publiko? Kailan kaya matututo at magpapakumbaba ang mga SDA sa kanilang mga pagkakamali at kasalanan tulad ng pagsasabi ng hindi katotohanan na ikasiyam na utos pa naman sa 10 utos na ipinagmamalaki ng ilan na naperpekto na nila?

Conclusion:

Malinaw sa ating pag-aaral na walang salungatan ang Marcos 7:10 at Mateo 15:4. Ating balikan muli ang dalawang talatang ito:

“Sapagka't sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Ang manungayaw sa ama o sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala:” (Mark 7:10, Tagalog AB)

“Sapagka't sinabi ng Dios, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina: at, Ang manungayaw sa ama at sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala.” (Matthew 15:4, Tagalog AB)

Kung ikaw na nagbabasa ay isang SDA, tiyak na maguguluhan ka dito. Sana hindi natin tularan ang isang SDA layman na aking nakausap kamakailan sa aking podcast na nagsabing sa kanyang palagay, nagkamali si Marcos sa pagsasabi na “sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina,” samantalang ayon sa Mateo 15:4, “sinabi ng Diyos, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina.”

Napatunayan din natin na ang “Kautusan ni Moises” at ang “Kautusan ng Diyos” ay iisa lamang at hindi dalawang magkahiwalay na Kautusan. Tinawag din na kautusan ni Moises ang kautusan ng Diyos tulad ng 10 utos dahil siya ang naging tagapamagitan upang maipahayag ang kautusan ng Diyos sa mga Israelita sa Bundok Sinai. Kaya, ang 10 utos ay itinuturing ding kautusan ni Moises. Muli, Nawa’y hayaan ng mga SDA na sila ang mabago ng Salita ng Diyos at hindi ang Salita ng Diyos ang mabago ng mga SDA.

FAFP OPEN MIC Q&A 03 23 2024 | MATTHEW 5:17-18 | MARCH 23, 2024

Adventist Using Psalm to Promote Sabbath (Mar 23–29, 2024)

"HINDI BA UTOS ANG EIGHT BEATITUDES?"

Matthew 5:19 (ESV) "Therefore whoever relaxes one of the least of these commandments and teaches others to do the same will be called least in the kingdom of heaven, but whoever does them and teaches them will be called great in the kingdom of heaven."

Sagot:

Ang Eight Beatitudes ay hindi nga sinabi sa paraang pautos ngunit ipinapakita ni Jesus na ang mga nakakasunod sa mga prinsipyong ito ay may matatanggap na malaking gantimpala sa kaharian ng langit:

“Mapapalad ang mga pinaguusig dahil sa katuwiran: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.” (Matthew 5:10, Tagalog AB)

“Mangagalak kayo, at mangagsayang totoo: sapagka't malaki ang ganti sa inyo sa langit: sapagka't gayon din ang kanilang pagkausig sa mga propeta na nangauna sa inyo.” (Matthew 5:12, Tagalog AB)

Ang Sermon on the Mount ay hindi ipinahayag sa tulad ng pagsulat sa Sampung Utos, ngunit ipinakita ni Jesus na ang mga sumusunod sa mga prinsipyong ito ay magkakaroon ng malalaking gantimpala sa kaharian ng langit:

1. Mapagpakumbaba: Ang mga mapagpakumbaba ay magmamana ng kaharian ng langit.
2. Nagluluksa: Ang mga nagluluksa ay kikilalanin at kikilalanin ng Diyos.
3. Maaamo: Ang mga maaamo ay magmamana ng lupa.
4. Nagugutom at nauuhaw sa katuwiran: Ang mga nagugutom at nauuhaw sa katuwiran ay bubusugin.
5. Maawain: Ang mga maawain ay pagpapakitaan ng awa.
6. Malinis ang puso: Ang mga malinis ang puso ay makikita ang Diyos.
7. Mapagpayapa: Ang mga mapagpayapa ay tatawaging mga anak ng Diyos.
8. Inuusig dahil sa katuwiran: Ang mga inuusig dahil sa katuwiran ay magmamana ng kaharian ng langit.

Sa ibang salita, ito ay nagpapahiwatig ng isang awtoritatibong tagubilin o gabay. Kahit na hindi tuwirang isinulat sa paraang pautos, ang kahulugan at layunin ng Eight Beatitudes ay maaaring maunawaan bilang isang utos o kalooban ng Diyos. Tinatawag din itong "Sermon on the Mount." 

Ang isang sermon ay karaniwang naglalaman ng mga aral at tagubilin kung paano paglilingkuran ang Diyos sa pamamagitan ng pagsunod sa kanyang mga utos o kalooban. Mahalaga rin na isaalang-alang ang dako kung saan naganap ang sermon ni Jesus, ang Bundok na hindi pinangalanan. Ayon sa comment ng Andrews Study Bible na publish ng Andrews University Press ng Seventh-day Adventist church, nais ni Mateo na ipakita si Jesus bilang "bagong Moises" na nagbibigay ng "bagong utos" sa “bagong Sinai.” 

"5:1 Mountain. Matthew continues to parallel Jesus with Moses (see Introduction, “Message”). Matthew wishes to portray Jesus as the new Moses giving the new law on the “new Sinai.” Each author, under the guidance and inspiration of the Holy Spirit, selects his material to reach his audience. Matthew wanted his Jewish audience to read all these parallels and think of Moses."[1]

Kaya’t hindi mali na tawagin ni Jesus ang Eight Beatitudes na “mga utos,” sapagkat kung hindi ito utos, bakit tinatawag ito ng mga SDA theologians at scholars bilang bagong UTOS sa bagong Sinai?

May mga SDA rin na nangangatuwiran na ang “mga utos na ito” sa Mateo 5:19 ay tumutukoy lamang diumano sa Sampung Utos na nabanggit bandang huli sa mga talata 21-47, ngunit nagkakamali sila dito dahil mas nauna nang binanggit ni Jesus ang Eight Beatitudes bago ang conclusion niya sa talata 19 kaysa sa sinasabi nilang Sampung Utos sa talata 21-47. Abangan ang susunod na artikulo tungkol sa maraming ebidensya na hindi ang Sampung Utos ng Old Covenant ang pinapasunod ni Cristo dito kundi ang Espiritu at intention ng kautusan.

Ang salitang "commandments" sa Mateo 5:19 ay salin mula sa salitang Greek na entole. Ayon sa Complete Word Study Bible ang entole ay isang precept[1] na tumutukoy sa isang patakaran, utos, o prinsipyo na nagpapahayag ng tamang pag-uugali o kilos. Sa ibang salita, ito ay nagpapakita ng isang may-awtoridad na tagubilin o gabay. Ang Eight Beatitudes ay naglalaman ng mga prinsipyo ng pagpapala o saloobin na naglalarawan sa mga katangian ng mga pinagpala ng Diyos at ito ay nakatuon sa mga saloobin ng puso (halimbawa, kababaang-loob, awa, kalinisan). Binibigyang-diin ng Eight Beatitudes ang panloob na pagbabago ng puso.  Kung gayon, ng salitang “entole” sa wikang Griyego na isinalin sa Mateo 5:19 na "utos" ay maaaring mangahulugang utos, alituntunin, o prinsipyo na nagpapatakbo sa personal na pag-uugali o kilos. 

