Sabi ni Pablo kay Timoteo:
“...upang kung ako’y magluwat, ay iyong maalaman kung paano ang nararapat na pagkilos sa bahay ng Diyos, na siyang iglesia ng Diyos na buhay, haligi at saligan ng katotohanan” (1 Tim. 3:15).
Ang salitang Griyego para sa “haligi” ay στῦλος (stulos) at para sa “saligan” ay ἑδραίωμα (hedraiōma). Ang parehong salita ay ginamit upang ipakita ang suporta o pagdadala ng bigat, hindi ang pinagmulan. Ang haligi ay hindi ang mismong plano ng gusali, kundi ang tagapagdala at tagapagtaguyod nito.
Hindi ba’t malinaw dito na ang Iglesia ay hindi tagabuo ng katotohanan, kundi tagasuporta at tagapangalaga nito?
“Ang lahat ng Kasulatan ay kinasihan ng Diyos, at mapapakinabangan sa pagtuturo, sa pagsaway, sa pagtutuwid, sa pagsasanay sa katuwiran; upang ang tao ng Diyos ay maging sakdal, tinuruang lubos sa lahat ng mabubuting gawa.”
Kung ang Iglesia ang pinagmumulan ng katotohanan, bakit sasabihin ni Pablo na ang Kasulatan ang nagbibigay ng kasakdalan at hindi ang Tradisyon ng Iglesia?
Si Athanasius, sa kanyang 39th Festal Letter (AD 367), ay malinaw na itinuro kung alin ang tunay na mga aklat ng Kasulatan, at doon niya binigyang diin na ang Biblia ang pamantayan ng katotohanan para sa Iglesia. Hindi niya sinabing “ang Iglesia ang batayan ng Biblia,” kundi “ang Iglesia ay kumikilala at tumatayo sa itinuturo ng Kasulatan.”
Si Augustine naman, bagama’t binabanggit ng Katoliko na nagsabi siyang naniwala sa Ebanghelyo dahil sa awtoridad ng Iglesia, ay maliwanag ding nagturo sa iba’t ibang sulatin na ang Kasulatan ay ang suprema auctoritas—ang sukdulang awtoridad na higit pa sa konsilyo o obispo.
Hindi ba’t ito ang malinaw na tradisyon ng unang Iglesia—na sila’y tumatayo bilang haligi, ngunit ang pundasyon ng kanilang pagtindig ay ang mismong Salita ng Diyos?
Isipin natin: kung ang Iglesia ang mismong pinagmulan ng katotohanan, paano ipaliliwanag ng Katoliko ang mga pagkakamali at maling turo na lumabas sa kasaysayan ng kanilang institusyon? Mula sa pagbebenta ng indulgences hanggang sa maling pagpapatahimik sa mga tagapagtanggol ng Kasulatan (tulad nina John Hus at Martin Luther), hindi ba’t malinaw na kapag ang Iglesia ang itinuring na pinagmumulan ng katotohanan, nagiging bulag ito sa sariling kahinaan?
Ngunit kung ang Biblia ang hindi nagkakamaling pamantayan, at ang Iglesia ay tapat na nagiging “haligi at saligan” sa pamamagitan ng pagtatanggol, pagpapahayag, at pagsasabuhay nito, hindi ba’t ito ang tunay na anyo ng Iglesia na nais ni Pablo?
Samakatuwid, ang 1 Timoteo 3:15 ay hindi nagtuturo na ang Iglesia ang pinagmumulan ng katotohanan, kundi siya ang tagapagdala at tagasuporta nito. Ang katotohanan ay nakaugat sa Salita ng Diyos—ang Kasulatan na kinasihan ng Espiritu Santo. Ang Iglesia ay tinawag upang maging haligi na nagtataguyod, hindi arkitekto na lumikha.
Kaya’t kapatid, hindi ba’t mas nakahihinga ng kapayapaan at katiyakan na ang ating pananampalataya ay hindi nakasalalay sa kamalian ng tao, kundi sa hindi nagkakamaling Salita ng Diyos?
Former Adventists Philippines
).png)
No comments:
Post a Comment