Kaya ang tinutukoy ni Jesus sa Mateo 5:19 ay ang mga utos na higit pa sa katuwiran ng mga Pariseo, ay ang mga precepts o prinsipyo na itinuro sa Mateo 5:3-11, na mas kilala bilang ang Eight Beatitudes. Nagkakamali ang ilang SDAs sa pagpipilit na ito ay ang Sampung Utos ng Lumang Tipan, dahil kung tama ang kanilang katuwiran, hindi sila magiging higit sa katuwiran ng mga Pariseo na sumusunod din sa Sampung Utos tulad ng mga SDAs. Binabalaan ni Jesus ang mga SDAs na kung hindi nila lalampasan ang katuwiran ng mga Pariseo na naka depende ang righteousness sa pagtupad sa Sampung Utos ng Lumang Tipan, ay tiyak hindi sila magmamana ng kaharian ng Diyos.

“Sinasabi ko sa inyo: Maliban na ang inyong katuwiran ay hihigit sa katuwiran ng mga guro ng kautusan at mga Fariseo, sa anumang paraan ay hindi kayo makakapasok sa paghahari ng langit. Ang Pagpatay ” (Matthew 5:20, ASND)

Kailangan pa talaga mag-aral mabuti ang mga SDAs, lalo na ang kanilang mga debater at mga layman na mahilig mag-imbento ng mga paliwanag na kadalasang salungat sa kanilang mga standard na reperensiyang mga aklat kaya't mas lalong nagiging halata ang kanilang kakulangan sa kaalaman sa Bibliya. Umaasa ako na sa pamamagitan ng article na ito, na magiging bukas ang kanilang isipan at magiging handa silang magpakumbaba, tanggapin ang kanilang mga pagkakamali at maging humble, alinsunod sa mga aral na itinuro sa Sermon sa Bundok.

“Mapapalad ang mga mapagpakumbabang-loob: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.” (Matthew 5:3, Tagalog AB)

Footnote:

[1] Jon L. Dybdahl, Ed., Andrews Study Bible Notes, (Berrien Springs, MI: Andrews University Press, 2010), 1254.

SEVENTH-DAY ADVENTISTS ANSWERED VERSE BY VERSE: MATTHEW 19:16-19 - "KUNG IBIG MONG PUMASOK SA BUHAY, INGATAN MO ANG MGA UTOS?"

“At narito, lumapit sa kaniya ang isa, at nagsabi, Guro, ano ang mabuting bagay na gagawin ko upang ako'y magkaroon ng buhay na walang hanggan? At sinabi niya sa kaniya, Bakit mo itinatanong sa akin ang tungkol sa mabuti? May isa, na siyang mabuti: datapuwa't kung ibig mong pumasok sa buhay, ingatan mo ang mga utos. Sinabi niya sa kaniya, Alin-alin? At sinabi ni Jesus, Huwag kang papatay, Huwag kang mangangalunya, Huwag kang magnanakaw, Huwag sasaksi sa di katotohanan, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili.” (Matthew 19:16-19, Tagalog AB)

SDA ARGUMENT:

"Si Jesus mismo nag utos dito sa New Testament na kung nais ng sinuman na maligtas at makapasok sa buhay na walang hanggan ay ingatan ang mga utos. Maliwanag na Sampung Utos ang tinutukoy ni Jesus dito dahil iniisa-isa niya ang Sampung utos ayon sa verses 18-19."

SAGOT:

Ang tanong ng mayamang binata kay Jesus ay nagpapakita ng kanyang kakulangan ng kaalaman tungkol sa tunay na pagkakakilanlan ni Jesus at sa tamang paraan ng kaligtasan. Ipinahayag niya si Jesus bilang "Guro," na nagpapahiwatig na itinuturing niya ito sa parehong antas ng iba pang mga dakilang tao. Dinidiin niya ang pagkamit ng buhay na walang hanggan bilang isang reward, hindi bilang isang gift. Malinaw sa aral ng Panginoon na ang kaligtasan ay isang gift at hindi isang reward, ayon sa Efeso 2:8, 9.

Ephesians 2:8-9 (NLT) "God saved you by his grace when you believed. And you can’t take credit for this; it is a gift from God. Salvation is not a reward for the good things we have done, so none of us can boast about it."

Ganito din ang patotoo ng Roma 4:4-5

Romans 4:4-5 (NLT) "When people work, their wages are not a gift, but something they have earned. But people are counted as righteous, not because of their work, but because of their faith in God who forgives sinners."

Upang subukin ang mayamang binata sa daan ng kaligtasan, sinabi ni Jesus, "Kung nais mong pumasok sa buhay, sundin mo ang mga utos." Hindi ibig sabihin ni Jesus na maaaring maligtas ang tao sa pamamagitan ng pagtupad sa mga kautusan. Sa halip, ginamit niya ang mga utos upang makonsiyensya ang mayamang binata at magpahiwatig na kailangan niyang magsisi sapagkat hindi niya kayang maperpekto ang pagsunod sa mga utos, kaya siya ay isang makasalanan na nangangailangan ng tagapagligtas. Ngunit patuloy pa rin ang mayamang binata sa kanyang maling paniniwala na maaari siyang magmana ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng pagsunod sa mga kautusan. 

Ano ba ang tunay na layunin ng kautusan? Ang tunay na layunin ng mga kautusan ay upang ipahayag at idiin na ang tao ay makasalanan at hindi nakaabot sa mataas na pamantayan ng Diyos sa kautusan (Roma 3:23). Ito ang pinatutunayan ng Roma 3:20.

Romans 3:20 (TLB) Now do you see it? No one can ever be made right in God’s sight by doing what the law commands. For the more we know of God’s laws, the clearer it becomes that we aren’t obeying them; his laws serve only to make us see that we are sinners.

Dahil ang layunin ng kautusan ay upang ipakita lamang sa atin na tayo ay mga makasalanan, mali talaga ang paniniwala ng mayamang binata na makakamit niya ang buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng pagsunod sa mga utos. Ang pagkakamali ng mayamang binata ay katulad din ng pagkakamali ng karamihan ng mga SDAs ngayon na patuloy na gumagamit ng Mateo 19:17 upang patunayan na kinakailangan ang sampung utos upang makamit ang buhay na walang hanggan. Subalit, ayon sa 2 Corinto 3:6, ang pagpupunyagi na sundin ang sampung utos upang maligtas ay magdudulot lamang ng kamatayan kaysa kaligtasan.

2 Corinthians 3:6 (TLB) "He is the one who has helped us tell others about his new agreement to save them. We do not tell them that they must obey every law of God or die, but we tell them there is life for them from the Holy Spirit. The old way, trying to be saved by keeping the Ten Commandments, ends in death; in the new way, the Holy Spirit gives them life."

Maging ang SDA Bible Commentary ay sumasang-ayon na mali talaga ang paniwala ng rich young ruler tungkol sa kaligtasan sa pamamagitan ng mga gawa ng kautusan. Ganito ang pahayag ng Commentary tungkol sa tanong sa v.17:

"What good thing? This question reflects the typical Pharisaical concept of righteousness by works as a passport to “eternal life” [1]

Kung patuloy pa din na ipagpilitan ng mga SDAs na ayon sa Mateo 19:17 ang sampung utos ay kailangang sundin upang magmana ng buhay na walang hanggan ay nangangahulugan lamang na ang aral nila at katulad ng aral ng mga Pariseo na nagtuturo ng "righteousness by works" at hindi "righteousness by faith." Pinapatunayan lamang dito ng mga SDAs na ang pinapanigan nila ay ang mga false teachers na mga Pariseo imbis na ang Panginoong Jesus. Ganito ang babala ni Jesus sa mga SDAs na naniniwala din sa righteousness ng mga Pariseo:

Matthew 5:20 (NLT) “But I warn you—unless your righteousness is better than the righteousness of the teachers of religious law and the Pharisees, you will never enter the Kingdom of Heaven!

Mahalaga ring tandaan na ang pangyayaring ito ay naganap noong panahon kung saan patuloy pa rin ang bisa ng Lumang Tipan na Batas at hindi pa namatay si Cristo sa krus upang tubusin tayo sa ilalim ng kautusan (Gal. 4:4-5) kaya nauunawaan natin kung bakit ganun ang sagot ni Jesus sa tanong. Tulad ng nabanggit kanina, hindi ibig sabihin ni Jesus na maaaring maligtas ang tao sa pamamagitan ng pagtupad sa mga kautusan, sapagkat ito ay magiging salungat sa mga talata sa Efeso 2:8-9; Roma 3:20, at Roma 4:4-5 at sa kabuoan ng Biblia. Sa halip, ginamit Niya ang mga kautusan upang magdulot ng konsiyensya sa mayamang binata at magpahiwatig na kailangan niyang magsisi sa kasalanan dahil hindi niya kayang maperpekto ang pagsunod sa mga ito, kaya siya ay isang makasalanan na nangangailangan ng tagapagligtas. Ito ang talagang punto ni Jesus kung bakit ganun ang sagot niya sa tanong ng mayamang binata at upang ipakita na mali ang paniwala niya na ang kaligtasan ay sa pamamagitan ng kautusan. Ngunit upang maligtas, kailangang aminin ng isang tao na siya ay nagkasala at hindi umabot sa banal na mga kahilingan ng Diyos. Mayroong mayroon lamang iisang paraan ng kaligtasan—ang pananampalataya sa Panginoon (Gawa 16:30-31).

FAFP Q&A with Ptr. Ronald Obidos | Ang mga "utos" sa Mateo 5:19 ay eight Beatitudes hindi 10 utos!

Sagot sa mga Objections:

#1. Hindi utos ang Eight Beatitudes?

Matthew 5:19 (ESV) "Therefore whoever relaxes one of the least of these commandments and teaches others to do the same will be called least in the kingdom of heaven, but whoever does them and teaches them will be called great in the kingdom of heaven."

Sagot:

Ang salitang “entole” sa wikang Griyego na isinalin sa Mateo 5:19 na "utos" ay maaaring mangahulugang utos, alituntunin, o prinsipyo na nagpapatakbo sa personal na pag-uugali o kilos. Sa ibang salita, ito ay nagpapahiwatig ng isang awtoritatibong tagubilin o gabay. Kahit na hindi ito tuwirang isinulat sa paraang pautos, ang kahulugan at layunin nito ay maaaring maunawaan bilang isang utos o kalooban ng Diyos. 

Ayon sa Complete Word Study Bible ang entole ay isang precept[1] na tumutukoy sa isang patakaran, utos, o prinsipyo na nagpapahayag ng tamang pag-uugali o kilos. Sa ibang salita, ito ay nagpapakita ng isang may-awtoridad na tagubilin o gabay. Ang Eight Beatitudes ay naglalaman ng mga prinsipyo ng pagpapala o saloobin na naglalarawan sa mga katangian ng mga pinagpala ng Diyos at ito ay nakatuon sa mga saloobin ng puso (halimbawa, kababaang-loob, awa, kalinisan). Binibigyang-diin ng Eight Beatitudes ang panloob na pagbabago ng puso. Hindi dapat isantabi ang Eight Beatitudes dahil ito ay nag-aambag sa pag-unawa sa kalooban ng Diyos para sa sangkatauhan.

Kaya ang tinutukoy ni Jesus sa Mateo 5:19 na mga utos na higit pa sa righteousness ng mga Pariseo ay ang mga precepts o prinsipyo na itinuro na sa mga talatang 3 hanggang 11 mas kilala sa tawag na the Eight Beatitudes.

#2. Sampung Utos ang tinutukoy ni Jesus na mga "utos" na dapat ituro sa Mateo 5:19 kung itutuloy ang pagbasa sa mga talatang 21-47!

Sa konteksto, ipinapakita ni Jesus na hindi talaga ito tuwirang tumutukoy sa Sampung Utos tulad ng sinasabi ng maraming SDAs, kundi sa kabuuan ng mga turo na makikita sa buong Old Testament Scriptures. Mapapansin na ang Sampung Utos at iba pang bahagi ng kautusan ni Moises ay pinagsama-sama dito kasama ang mga batas na hindi matatagpuan sa Sampung Utos.

Kinikilala rin ng Seventh-Day Adventist Bible Commentary ang katotohanang ito .

"In Matt. 5:21–47 Jesus selects certain precepts from the Ten Commandments (see vs. 21, 27) and from the laws of Moses (see vs. 33, 38, 43)" (Seventh-Day Adventist Bible Commentary Vol. 5 p.331)
Kaya’t malinaw na ang “Kautusan o mga Propeta” sa Mateo 5:17 ay tumutukoy sa kabuuan ng Old Testament Scriptures, hindi lamang sa Sampung Utos na karaniwang naririnig mula sa mga debater ng SDA sa social media.

Ipapakita natin sa ibaba ang konteksto ng Mateo 5:17-18 na ang “Kautusan o mga Propeta” ay tumutukoy sa buong aklat ng Lumang Tipan at hindi lamang sa Sampung Utos. Ang mga sumusunod na talata ay tinatawag na anim na antitesis o mga pahayag na nagpapatunay na ang Diyos ay nagbigay lamang ng “isang kautusan” kay Moises para sa Israel, hindi dalawa ang utos na (1.) “Moral” at 2.) “Seremonyal” na mga kautusan) na maling itinuturo ng mga SDAs. 

The 6th of the Ten Commandments (Exodus 20:13; Deut. 5:17)

Matthew 5:21-22 (ESV)
“You have heard that it was said to those of old, ​‘You shall not murder; and whoever murders will be liable to judgment.’ But I say to you that everyone who is angry with his brother will be liable to judgment; whoever insults his brother will be liable to the council; and whoever says, ‘You fool!’ will be liable to the hell of fire."

The 7th of the Ten Commandments (Exodus 20:14; Deut. 5:18)

Matthew 5:27-28 (ESV)
“You have heard that it was said, ​‘You shall not commit adultery.’ But I say to you that everyone who looks at a woman with lustful intent has already committed adultery with her in his heart."

Divorce: Not in the Ten Commandments (Deut. 24:1)

Matthew 5:31-32 (ESV)
“It was also said, ​‘Whoever divorces his wife, let him give her a certificate of divorce.’ But I say to you that everyone who divorces his wife, except on the grounds of sexual immorality, makes her commit adultery, and whoever marries a divorced woman commits adultery.

Oath: Not in the Ten Commandments (Lev. 19:12)

Matthew 5:33-34 (ESV)
“Again you have heard that it was said to those of old, ​‘You shall not swear falsely, but shall perform to the Lord what you have sworn.’ But I say to you, Do not take an oath at all, either by heaven, for it is the throne of God."

Capital Punishment: Not in the Ten Commandments (Exo. 21:24; Lev. 24:20; Deut. 19:21)

Matthew 5:38-39 (ESV)
“You have heard that it was said, ​‘An eye for an eye and a tooth for a tooth.’ But I say to you, Do not resist the one who is evil. But if anyone slaps you on the right cheek, turn to him the other also.

Hate your Enemy:Not in the Ten Commandments (Lev. 19:18)

Matthew 5:43-44 (ESV)
“You have heard that it was said, ​‘You shall love your neighbor and hate your enemy.’ But I say to you, Love your enemies and pray for those who persecute you." 

Kaya’t ang karaniwang mga argumento ng maraming SDAs sa social media at mga debater ng SDA na walang background sa theology ay talagang malayo sa katotohanan. Madalas, ang kanilang sinasabi ay salungat sa kanilang mga standard na mga reperensiya. Natutunan natin mula sa pagbasa sa konteksto ng Mateo 5:17-18 at mula sa mga standard na reperensiya ng SDA church na kahit ang kanilang mga propesyonal at sanay na mga scholars at theologians ay hindi maiiwasan ang katotohanang na ang “Kautusan o mga Propeta” ay tumutukoy sa mga aklat ng Lumang Tipan at hindi sa Sampung Utos.

Tunay nga, maraming bagay na nabanggit sa Lumang Tipan ay hindi pa nangyayari. Ang ilang mga hula, tulad ng pangalawang pagparito ni Kristo, ang pagkabuhay muli ng mga mananampalataya, ang huling araw ng paghuhukom, at ang Bagong Langit at Bagong Lupa kung saan magwawakas ang kasalanan, kamatayan, at ang Diyablo, ay naghihintay pa ring maganap.

"ANG KATOTOHANAN NA HINDI PA RIN NAUUNAWAAN NG MGA ADVENTISTS!"

From Johan Sularte

"I am not strongly convinced po na ang pagkamatay ni Kristo ay kasama rin ang pgkawala na ng kautusan. Mahirap po kapag walang utos na sinusunod ang tao they will freely eat and drink whatsoever they want kahit nakakasama sa kalusugan and they will not afraid to do so."

Hindi dahil hindi ka kumbinsido na pinawalang-bisa na ni Cristo ang Kautusan sa krus ay ibig sabihin ay hindi na totoo na nawala na ang bisa ng Kautusan ng Lumang Tipan (OT) sa Bagong Tipan (NT) . Maraming tao sa buong mundo ang hanggang ngayon ay hindi pa rin kumbinsido na mayroong Diyos na umiiral sa kabila ng napakaraming ebidensiya. Ngunit hindi ito nangangahulugan na tama ang ang mga Atheista. Gayundin sa pagtutol mo ay hindi nangangahulugang tama ka na. Maaring may mga aspeto ka lang na hindi pa nauunawaan sa plano ng Diyos tungkol sa kaligtasan ng tao sa pamamagitan ni Cristo. Baka mali rin ang iyong akala na kapag sinabing inalis na ni Cristo ang kautusan, wala nang gabay para sa mga Kristiyano kung paano mamuhay bilang mga masunurin sa Panginoon.

Ito ay isang pangkaraniwang pananaw na sinasabi ng ilang mga Seventh-day Adventists (SDAs) na nagpapatunay lamang na hindi pa talaga nila lubos na nauunawaan ang kaligtasan ng Diyos. Kahit ako, noong ako'y isang tagapagtanggol ng SDA, ay 24 taon ding nabulag sa kasinungalingang ito. Ito ay isang malaking patotoo na may problema sa aral ng Seventh-day Adventist chutch, na madalas ay nagdudulot ng kalituhan sa kanilang mga miyembro imbis na kaliwanagan.

Purihin ang Panginoon sa kanyang kayamanan ng biyaya at at inalis niya ang pagkabulag sa aking mga mata ng pananampalataya sa pamamagitan ni Cristo (2 Corinto 3:15-16). Ngayon ay nauunawaan ko na ang katotohanan na nagwakas na ang Kautusan ng Lumang Tipan, at mayroong ipinalit ang Panginoon na mas higit na maluwalhati pa kaysa Sampung Utos. Ito ay walang iba kundi ang ministeryo ng Banal na Espiritu o ang kautusan ng Espiritu, na pinagtibay ng Diyos para sa mga Kristiyano sa ilalim ng Bagong Tipan sa biyaya ni Cristo. Kaya’t hindi totoo ang sinasabi ng ilang mga Seventh-day Adventists (SDAs) na kapag inalis ang Kautusan, magiging masama na ang mga tao at maaari nang gawin ang lahat. Ito ay isang bagay na hindi ko rin naisip noong ako’y SDA pa ngunit by the grace of God ay nauunawaan ko na.

Bakit hindi na mabisa ang mga Kautusan ng Lumang Tipan sa mga Kristiyano na nasa ilalim na ng grace? Narito ang ilang mga biblical na batayan na nagpapatotoo sa atin kung bakit ang mga kautusan ng Lumang Tipan lumipas na :

1.) Ang Old Covenant Law ay isang "Shadow" kaya "Temporary" lamang ito.

Colossians 2:16-17 (TLB)
So don’t let anyone criticize you for what you eat or drink, or for not celebrating Jewish holidays and feasts or new moon ceremonies or Sabbaths. For these were only temporary rules that ended when Christ came. They were only shadows of the real thing—of Christ himself.

Hebrews 8:13 (TLB)

"God speaks of these new promises, of this new agreement, as taking the place of the old one; for the old one is out of date now and has been put aside forever."

May koneksyon ang pansamantalang pagkawala ng Kautusan at ang pagdating ni Cristo sa lupa noon. Kung hindi ka kumbinsido sa sinabi ng talata at parang sinabi mo na hindi ka kumbinsido na dumating si Cristo noon dahil siya ang katuparan ng Kautusan na isang simpleng anino lamang.

2.) Ang Old Testament Law ay nagdudulot ng Curse at Death at Condemnation.

Romans 3:20 (TLB)

"Now do you see it? No one can ever be made right in God’s sight by doing what the law commands. For the more we know of God’s laws, the clearer it becomes that we aren’t obeying them; his laws serve only to make us see that we are sinners."

Romans 7:6 (TLB)

"But now you need no longer worry about the Jewish laws and customs because you “died” while in their captivity, and now you can really serve God; not in the old way, mechanically obeying a set of rules, but in the new way, with all of your hearts and minds."

2 Corinthians 3:6 (TLB)

"He is the one who has helped us tell others about his new agreement to save them. We do not tell them that they must obey every law of God or die, but we tell them there is life for them from the Holy Spirit. The old way, trying to be saved by keeping the Ten Commandments, ends in death; in the new way, the Holy Spirit gives them life."

Galatians 3:10 (ERV)

"But people who depend on following the law to make them right are under a curse. As the Scriptures say, “They must do everything that is written in the law. If they do not always obey, they are under a curse.”

3.) Ang mga mananampalataya kay Cristo ay namatay na kalakip ni Cristo sa krus kaya namatay na din ang kaugnayan nila sa Old Covenant Law.

Galatians 2:19 (ERV)

"It was the law itself that caused me to end my life under the law. I died to the law so that I could live for God. I have been nailed to the cross with Christ."

Ephesians 2:15 (TLB)

"By his death, he ended the angry resentment between us, caused by the Jewish laws that favored the Jews and excluded the Gentiles, for he died to annul that whole system of Jewish laws. Then he took the two groups that had been opposed to each other and made them parts of himself; thus he fused us together to become one new person, and at last, there was peace."

Malinaw mula sa mga talata na nabasa sa itaas na ang Lumang Tipan na Kautusan ay pansamantala lamang, nagdudulot ng sumpa, kamatayan at pagkakasala at tinanggal na sa pamamagitan ng kamatayan ni Cristo sa krus. Dahil wala nang pagkakasala ang sinumang nasa kay Cristo (Roma 8:1), namatay na rin ang ating kaugnayan sa Lumang Tipan na Kautusan. Kung ipipilit pa ng sinuman na dapat sundin pa rin ang Lumang Tipan na Kautusan kasama na ang Sampung Utos, ito lamang ay magdadala sa iyo sa pagkakasala ng espiritwal na pangangalunya. Ang isang Kristiyano ay "ikinasal" na kay Cristo sa pamamagitan ng Bagong Tipan kaya dapat siya ay malaya na sa pagiging "kasal" sa Lumang Tipan na Kautusan. Kung "kasal" pa ang isa sa Lumang Tipan na Kautusan, hindi siya maaaring "ikasal" kay Cristo sa pamamagitan ng Bagong Tipan dahil magiging espiritwal na mangangalunya siya o salawahan.

Ang mga SDAs ay nagsasabi na hindi nawala ang Kautusan, bagkus ito’y napalitan lamang ng pinagsulatan sa ilalim ng Bagong Tipan ayon sa Hebreo 8:10. Noon sa Old Covenant, ang Sampung Utos ay isinulat ni Moises sa dalawang tapyas na bato, ngunit sa Bagong Tipan, ang Kautusan ay isinulat na ng Panginoon sa puso at isip ng bawat Kristiyano. Sa unang tingin, tila may punto ang mga SDAs, ngunit kung susuriin natin ito batay sa inspired na Salita ng Diyos, ito ay mali. Bakit natin nasabing mali? Totoo na isusulat ng Diyos sa bawat isip at puso ng bawat mananampalataya ang espiritu at intensyon ng Kautusan, ngunit hindi ito ayon sa letra-por-letra o titik ng Lumang Tipan na Kautusan, kundi ang espiritu o prinsipyo ng kabuuang 613 na mga batas na nauuwi sa dalawa, “Ibigin mo ang Diyos” at “Ibigin mo ang iyong kapwa” na ayon mismo sa turo ni Cristo ay ang pinakadakilang kautusan sa lahat ng 613 na mga kautusan ng Lumang Tipan.

Matthew 22:36-40 (TLB)
“Sir, which is the most important command in the laws of Moses?” Jesus replied, “‘Love the Lord your God with all your heart, soul, and mind.’ This is the first and greatest commandment. The second most important is similar: ‘Love your neighbor as much as you love yourself.’ All the other commandments and all the demands of the prophets stem from these two laws and are fulfilled if you obey them. Keep only these and you will find that you are obeying all the others.”

Kung gayon, maliwanag na hindi ang eksaktong letra ng Sampung Utos ang nakasulat sa puso at isip ng mga Kristiyano sa ilalim ng Bagong Tipan ng biyaya, kundi ang espiritu nito na walang iba kundi ang pag-ibig sa Diyos at pag-ibig sa kapwa. Nilinaw din ni Apostol Pablo na ang kautusan ng Espiritu ay hindi na nakabase sa “titik” ng Lumang Tipan, kundi sa “Espiritu” nito na pag-ibig.

2 Corinthians 3:6 (AMP)
"[It is He] Who has qualified us [making us to be fit and worthy and sufficient] as ministers and dispensers of a new covenant [of salvation through Christ], not [ministers] of the letter (of legally written code) but of the Spirit; for the code [of the Law] kills, but the [Holy] Spirit makes alive."

Kaya ang Kautusan na isinulat sa puso at isip ng bawat mananampalataya sa ilalim ng Bagong Tipan ay hindi na eksaktong letra-por-letra na salita ng Sampung Utos. Sa kasalukuyang panahon, ang mga Kristiyano ay “ministers and dispensers of a new covenant [of salvation through Christ], not [ministers] of the letter (of legally written code) but of the Spirit;” Oo, may kaluwalhatian ang Sampung Utos noong panahon ni Moises sa ilalim ng Lumang Tipan, ngunit ngayon, ang mga Kristiyano ay mas nagpupuri sa higit na maluwalhating Espiritu na nagbibigay buhay kaysa sa mga letra ng Sampung Utos na nagdudulot ng kamatayan. 

2 Corinthians 3:10 (ERV)
"That old agreement had glory. But it really loses its glory when it is compared to the much greater glory of the new agreement."

Conclusion:

Si brother Johan Sularte ay hindi na dapat matakot sa katotohanan na ang Sampung Utos ay natapos na at wala nang bisa dahil sa kamatayan ni Cristo sa krus. Ang kanyang alalahanin na “kapag walang utos na sinusunod ang tao they will freely eat and drink whatsoever they want kahit nakakasama sa kalusugan and they will not afraid to do so.” ay walang basehan. Dahil ang titik ng Sampung Utos, na nagdudulot lamang ng sumpa, kamatayan, at condemnation, ay pinalitan na ng kautusan ng Espiritu na nagbibigay buhay dahil sa biyaya ng Panginoon. kautusan ng Espiritu ay mas higit na maluwalhati at walang hanggan, ayon sa turo ni Pablo sa 2 Corinto 3.

Hindi na rin sakop ng mga dietary laws ang mga Kristiyano na “kasal” na kay Cristo, sapagkat si Cristo mismo ang nagturo na hindi ang pumapasok sa bibig ng tao ang nagpaparumi sa kanya, kundi kung ano ang masasamang lumalabas sa kanyang puso.

Mark 7:18-23 (TLB)

“Don’t you understand either?” he asked. “Can’t you see that what you eat won’t harm your soul? For food doesn’t come in contact with your heart, but only passes through the digestive system.” (By saying this he showed that every kind of food is kosher.) And then he added, “It is the thought-life that pollutes. For from within, out of men’s hearts, come evil thoughts of lust, theft, murder, adultery, wanting what belongs to others, wickedness, deceit, lewdness, envy, slander, pride, and all other folly. All these vile things come from within; they are what pollute you and make you unfit for God.”

Kami sa Former Adventist Fellowship Philippines ay patuloy na nananalangin na nawa ay maunawaan ng mga SDAs na tulad ni Brother Johan Sularte ay kahabagan ng Panginoon upang maunawaan nila na kahit mawala na ang Sampung Utos, ay mayroon naman pumalit na kautusan ng Espiritu na mas higit na maluwalhati. Ito ay nakabatay sa “ministeriong mas marangal” at “isang tipang lalong magaling” (Heb. 8:6) ng “bagong tipan; hindi ng titik, kundi ng espiritu” (2 Cor. 3:6)

“NANANATILI PA BA ANG KAUTUSAN DAHIL HINDI PA NATUTUPAD ANG RESURRECTION SA DANIEL 12?”

Marte Centeno

Bro. Sa topic mo na sda verse by verse march 16 Bro., kasama sa propesiya eh. Resurrection sa Dan 12. Kung hindi pa ito fulfill. Not one jot or tittle shall pass away from the law. The text demands if you believed na di pa fulfill ang resurrection. Nanatili pa rin ang "nomos". Kasi kailangan LAHAT. Di isa, dalawa tatlo..etc. bago may lumipas sa nomos. Unless na naniniwala ka na tapos na ang resurrection.

Answer: 

Sa aking palagay, hindi ninyo lubos na napanood ang aking podcast presentation noong ika-16 ng Marso, o marahil ay napanood ninyo ito ngunit hindi pa rin ninyo lubos na nauunawaan ang aking mga pahayag. Bilang pagpapakita ng respeto sa mga manonood ng aking programa, susubukan kong maglaan ng sapat na oras upang sagutin ang inyong tanong at ipakita na hindi tama ang inyong mga argumento. 

Sa aking podcast, ipinaliwanag ko na ang “Kautusan at mga Propeta” na tinutukoy ni Cristo sa Mateo 5:17-18 ay hindi ang Sampung Utos, gaya ng interpretasyon ng ilang SDAs. Sa halip, batay sa maraming ebidensya mula sa loob at labas ng Bibliya, napatunayan ko na ang “Kautusan at mga Propeta” ay tumutukoy sa mga Old Testament Scriptures. Marami pang mga hula sa Lumang Tipan na hindi pa natutupad ngayon, tulad ng Second Coming ni Cristo kung saan magaganap ang pagkabuhay-muli. Ito ang dahilan kung bakit sinabi ni Cristo na “ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay.” Ibig sabihin nito, kahit ang pinakamaliit na bahagi ng mga Old Testament Scriptures. (na kinakatawan ng salitang “Kautusan” sa talata 18) ay mananatili hanggang hindi pa natutupad ang lahat ng mga hula, kasama na ang pagkabuhay-muli. Maliwanag na hindi kasama dito ang Sampung Utos at ang Sabbath, dahil ito ay lubos nang tinupad ni Cristo noong siya’y nabubuhay pa sa lupa para sa atin. 

Romans 5:19 (The Living Bible) Adam caused many to be sinners because he disobeyed God, and Christ caused many to be made acceptable to God because he obeyed.

Tagalog:

Romans 5:19 (The Living Bible) Dahil sa pagsuway ni Adam sa Diyos, marami ang naging makasalanan, at dahil sa pagsunod ni Kristo, marami ang naging katanggap-tanggap sa Diyos.

Pansinin na hindi sinabi sa talata na ginawa tayo ni Cristo na maging katanggap-tanggap sa Diyos dahil “tayo” ay sumunod sa mga kahilingan ng Sampung Utos. Sa halip, tayo ay tinanggap ng Diyos "dahil sa pagsunod ni Cristo." Walang duda na ang pagsunod na ito ni Cristo ay isang perpektong pagsunod, at walang tigil mula sa kanyang kapanganakan hanggang sa kanyang kamatayan. Ginawa ito ni Cristo para sa atin, sapagkat hindi natin kayang tuparin ito nang ganap. Kaya’t nasabi ni Apostol Pablo na tinupad na ni Cristo ang kahilingan ng kautusan para sa atin, kasama na ang Sampung Utos.

“Sapagka't ang hindi magawa ng kautusan, na mahina sa pamamagitan ng laman, sa pagsusugo ng Dios sa kaniyang sariling Anak na naganyong lamang salarin at dahil sa kasalanan, ay hinatulan ng Dios sa laman ang kasalanan: Upang ang kahilingan ng kautusan ay matupad sa atin, na hindi nangagsisilakad ayon sa laman, kundi ayon sa Espiritu.” (Romans 8:3-4, Tagalog AB)

Ang linaw ng sinabi sa talata, matapos matupad ni Cristo ng may kasakdalan ang requirements ng Kautusan "Upang ang kahilingan ng kautusan ay matupad sa atin." Matupad SA atin ang sinabi hindi matupad NA natin.

Ang sinasabi ni brother Marte Centeno na propesiya sa Daniel 12 tungkol sa resurrection sa future na hindi pa natupad ay nagpapatunay diumano na ang "Law" (Grk. nomos) ay nanatili pa din ay isang non-sequitur fallacy (begging the question/it does not follow). Ang ibig kong sabihin walang kaugnayan ang magaganap pa lang na future reaurrection sa paglipas ng Old Testment Law of Moses kabilang diyan ang 10 utos. Itinuro na noon ng mga apostol ni Cristo sa New Testament na lumipas na ang Kautusan at ito ay may hangganan nang dumating ang Messiah na Tagapagligtas noon at tinupad niya ang lahat ng mga hula na patungkol sa Kanya kahit alam nilang ang resurrection of the dead ay sa future pa. Narito ang mga halimbawang talata:

Colossians 2:16-17 (The Living Bible) 16 So don’t let anyone criticize you for what you eat or drink, or for not celebrating Jewish holidays and feasts or new moon ceremonies or Sabbaths. 17 For these were only temporary rules that ended when Christ came. They were only shadows of the real thing—of Christ himself.

Tagalog:

Colosas 2:16-17 (TLB) 16 Kaya’t huwag mong hayaang punahin ka ng sinuman sa iyong kinakain o iniinom, o sa hindi mo pagsasagawa ng mga kapistahan at selebrasyon ng mga Hudyo o mga seremonya ng bagong buwan o Sabbath. 17 Ito’y mga pansamantalang alituntunin lamang na nagtapos nang dumating si Cristo. Sila’y mga anino lamang ng tunay na bagay—ng mismong si Cristo.

Napakalinaw ng aral ng Diyos, ang Kautusan, kasama na ang Sampung Utos, ay hindi nilayon ng Diyos na manatili magpakailanman. Ayon sa talata 17, ang Kautusan na naglalaman ng “mga kapistahan at selebrasyon ng mga Hudyo o mga seremonya ng bagong buwan o Sabbath” ay mga pansamantalang alituntunin lamang na nagtapos nang dumating si Cristo. Kung susundan natin ang paniniwala ng mga SDAs, kapag ipinagpilitan pa nila na hanggang ngayon ay nanatili pa rin ang Kautusan o Sampung Utos kasama na ang weekly Sabbath, ay katumbas ito ng pagtanggi na si Cristo ay dumating na noon upang tuparin ito. Wala silang pinagkaiba sa mga modernong Hudyo na hanggang ngayon ay nag-aantay pa rin sa pagdating ng Mesiyas kaya patuloy pa rin nilang sinusunod ang mga kautusan ng Lumang Tipan. Ang mga SDAs ay patuloy pa ring sumusunod sa Sampung Utos ng Lumang Tipan, samantalang ito ay pansamantalang mga utis lamang at natapos na noong mahigit 2000 taon na ang nakalilipas mula nang dumating si Cristo. Sa madaling salita, 2000 taon na ang nakalilipas mula nang wakasan na ng Panginoon ang mga kapistahan at selebrasyon ng mga Hudyo o mga seremonya ng bagong buwan o Sabbath, ngunit ang pagkabuhay-muli ay malinaw na mangyayari pa sa hinaharap. Kaya walang kinalaman ang paglipas ng Kautusan sa hula ni Daniel 12 tungkol sa pagkabuhay-muli.

Mayroong problema sa argumento ni brother Marte Centeno kung ipipilit niya na ang “Law” (sa Grk. “nomos”) ay kinakailangan pa rin tuparin hanggang sa kasalukuyan. Mahalaga na maunawaan niya na ang salitang Griyego na “nomos” o “Law” ay tumutukoy sa 613 kabuuang Mosaic Law, kabilang na ang sampung utos. Kung tama si Bro. Centeno, bakit ang sampung utos lamang ang kanilang sinusunod mula sa 613 na mga utos? Upang maging lohikal at magkakatugma ang kanyang argumento, nararapat na isama pa rin nila ang iba pang 603 na utos, kasama na ang mga “ceremonial laws” na ayon sa mga SDA ay hindi na dapat sundin dahil sa ating panahon.

Sa pagwawakas, nais kong irekomenda ang aming paninindigan hinggil sa kahulugan ng “Law and the Prophets” ayon sa Mateo 5:17-18. Ayon sa aming pagsusuri, hindi lamang ang Sampung Utos ang itinuturing na bahagi ng “Law and the Prophets,” kundi pati na rin ang mga Old Testament Scriptures na mas nagsasaalang-alang sa kabuuang konteksto at pagkakasuwato ng buong Bibliya.

Recommended to read:
https://formeradventistph.blogspot.com/2024/02/seventh-day-adventists-answered-verse.html

 

SDA ANSWERED VERSE-BY-VERSE: "MATTHEW 5:17-18 - TEN COMMANDMENTS OR OLD TESTAMENT SCRIPTURES?"

COMING TO GRIPS WITH THE DECEPTIVE NATURE OF ADVENTISM!

My memories are still warm from our annual Former Seventh-day Adventist Fellowship conference which took place only a few weeks ago. I thank God for these life-changing experiences that I get to take part in every year. I can truly say that this conference is a major highlight of the year for me. The very day we had concluded was the day I started dreaming about being together with my dear friends and ministry partners for next year’s FAF.

And yet, for me that exuberance was a little different prior to our conference this year. Every year, it seems, as I prepare to fly to California, I get questions from others about the wisdom of attending FAF, given all the busyness of my life. And as I stop to think about it, I can understand the logic to some degree. This spring semester has been extremely busy for me as I am teaching a whole suite of new courses, with so little time to prepare lecture material and quizzes, handouts, slides, etc. Along with my duties at Southern seminary, I need to give consideration to my family, whom I leave for a few days to attend the conference. 

Why spend all this time and energy attacking Adventism? Why not do something more productive with your time?”

Furthermore, I have been out of Adventism for some years now, and people (both evangelicals and Adventists) are often curious about why I keep returning yearly to the conference. “Do you really want to be known mainly for your opposition to Adventism? Why spend all this time and energy attacking Adventism? Why not do something more productive with your time?” If I’m honest, I’ve asked myself that question at times. And each year, after each conference, I know the answer, and I never regret having attended. 

Of course, there are a number of obvious answers that I am reminded of after each conference. I still miss California and the wonderful sunshine. Every year, I love the Christian fellowship I get to experience, being together with brothers and sisters in Christ that I only get to see once a year. Being around believers is always invigorating, but when you combine that with our shared experiences coming out of Adventism, it becomes very special. I also feel a wonderful joy in being able to serve and teach others from the Word of God. The times of worship in music that we experience together yearly are truly heavenly. 

This list of reasons for attending could be extended. But this year I left the conference with one reason ringing especially clearly in my mind. I realized after this year’s conference that each year I gain a greater clarity about what Seventh-day Adventism truly is. This is quite astonishing when you think about it. To state the obvious, each year puts more distance between me and my former life in Adventism. You would assume that it is those within Adventism who ought to know the most about their religion. And yet it remains true that I now know more about the true reality of my former worldview that I ever had known while still an Adventist. In fact, anyone who spends enough time contrasting biblical Christianity with Seventh-day Adventism will discover many shocking things that have simply been overlooked for decades since the well-known counter-cult apologist Walter Martin gave the organization a clean bill of health in the 1950s. 

This is no heresy hunt, but rather an earnest quest to understand the worldview of Seventh-day Adventism and how it fundamentally differs from that of biblical Christianity. Our Lord placed a high value on the truth (John 8:32), and we ought to seek that truth, and having comprehended the truth, we ought to speak it in love to others. 

Staring Adventism in the face

In that vein, one word has stuck with me after this year’s conference. 

Deception. 

Although I had previously heard Adventism described as a deceptive movement, and I would have affirmed this notion, I realize now that I had never truly stopped to think more deeply about the concept. Yes, I had often told the story of Adventist scholars deceiving Walter Martin into thinking Adventism was basically sound. Yes, I had understood how Ellen White engaged in a massive amount of plagiarism while passing off her writings as visions from the Lord. Yes, I understood how cults use special meanings for words that cause doctrinal statements to be viewed in a misleading way. 

This deception was so strong that I described it at the close of this year’s conference as a “reality distortion field” that one has to actively fight against.

But prior to this year’s conference, I confess I had never stared Adventism in the face and realized that the whole thing was designed to be a devilishly clever counterfeit, masquerading as Christianity and actually deceiving millions of Adventists and evangelicals. This deception was so strong that I described it at the close of this year’s conference as a “reality distortion field” that one has to actively fight against. I don’t know how else to describe it when so many well-meaning Adventists and Christians point to Adventism and ask what the big deal is when Adventists sing the exact same songs as evangelicals, only on a different day? 

The nature of deception

Religious deception is a confusing, disorienting thing. My gut instinct has never been to believe that some person or organization is deliberately being deceptive with me. On an interpersonal level, it’s hard to be that cynical about the one who’s interacting with you. As a person living in the modern world, it’s very hard to respond to someone who claims to love Jesus by dismissing their entire worldview as unbiblical. Moreover, my instincts go against those who dwell on any kind of vast conspiracy theories. For all these reasons, and more, it is understandable that one might be hesitant to describe Seventh-day Adventism as a movement that is deceptive to the core. 

For me, it took yet another deep look at the underpinnings of Adventism as I was preparing my talks. It required me to confront the full reality of what the founders of Adventism did, as they launched a movement designed to mislead other people into thinking that their religion was fully aligned with historic Christian orthodoxy. More than that, it required an acknowledgment that these founders knew full well that what they were doing was fundamentally deceptive. James White knew what he was doing when he took language about God lacking “body, parts, and passions” which had been used in multiple historic Christian confessions (including the 39 Articles, the Westminster Confession of Faith, and the London Baptist Confession of Faith). He twisted that language deliberately and arrogantly to describe God in the exact opposite way: “[God] is material, intelligence with body, parts, and passions, possessing immortal flesh and immortal bones.” Ellen White knew what she was doing when she presented a warped understanding of Christ and a gospel that was hopelessly contradictory, mixing Bible-sounding language with flatly heretical ideas.

The outcome of deception

Of course, not everyone who is in a deceptive religious movement is a deliberate deceiver. Many are being deceived by others. Many are deceiving themselves. But regardless of each individual case, Seventh-day Adventism continues to be that which it has been from its very founding: a deeply deceptive religious movement. The many compromises made by Adventist leaders over the century and a half since the movement was founded have contributed in their own way to perpetuating this deception. Beyond that, the compromises that many evangelicals made and continue to make in downplaying the true nature of Adventism, have also contributed in perpetuating this deception. (This is partly due to the fact that they have been misled by Adventists, but also partly because they have failed to truly study the movement.) 

Adventist deception leads to evangelical compromises in dealing with Adventism, which, in turn, produces more deception.

The sad reality that dawned on me after this year’s conference is that the evangelical stamp of approval, more than many things, has contributed to lulling far too many Adventists into thinking that their own religion is perfectly acceptable. Adventist deception leads to evangelical compromises in dealing with Adventism, which, in turn, produces more deception. It’s a vicious cycle. 

What is at stake?

No form of deception is ever a good thing. But when the deception involves a false Jesus and a false gospel, the consequences are deadly. Though it is increasingly unpopular to say so, I believe with all my heart that Scripture warns us about different “gospels” that cannot save, indeed so-called “gospels” that are accursed.

I have been asked by others (and I sometimes ask myself) whether I am simply “seeing things.” Is Adventism really all that bad? After all, it is one thing to say that Adventism, and Adventists, are mistaken, or hold to incorrect theology. It is quite another thing to say that Adventism is a fundamentally deceptive movement with a false gospel that is constructed to look like the real gospel, and a false Jesus that is designed to look like the real Jesus. 

…the core of Adventism has remained the same throughout that entire time, up to the present day.

The reality is that while Adventism may have morphed in its appearance in the decades since the Great Disappointment, the early visions of Ellen G. White, the 1888 message, the 1919 conference after White’s passing, the Questions on Doctrine era, the Desmond Ford controversies, and so forth—the core of Adventism has remained the same throughout that entire time, up to the present day. With eyes to see, one can “see” this when honestly and thoroughly examining the 28 Fundamental Beliefs. One can understand this by looking at the resurgence of Ellen G. White’s writings with the current millennial generation (as witnessed by the beautifully typeset editions of her Conflict of the Ages series published by “Types & Symbols”). One can grasp the true nature of Adventism by examining the statements of its leadership (from the progressive NAD up to GC president Ted Wilson). If, on the other hand, sound doctrine is passé to you, if any form of unity at any cost is paramount, or if you simply don’t care to look carefully enough—you, too, will be deceived by Seventh-day Adventism. 

May this never be true of us. May we as believers “love the truth” because we love perishing people and because we care about the glory of God (2 Thess 2:10). 

Source:https://blog.lifeassuranceministries.org/2024/03/14/coming-to-grips-with-the-deceptive-nature-of-adventism/

THE LAW IS NOT FOR US!

If we cannot define, accurately, what the Gospel of Jesus is, we believe an anti-Gospel message. Let’s identify the gospel before we go any farther. Paul articulates it in 1 Corinthians 15:1–4:

Now I make known to you, brethren, the gospel which I preached to you, which also you received, in which also you stand, by which also you are saved, if you hold fast the word which I preached to you, unless you believed in vain. For I delivered to you as of first importance what I also received, that Christ died for our sins according to the Scriptures, and that He was buried, and that He was raised on the third day according to the Scriptures (1 Cor. 15:1–4).

Notice verses three and four: “For I delivered to you as of first importance what I also received, that Christ died for our sins according to the Scriptures, and that He was buried, and that He was raised on the third day according to the Scriptures…”

This is the gospel in a nutshell. Jesus’ finished work of atonement was accomplished by His dying for our sins once for all, by His being buried and then raised on the third day—all according to Scripture. In other words, the Old Testament prophecies foretold His work of atonement, and when we place our faith in this completed work, we pass from death to life (Jn. 5:24). God seals us with His Spirit (Eph. 1:13,14), and we are eternally secure.

Notice that this gospel statement does not include the law, but many of us learned that the law is the essence of the gospel—that “accepting Jesus” will help us keep the law more and more perfectly. Yet the gospel in the New Testament never asks us to keep the law.

Let’s investigate with some questions:

Why would we want to be under a law that God intended for a specific nation that does not include us? Look at what Exodus 34:28 says and then at what 2 Kings 23:3 tells us:

So he was there with the Lord forty days and forty nights. He neither ate bread nor drank water. And he wrote on the tablets the words of the covenant, the Ten Commandments (Ex. 34:27).

And the king of Israel stood by the pillar and made a covenant before the Lord, to walk after the Lord and to keep His commandments and His testimonies and His statutes with all his heart and all his soul, to perform the words of this covenant that were written in this book. And all the people joined in the covenant (2 Kings 23:3).

Why would God want us, who are in the new covenant, to keep the words of a covenant—a law system—that He gave only to one nation of people? Galatians and Hebrews explain that God intended for Israel to have the law, but Christ has fulfilled all the requirements and curses of the law by dying a sinless death for us—thus breaking the curse of death when He rose on the third day.

The law system that God gave Israel is defined as the “ministry of death written on tables of stone which blind us to the greater glory of Jesus Christ” (2 Corinthians 3).

Furthermore, David confirms that fact that the law was a system given only to Israel. In Psalms 147:19, 20 he writes,

He has revealed His word to Jacob, His laws and decrees to Israel. He has done this for no other nation; they do not know his laws.

For He established a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which He commanded our fathers, that they should make them known to their children…

Notice that David, Israel’s great king who lived under the law and is the ancestor of the Lord Jesus, states that God gave the law only to Israel and not to any other nation!

When Jesus formed the church, He did not make a nation; He drew people to believe in Him who were from all the nations. The church is not Israel; the church is composed of individuals scattered throughout the nations. Whereas Israel was a nation where God put His presence and kept a two-way covenant with the nation, the church is international, individual believers who are ushered into the new covenant—not the law—on the basis of their faith in Jesus.

We are not Israel; we are the body of Christ!

Why would we want and desire to call ourselves a nation of people who, in very large numbers, even to this day, reject Jesus and His New Covenant with His new commandments and thus blind ourselves to the Gospel of Jesus?

God will keep His promises to Israel, just as Paul explains in Romans 9 through 11, but the church is not Israel, and we are not under the Old Testament laws God gave them to foreshadow the Lord Jesus.

In addition to being bound to laws which are obsolete (Heb. 8:13), if we identify as Israel and take up the law, we will also covet just one of the holy Sabbaths God gave this single nation. We will seek our rest in a day while ignoring our true REST. Jesus said,

Come to me, all who labor and are heavy laden, and I will give you rest (Matthew 11:28).

We are not Israel. We are living in the new covenant, and we can enter directly into God’s presence on the basis of Jesus’ shed blood (Heb. 10:20). The veil ripped when Jesus died, and His blood reconciles us to God. The law is obsolete, fulfilled by our spotless Lamb of God. He has taken away the sins of the world, and He invites us to let go of the law’s shadows and come to Him. His blood opens the way to the Father, and we will walk into our true rest when we come to Him and allow His death, burial, and resurrection to atone for our sin and give us eternal life.